คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
โชคชะตาทำให้เขาและเธอมาพบกัน โดยมีกามเทพตัวน้อยทำหน้าที่สร้างรัก
ด้วยปัญหาที่เข้ามาพวกเขาจะจับมือกันก้าวผ่านเพื่อสร้างครอบครัวที่อบอุ่นอย่างที่ปรารถนาได้หรือไม่
“พี่ขิมมาเป็นคุณแม่ให้ข้าวหอมได้ไหมคะ ข้าวหอมอยากมีคุณแม่เหมือนเพื่อน ๆ บ้าง”
คำขอร้องที่ไม่เคยคิดว่าจะได้ยินทำให้กานติมาเกิดอาการเหวอทันที
ซึ่งไม่ต่างจากภาคย์ที่ยืนฟังอยู่ไม่ไกล เขาไม่คาดคิดว่าลูกสาวจะกล้าพูดอะไรแบบนี้
ทั้งที่ปกติแล้วข้าวหอมจะหวงไม่อยากให้ผู้หญิงเข้าใกล้เขา แถมยังเคยบอกว่าไม่อยากได้แม่ใหม่ด้วย
“นะคะ ๆ พี่ขิม ข้าวหอมสัญญาว่าจะเป็นเด็กดีไม่ดื้ออีกเลย”
ความอยากมีแม่เหมือนเพื่อนทำให้เด็กหญิงยอมสัญญาและอ้อน
โดยการซบหน้าลงที่อกอุ่นของกานติมา แขนเล็กโอบเอวหญิงสาวเอาไว้อีกด้วย
“พี่ขิมคงไม่เหมาะหรอกค่ะ พี่ขิมเป็นแค่พี่เลี้ยงของคุณข้าวหอม”
กานติมาพูดหลังจากที่ตั้งสติได้แล้ว เด็กน้อยรู้ไหมว่าถ้าเธอเป็นแม่ให้ตามที่ต้องการนั้น
ก็หมายความว่าเธอต้องเป็นภรรยาของภาคย์ด้วย แค่คิดใบหน้าก็ร้อนผ่าวไปหมดแล้ว
“ฮึกกกก…พี่ขิมไม่อยากเป็นแม่ให้ข้าวหอมเหรอคะ พี่ขิมไม่รักข้าวหอมแล้ว”
เด็กหญิงพูดและร้องไห้ออกมาเพราะคิดว่าพี่เลี้ยงสาวรังเกียจและไม่รักตัวเอง
“ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ พี่ขิมรักคุณข้าวหอม แต่พี่ขิมเป็นคุณแม่ให้คุณข้าวหอมไม่ได้จริง ๆ”
กานติมาตกใจที่เห็นเด็กน้อยร้องไห้เลยกอดแน่นขึ้นกว่าเดิม
ใบหน้าสวยมีร่องรอยความเครียดอย่างเห็นได้ชัด
“ฮึกกกก”
เด็กน้อยส่ายหน้าไปมาไม่ยอมฟังที่กานติมาพูด
สุดท้ายหญิงสาวก็ทนเห็นข้าวหอมร้องไห้ไม่ได้เลยพูดออกมา
“โอเคค่ะ พี่ขิมยอมเป็นคุณแม่ให้คุณข้าวหอมก็ได้”
เธอรับปากไปก่อนแล้วค่อยพูดทำความเข้าใจกับข้าวหอมอีกครั้ง
“จะ จริงเหรอคะ พี่ขิมไม่ได้โกหกข้าวหอมใช่ไหม”
เด็กหญิงผละใบหน้าจากอกของกานติมาแล้วเงยหน้าขึ้นถามด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ
“จริงค่ะ พี่ขิมไม่โกหกคุณข้าวหอมหรอก”
เธอพูดและใช้ผ้าเช็ดหน้าซับน้ำตามออกจากแก้มป่องอย่างเบามือ
“เย้ ๆ ข้าวหอมมีคุณแม่แล้ว…แม่ขิม”
เด็กน้อยลุกขึ้นแล้วโถมตัวกอดพี่เลี้ยงสาวที่ตอนนี้กลายเป็นคุณแม่ของตัวเองแล้ว
กานติมาแม้จะเคอะเขินอยู่บ้างที่ถูกเรียกว่าแม่ แต่ก็ดีใจที่ทำให้เด็กหญิงหยุดร้องไห้
และยิ้มอย่างมีความสุข มือบางลูบแผ่นหลังอย่างเบามือ
“งั้นแม่ขิมไปกับข้าวหอมนะคะ ข้าวหอมจะพาแม่ไปโชว์เพื่อน ๆ”
คนเห่อแม่พูดและจูงมือพาคุณแม่คนใหม่ไปหาเพื่อน ๆ ของตัวเอง
ภาคย์มองตามหลังร่างบางของกานติมาที่ถูกลูกสาวเขาจูงมือไปหาเพื่อน
ถ้าเป็นคนอื่นแล้วยอมรับปากข้าวหอมง่าย ๆ เขาอาจจะคิดว่าหญิงสาวมีแผนในใจ
แต่กับกานติมาเขารู้ว่าที่เธอรับปากเป็นแม่เพราะเธอรักลูกสาวเขามาก
ในเมื่อข้าวหอมต้องการอยากได้หญิงสาวมาเป็นแม่ เขาที่เป็นพ่อคงเป็นพ่อที่ไม่ได้เรื่อง
ถ้าไม่ความฝันของลูกสาวให้เป็นจริง