คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
มาตรฐานของคนรักที่วเรนทร์ต้องการคือสิ่งที่ไหมทอไม่มีวันจะเป็นได้
แต่ถึงอย่างนั้นเพราะความรักที่มีให้เขาทำให้หญิงสาวยังอดทนอยู่ตรงนี้
และหวังเพียงว่าวันหนึ่งเขาคงมีใจให้เธอบ้าง…แค่เพียงเศษเสี้ยวก็ยังดี
แต่ในเมื่อรู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่รัก…และไม่ว่าจะทำอย่างไรก็คงไม่มีทางรัก
เมื่อมีสิ่งสำคัญกว่าที่เธอต้องดูแลรักษายิ่งชีวิต
หญิงสาวจึงเลือกที่จะถอยออกมาอย่างไม่คิดที่จะหวนคืน
วเรนทร์เพิ่งรู้ว่าผู้หญิงเขาเก็บซ่อนไว้ในมุมมืดมาหลายปีสำคัญแค่ไหน
ก็ตอนที่เธอตัดสินใจหันหลังให้เขา…พร้อมกับลูกในท้อง
คนที่เคยคิดว่าตัวเองเป็นต่อยอมทำทุกทางอย่างที่ไม่เคยลงให้ใครขนาดนี้มาก่อน
เพียงขอแค่ได้ใกล้ชิดผู้หญิงและเด็กน้อยที่เป็นเหมือนลมหายใจ
ไหมทอ …หญิงสาวแสนดีที่วเรนทร์เพิ่งรู้ตัวว่ารักเธอมากแค่ไหน
และ หนูแพร …หนูน้อยตัวขาวอวบแสนน่ารัก หัวใจของป๊าเรนและแม่ไหม
สายใยเพียงหนึ่งเดียวที่ยังรัดร้อยเขากับไหมทอเอาไว้ด้วยกัน
ดวงตากลมโตมองเสี้ยวหน้าของคนที่เธอรักจนหมดหัวใจอย่างค้นหา
ในวันนี้เธออยากรู้เหลือเกินว่าในหัวใจของเขาจะลืมเลือนความเจ็บปวดจากคุณเคทไปแล้วหรือยัง
ร่างบอบบางล้มตัวลงนอนและปิดโคมไฟในฝั่งของตัวเอง เธอหลับตาลงก็จริง
แต่สมองนั้นยังคิดกังวลถึงเรื่องของวเรนทร์มานานนับชั่วโมง
เธอตั้งคำถามกับตัวเองว่า…ถ้าหากเขายังเจ็บกับเรื่องของคุณเคท เธอจะช่วยอะไรเขาได้บ้าง
แต่เมื่อคิดวนไปวนมาหลายตลบ คำตอบที่ชัดเจนที่สุดก็ผุดขึ้นกลางใจ
ไหมทอไม่อาจช่วยอะไรเขาได้เลย เพราะว่าตั้งแต่วันนั้นมาจนกระทั่งถึงตอนนี้วเรนทร์ไม่เคยรักเธอ
และคนที่เขาไม่รักอย่างเธอนั้นก็คงไม่มีทางช่วยรักษา
หรือแม้กระทั่งช่วยบรรเทาบาดแผลในใจของเขาให้ดีขึ้นได้
ดีที่สุดก็คงเป็นได้แค่คนคลายเหงาได้ชั่วครั้งชั่วคราวก็เท่านั้น
น้ำตาเม็ดโตเอ่อล้นออกจากดวงตาที่หลับสนิทและร่วงหล่นลงบนหมอนอย่างเงียบเชียบ
หญิงสาวพยายามกลั้นเสียงสะอื้นไม่ให้ดังออกมา…
ก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่รักและทำใจยอมรับได้มาตลอด
เหตุใดหัวใจเจ้ากรรมมันถึงเจ็บปวดแบบนี้ไหมทอเองก็ยังไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
ก็รู้ว่าไม่รัก…มันเจ็บแบบนี้นี่เอง
ไหมทอกดวางสายไปแล้วตอนนี้เหลือเพียงผู้ชายคนหนึ่ง
ที่นั่งคอตกมองโทรศัพท์ในมืออยู่อย่างนั้นเนิ่นนาน
ก่อนจะหลับตาแล้วถอนหายใจออกมาเพื่อระบายความอัดอั้นภายในใจ
เขาทำตัวเองทั้งนั้น…เขาผิดเองคนเดียว
‘ไม่จดทะเบียนสมรส ไม่บังคับให้พาลูกไปเจอครอบครัวของคุณ ไม่โพสต์รูปลูกและไหมลงอินเทอร์เน็ตหรือส่งให้คนอื่นดู ห้ามบอกใครว่าหนูแพรเป็นลูกสาวของคุณ ถ้าทำได้ ไหมจะให้คุณมาเจอลูกได้บ่อย ๆ’
ข้อแม้ที่ไหมทอมอบให้เขาในวันที่หนูน้อยแพรวาเพิ่งลืมตาขึ้นมาดูโลก
เป็นสิ่งที่วเรนทร์ต้องจำต้องยอมรับอย่างไม่มีเงื่อนไข
เพื่อไหมทอและลูก ไม่ว่าจะให้ทำอะไร หนักหนามากกว่านี้แค่ไหนเขาก็ยอมทั้งนั้น
เขาทนได้แม้จะร้าวรานหัวใจขนาดไหนก็ทนได้…