คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
ฉัน… เรนะ …เด็กสาววัย 18 ปี ทายาทตระกูลซามูไรอันดับหนึ่งของญี่ปุ่น
รู้สึกตัวอีกที ก็มาอยู่ในยุคโรมันเมื่อสองพันปีก่อน พร้อมภารกิจช่วยเหลือ โรมิลุส
ใครน่ะหรือ?
เขาก็คือวีรุบุรุษในตำนาน จากทาสต่ำต้อยสู่ยอดกลาดิเอเตอร์ และขุนศึกผู้เกรียงไกรที่ต่อสู้เพื่ออิสรภาพ
เกิดอย่างทาส สู้อย่างทาส และตายอย่างทาส
ใช่ค่ะ “ตายอย่างทาส” เพราะตอนจบของตำนาน คือหมอนี่ตายน่ะสิ!
ลำพังแค่ตามหาโรมิลุสก็หัวจะระเบิดแล้ว นี่ยังต้องรับมือกับแก๊งก๊วนกลาดิเอเตอร์อีกมากมาย
ที่พากันมาป่วนกายป่วนใจไม่เว้นว่าง
ทั้งสายหื่น สายโหด สายเถื่อน สายเพี้ยน
แต่เอาเถอะ จะกลาดิเอเตอร์อีกกี่สิบคน ฉันคนนี้ก็รับมือไหว
เพราะอะไรน่ะหรือ ?
เพราะฉันเองก็…ร้ายไม่แพ้กัน!
“ข้าอยากลงแข่ง อยากเป็นกลาดิเอเตอร์”
ฉันพูดอย่างจริงจัง
แม่ทัพวัลแคน เลิกคิ้วอึ้ง ก่อนจะหัวเราะลั่น
“เด็กน้อย เจ้าอาจเก่ง ว่องไว แต่ไม่มีทางเอาชนะกลาดิเอเตอร์ได้ หรือต่อให้เจ้าเอาชนะได้ ข้าก็ไม่ให้เจ้าไปหรอก…คงน่าเสียดายถ้าผิวขาว ๆ ของเจ้าถูกชโลมด้วยเลือด”
“ถ้าข้าชนะเจ้าได้ กลาดิเอเตอร์ก็คงไม่ใช่ด่านยาก”
“เจ้าน่ะหรือชนะข้า ?”
“ถ้าตอนนั้นเพลโตไม่ดันเปิดประตู ดาบในมือข้าคงแทงทะลุคอเจ้าไปแล้ว”
“คิดหรือว่าข้าออกแรงสู้กับเจ้าจริง ๆ ? เด็กน้อยเอ๋ย เจ้าคงไม่รู้ว่าบุรุษตรงหน้าเจ้าคือแม่ทัพวัลแคนที่เชี่ยวชาญการต่อสู้มากเพียงใด”
“ตั้งแต่เห็นมา ข้าเห็นเจ้าเก่งอยู่อย่างเดียว คือพูดเก่ง ส่วนฝีมือ…ไม่ยักเห็น”
สิ้นคำปรามาส สีหน้าของแม่ทัพวัลแคนก็เปลี่ยนไป
แม้ดวงตาสีเขียวจะยังเป็นประกาย ทว่าไม่ใช่ประกายขี้เล่นอีก
ฟึบ!
เขาพุ่งเข้ามาหาฉันอย่างรวดเร็วจนฉันเกือบตั้งรับไม่ทัน ฉันเอี้ยวหนี
จับแหวนวงเดิมแล้วพุ่งหมัดใส่เขา เขาจับข้อมือฉันไว้ได้ จับอีกข้างด้วย จับแน่นจนกระดูกแทบจะหักคามือ
ฉันพุ่งศีรษะจะโขกปลายคาง แทนที่เขาจะหลบ กลับพุ่งเข้ามาจูบฉัน ริมฝีปากปะทะกันอย่างแรงจนเลือดไหลซิบ
ฉันรีบถอนศีรษะออก แม่ทัพยิ้มมุมปาก
“ข้าชอบท่านี้ รุนแรงถึงใจข้าดี”