คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
เจบี ตกหลุมรักสาวแปลกหน้าในงานเทศการดนตรีเข้าจังๆ
แม้ตอนนั้นเขาจะแค่อายุสิบหก และสาเหตุที่ตกหลุมรักเพื่อนๆ แซวว่าเพราะลูกศอกของหล่อน
แต่เขาจะไม่เถียง เพราะมันเรื่องจริงผสมกับเรื่องมั่วๆ ของเพื่อนอีกนิดหน่อย
สองปีกับการเจอเธอโดยบังเอิญอีกครั้ง… ในเทปถ่ายทอดสดมวยสากลสมัครเล่นหญิง กับการที่เธอได้แชมป์
ปีที่สามเขาบินข้ามฟ้าข้ามทะเลมาตาม… ขายอ้อย(จีบ) เธอถึงประเทศไทย
ปราณ ต้องแขวนนวมเพราะปัญหาสุขภาพการบาดเจ็บ กลับมาตั้งใจเรียนต่อในสาขาอาชีพในฝัน ช่างซ่อมเครื่องบิน
แต่ใครจะคิดว่าจะมีหมาโกลเดินริทรีฟเวอร์ (ไม่ก็หมี) ดีกรีเชฟขนม (ที่อายุยังน้อยมาก) จบจากสถาบันมีชื่อเสียงระดับโลก ทำงานในโรงแรมระดับมิชลินมาตามขายอ้อย
เธอว่าเขาประหลาด เพราะปกติผู้ชายที่ไหนจะมาวุ่นวายกับสาวเถื่อนดีกรีนักมวยแชมป์
แต่ไหง ไปๆ มาๆ เธอถึงอยากยกบัตรเอทีเอ็ม มีรถขายรถ มีบ้านขายบ้านให้หมาป่าห่มหนังแกะนี่จังๆ
ดูท่าคนที่งานเข้าคงเป็นเธอ….
การมองหาเจบีท่ามกลางนักศึกษาคนอื่นๆ มันง่ายมาก
ก็หมีขนาดนั้น แถมยังหน้าตาดีขนาดนั้นอีก เขานั่งข้างๆ ผู้หญิงหน้าตาดีคนหนึ่ง คุยกันเบาๆ ท่ามกลางสายตาของคนรอบข้าง
เสียงกระดิ่งของร้านทำให้คนหันมาสนใจไม่น้อย ปราณไม่ได้เรียกร้องความสนใจ และไม่ได้หึง…เออ ก็ได้ นิดหน่อย
แต่ประตูมันติดกระดิ่งอยู่ก่อนแล้ว เพียงแค่ผลักแรงไปหน่อยเท่านั้นเอง เธอแรงเยอะไง
เดินไปที่เคาน์เตอร์เพื่อสั่งกาแฟ อยากกินมาหลายวันแล้ว แต่ไม่ได้กินสักแก้ว วันนี้แหละจะกินให้ได้
“มอคค่าเย็นแก้วหนึ่ง”
แต่ก่อนจะได้กินมือใหญ่ของใครบางคนก็พยุงแขน กลิ่นน้ำหอมและความอุ่นของฝ่ามือที่คุ้นชิน ทำให้หญิงสาวชะงักมือที่กำลังคุ้ยหาเงินในกระเป๋ากางเกงยีนพอดี
“ขอโกโก้อีกแก้วครับ ไม่หวาน”
เจบีหันไปสั่งเมนูตามหลังเธอทันที พนักงานทำหน้าเข้าใจ ส่วนเขาก้มลงมาเอ่ยกับเธอยิ้มๆ ยิ้มที่บอกได้ถึงการบังคับแบบหมาๆ หมายถึงหมาน้อยที่กำลังอ้อน
“ไม่กินกาแฟนะ กินโกโก้แทน กาแฟแก้วของปราณผมกินเอง”
กวนประสาท
“ปราณครับ”
“เออๆ เอาที่นายสบายใจเถอะ”
เธอบ่นอุบ เบ้ปากใส่โดยไม่ตั้งใจด้วย และได้รอยยิ้มเสียงหัวเราะของไอ้หมีเป็นของตอบแทน มือใหญ่นวดมุมปากที่ยิ้มเยาะของเธอนุ่มนวล
“อย่าหงุดหงิดสิ รายงานเสร็จเมื่อไรผมจะพาปราณกลับ จะทำอะไรอร่อยๆ ให้กิน…นะ”
เธอแพ้รอยยิ้มแบบนั้น เสียงแบบนั้น และดวงตาหวานอ้อนๆ แบบนั้นด้วย
“อยากได้เท่าไรก็ไปกดเอา”
เธอไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันว่าจะโยนกระเป๋าเงินที่มีบัตรเอทีเอ็มให้ ส่วนเขารับไปพลางทำหน้าไม่เข้าใจ
“เงิน มีเท่าไรให้หมด มีรถขายรถ มีบ้านขายบ้าน”
แล้วเจบีก็แหงนหน้าหัวเราะทุ้มๆ รั้งเธอไปใกล้เมื่อคนเข้ามาต่อแถวซื้อของด้านหลัง
“ไม่เอาหรอก อยากได้ปราณตัวเปล่าแบบ…เปลือยๆ มากกว่า”
เธอขนลุกวูบเมื่อลมร้อนปะทะที่แก้มและหู เขาจงใจ
ที่จริงก็พอจะเข้าใจอาการอดยากของหนุ่มวัยแค่นี้ ที่จริงกิจกรรมเข้าจังหวะไม่เข้ากับอายุด้วยซ้ำ เพราะแทบจะไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกันเลย มีแต่เรื่องตลอด
หญิงสาวยกยิ้มเยาะ
“ขอให้ได้ทำแล้วกันไอ้หมี”
เย้าแล้วก็หยิบแก้วโกโก้ ส่วนเขารับกาแฟ เดินไปส่งเธอที่มุมโซฟาที่จองไว้
หญิงสาวมีเป้ที่เพื่อนเอาชีทสรุปมาส่งให้เมื่อวาน นั่งลง เปิดอ่าน ทำเป็นไม่สนใจสายตาคนรอบข้างและยิ้มเยาะ (แบบไม่ตั้งใจ) ให้สาวคนสวยที่เจบีนั่งคุยด้วยก่อนหน้านี้
อย่าคิดว่าเธอไม่รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังขายอ้อย (อ่อย) แฟนของเธออยู่ ของแบบนี้อ่อนแอก็แพ้ไปนะน้อง