Home » คือเธอ…คนของใจ – เธียรดา

คือเธอ…คนของใจ – เธียรดา

คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ

อ่านนิยาย คือเธอ คนของใจ pdf epub เธียรดา

เรื่องราวของอรวีร์กับธีทัต ทั้งสองคนเคยคบกันมานาน

ก่อนจะเลิกกันด้วยเหตุผลบางประการที่อรวีร์บอกเขาไม่ได้

คนถูกทิ้งเจ็บเจียนตาย คนทิ้งไปก็เจ็บไม่ต่างกัน

 

กว่าจะได้มาเจอกันอีกครั้งก็ผ่านมานานถึงเจ็ดปี

อดีตคนรักต้องกลายมาเป็น ‘เจ้านาย’ กับ ‘ลูกน้อง’

ความใกล้ชิดจะเปลี่ยนหัวใจของทั้งคู่ให้กลับมารักกันอีกครั้งได้หรือไม่

 

#อ้อน อรวีร์

สัตวแพทย์หญิงคนสวย ที่ต้องออกจากงานเพราะเธอสร้างวีรกรรมไว้มากมาย

จนโรงพยาบาลเกือบโดนฟ้อง แถมเพื่อนร่วมงานที่ (ไม่) รัก ยังพากันตั้งฉายาเธอว่า

‘หมออ้อนมืออ้อนตีน’ ตามลักษณะนิสัยของเธออีกด้วย

 

อรวีร์จึงหนีเมืองกรุงไปหางานในฟาร์มที่ต่างจังหวัดทำ

บางทีขลุกอยู่แต่กับวัวชีวิตเธอคงจะง่ายกว่านี้ ทว่าเหมือนคิดผิด

เพราะที่ฟาร์มก็วุ่นวายทั้งคนทั้งสัตว์ไม่ต่างกัน

 

#ธัน ธีทัต

อดีตศัลยแพทย์ที่ผันตัวไปดูแลฟาร์มโคนม หนึ่งในธุรกิจของครอบครัว

เป็นคนเข้มงวด จริงจังกับการทำงาน

แม้เขาจะไม่มีประสบการณ์ด้านการทำธุรกิจ แต่ด้วยความหัวไว เรียนรู้เร็ว

ถูกเคี่ยวกรำโดยผู้เป็นพ่อและมีผู้ช่วยฝีมือดีคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง

ทำให้ธีทัตก้าวเข้าสู่การเป็นผู้บริหารได้ไม่ยาก

 

“พี่ธันเห็นมือถืออ้อนหรือเปล่า”

ธีทัตหันมองคนที่มายืนอยู่ด้านข้าง ซึ่งตอนนี้อยู่ในชุดบอดี้สูทลูกไม้ซีทรูสีครีม

กับกางเกงยีนเอวสูงสีกรม ดูทะมัดทะแมงคล่องตัวสลัดคราบสาวสวยเมื่อคืนไปเสียหมดสิ้น

แทนคำตอบ ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์เครื่องเล็กของอรวีร์มาชูให้เธอดู

ทว่าพอหญิงสาวเอื้อมมือจะมารับ เขากลับชักมือหนี เจ้าตัวจึงขมวดคิ้วหน้ามุ่ย

ยืนเท้าเอวมองเขาอย่างเอาเรื่อง ท่าทางแบบนั้นทำให้ธีทัตลอบยิ้มออกมา

 

“เอาคืนมาสิคะ พี่จะเก็บไว้ทำไม”

“อ้อนขอโทรศัพท์คืนนะคะพี่ธัน พูดสิ”

เสียงทุ้มห้าวเอ่ยนำ อย่างต้องการให้เธอหัดพูดจาอ่อนหวานกับเขาบ้าง

“เอาคืนมาเดี๋ยวนี้”

อรวีร์ทำหน้าหงิกยิ่งกว่าเดิม เธอไม่ยอมทำตามความต้องการของเขา

แบมือมาตรงหน้าหวังให้เขาส่งมันมาให้แต่โดยดี ทว่าธีทัตกลับเลิกคิ้วสูง

แล้วเอื้อมมือมารั้งแขนเธอเข้าหาตัว จนหญิงสาวถลาลงไปนั่งอยู่บนตัก

วงแขนแข็งแกร่งก็โอบรัดรอบเอวคอดกิ่วเอาไว้แนบแน่น ไม่ให้เธอดิ้นหนีไปได้

 

“พี่ธัน! เมากลิ่นโรงแรมใหม่หรือไง ทำไมวันนี้ทำแต่อะไรเพี้ยน ๆ เนี่ย”

คนอายหน้าแดงก่ำใจเต้นแรงร้องถามเสียงหลง

ทำเป็นโมโหกลบเกลื่อนอาการหวั่นไหวในใจ

ดิ้นรนจะลุกออกจากตักเขา ทว่าอีกฝ่ายกลับยิ่งกอดรัดเธอแน่นขึ้น

 

“อยากได้โทรศัพท์คืนไม่ใช่เหรอ จะขอพี่ดี ๆ หรือจะใช้จูบแลกไปดี…”

ธีทัตโน้มใบหน้าเข้าหา กระซิบเสียงพร่ายั่วยวนคนบนตัก

แกล้งเกยคางลงบนบ่าแล้วเอียงหน้ามองเธอในระยะประชิด

สัมผัสได้ว่าอรวีร์นั่งเกร็งตัวแข็งทื่อก็ยิ่งพอใจ

“พี่ธัน…เป็นอะไรของพี่เนี่ย”

“งั้นพี่เลือกให้”