Home » ซินฟางซิน ซินเดอเรลล่าหลงยุค (นิยายจีน) – ฟางซิน

ซินฟางซิน ซินเดอเรลล่าหลงยุค (นิยายจีน) – ฟางซิน

คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ

Download นิยายจีน ซินฟางซิน ซินเดอเรลล่าหลงยุค pdf epub ฟางซิน มะปรางลอยแก้ว

ชินอ๋อง รีบสาวเท้าเดินเข้ามาข้างในห้องหอ เขาหยุดมองร่างบางที่นั่งอยู่บนเตียงกว้าง

ด้วยท่าทีสงบเสงี่ยม เหตุใดนางลิงน้อยจึงมิซุกซนผิดวิสัยไปหรือไม่

เขากวาดตามองหาสิ่งผิดปกติทันที พลันสายตาคมสะดุดเข้ากับกาสุราที่เอียงกะเท่เร่

จอกสุราอยู่ทาง กาสุราอยู่ทาง เขาหลุบตาลงสูดอากาศเข้าปอดสองสามครั้ง

ก่อนจะปลายตากลับมาสำรวจร่างบางที่มีอาการโอนเอนเล็กน้อย

นางยังคงอยู่ในชุดเจ้าสาวสีแดงสด มือบางทั้งสองข้างรวบอยู่บนตัก

 

ยามนี้ภายในห้องเงียบสงัดจนได้ยินเสียงหัวใจเต้นดัง ตึก-ตัก

ชินอ๋องยกมือหนาที่สั่นเล็กน้อย เขาหยิบคันชั่งที่วางอยู่ข้างเตียงค่อยๆ

เปิดผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวออก ทันทีที่ผ้าคลุมหน้าเปิดออกเขาถึงกับสบถออกมาเสียงดัง

 

“นางลิงขี้เมา!”

“เอ๊ะ! พระองค์เป็นอันใดมากหรือไม่ เหตุใดจึงดูดปากหม่อมฉันแรงถึงเพียงนี้”

นางมองสามีที่ยามนี้กลายร่างเป็นจอมปีศาจ ที่กำลังจะสูบเลือดและวิญญาณของนาง

จอมปีศาจผู้นี้มิตอบอันใดแต่กลับก้มลงจูบปากนางอย่างบ้าคลั่งแทนคำตอบ

ครานี้มิได้มีความอ่อนหวานแต่อย่างใด จูบนี้มีแต่ความดุดัน

หนักหน่วงจนนางรู้สึกได้ถึงรสฝาดที่ผ่านเข้ามาพร้อมกับปลายลิ้นร้อนของผู้เป็นสามี

 

“…”

นี่ท่านโกรธข้าเรื่องอันใดกัน ถึงขนาดจะดื่มเลือดข้าเชียวหรือ

เสี่ยวเจีย รีบเดินเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าแดงก่ำ ดวงตาทั้งสองปูดบวมแดง

มีเสียงสูดน้ำมูกเบาๆ มือน้อยยกขึ้นเช็ดน้ำตาที่ยังซึมเปรอะใบหน้า

นางถลาเข้ากอดคุณหนูของนางด้วยความสงสารก่อนเอ่ยประโยคต่อมา

 

“พระชายาเพคะ ระ..เอ่อ..เราหนีไปจากที่นี่กันดีหรือไม่ เพคะ! บ่าวทนเห็นพระชายาถูกทรมานร่างกายเช่นนี้ต่อไปมิไหวแล้ว”

ฟางซินถึงกับสำลักน้ำลายกระแอมออกมา

“เสี่ยวเจีย เด็กดีข้ามิได้ถูกทรมานแต่อย่างใด ทุกอย่างเป็นการแสดงความรักระหว่างสามีและภรรยาเข้าใจหรือไม่”

 

เสี่ยวเจียส่ายหัวไปมา ความรัก! ความรักอันใดกัน

นางได้ยินเสียงคุณหนูของนางร่ำร้องครวญครางดังคนบาดเจ็บ

“ความรักอันใด ไฉนจึงต้องทำร้ายกันถึงเพียงนี้ เพคะ”

ฟางซินยกมือขึ้นกุมขมับมองสาวน้อยผู้ไร้เดียงสา แล้วจะให้นางอธิบายว่าอย่างไรดี

“เอาเถอะ! เสี่ยวเจียไว้วันหน้าหากเจ้ามีสามีแล้วเจ้าจะรู้เอง”