คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
“น้องเอยกลับบ้านได้แล้วครับ”
เสียงเรียกของคนด้านข้าง ทำให้คนที่นอนเหม่อหันหน้ามามองเขาอย่างงุนงง
“คะพี่กันต์ ว่าอะไรนะคะเมื่อกี้นี้”
พรธีรา เอียงหน้าถามเขาเหมือนคิดว่าตัวเองฟังผิดไป
“ค้างห้องพี่ไม่ได้นะครับ”
นวิน ตอกย้ำในสิ่งที่เธอได้ยินก่อนหน้านี้
“เหรอคะ”
หญิงสาวไม่คิดจะนอนค้างห้องของเขาอยู่แล้ว แค่แปลกใจทำไมเขาพูดเหมือนไล่ หลังเสร็จสมอารมณ์หมายแบบนี้
“พี่ไม่เคยให้ผู้หญิงคนไหนค้างที่ห้องนี้ ไม่เว้นแม้แต่น้องเอยนะครับ”
พรธีราเหมือนถูกเขาตบหน้าฉาดใหญ่ หญิงสาวดึงผ้าห่มขึ้นปิดเนินอกเอาไว้ มองเขาเหมือนคนแปลกหน้า
สีหน้าและแววตาของเขาแตกต่างจากเดิม ราวกับหน้ามือหลังมือไม่มีผิด
“ทำไมมองพี่แบบนั้นล่ะครับ”
รอยยิ้มของคนพูดดูเจ้าเล่ห์จนอีกคนนึกใจเสีย หัวใจเต้นแรงเม็ดเหงื่อผุดขึ้นตรงขมับ แล้วเอ่ยเสียงสั่น ๆ ออกมา
“เอยนึกว่าเราเป็นแฟนกันเสียอีก”
“หืม พี่เคยบอกแบบนั้นเหรอครับ”