คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
เธอพยายามกระชากมือออกแรงๆ แต่พันธนาการของเขาก็แข็งราวกับปลอกเหล็ก
แค่พริบตาเดียว แหวนเพชรวงเล็กลวดลายอ่อนช้อย ก็ถูกยัดเยียดสวมสอดนิ้วนางข้างซ้าย แทนที่แหวนหยกของคู่หมั้น
“คุณทำอะไร! ถอดแหวนฉันทำไม จะเอามันไปไหน ไม่ได้นะมันไม่ใช่ ของเล่นของคุณ เอาคืนฉันมาเดี๋ยวนี้”
เธอถามไปเขย่าลำแขนเขาไป ด่าไปก็หยิกข่วนแผ่นหลังบึกบึนไป และสุดท้ายก็สั่งไปกระชากคนที่เอาแต่หันหลัง
ให้ไปเรื่อย
“เอาของคุณคืนไป!”
เธอหมายถึงแหวนเพชรที่เพิ่งถูกสวมให้สดๆ ร้อนๆ แล้ว วารุณอร ก็ต้องผงะไปบ้าง
เมื่อจู่ๆ ร่างสูงใหญ่นั่นหมุนตัวกลับมา และใช้สายตาคมทะลุทะลวงร่างเล็กบางของเธอ จนไม่มีแรงขยับเขยื้อนอีก
“พูดแล้วห้ามคืนคำ”
ชายหนุ่มยังหน้านิ่ง แต่เสียงเขายิ่งกว่าจริงจังจนอีกฝ่ายรับรู้ได้
“ห้ามคืนคำ!”
“อะไร”
เธอขมวดคิ้วงุนงงหนักขึ้นอีกเมื่อเขายังย้ำคำเดิม
“ที่ว่าให้เอาของผมคืน”
“ก็ใช่…”
“ผมมาทวงของของผมคืนแล้ว และผมต้องได้มันกลับไป”
หญิงสาวรู้สึกชาวูบตั้งแต่หัวจรดเท้า ดวงตาวาววับของเขากำลัง ประกาศว่า ‘ของ’ ชิ้นสำคัญนั้นคือตัวเธอใช่ไหม
ไม่จริง!
“เราจะแต่งงานกันหนี่วา เราต้องแต่งงานกัน”
คนเผด็จการออกคำสั่งอย่างมั่นอกมั่นใจ เป็นการย้ำว่าเธอไม่ได้เข้าใจผิดคิดเพ้อเจ้อ เขาหมายความอย่างที่เธอคิดจริงๆ
และภาพที่เธอจะนอนกอดก่ายกับชายอื่นนั้น ก็ไม่เคยมีปรากฏอยู่ในหัวของเขาเลยด้วย