คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
ท่านอ๋องผู้อาภัพ เกิดมาขี้โรคแล้วยังตาบอดอีก ถ้าไม่ติดว่ารูปงามปานเทพเซียน
หมอหลวงฝึกหัดสุดแสนจะฉลาดอย่างข้า คงไม่มารักษาให้ท่านหรอก!
ท่านอ๋อง ยาต้มได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ!
ข้ามองไปในตาดอกท้อที่มองทอดยาวอย่างเหม่อลอยของหมิงอ๋อง
แล้วก็ตัดสินใจพูดสิ่งที่คิดทบทวนมานักต่อนักแล้วออกไป
“ข้าจะรักษาดวงตาให้พระองค์เอง!!”
“ตลอด 17 ปีมานี้.. หมอหลวงมากฝีมือนับร้อย หมอเทวดามากมายนับไม่ถ้วนไม่เคยรักษาข้าหาย แล้วหมอฝึกหัดอย่างเจ้านะรึ? จะรักษาข้าได้?”
“ต้องได้สิพ่ะย่ะค่ะ!! ข้าฉลาดที่สุดแล้วในบรรดาหมอฝึกหัดที่ท่านอาจารย์เคยสอนมา ท่านอาจารย์พูดกรอกหูข้าทุกวัน!”
“หืม.. แล้วถ้าข้าไม่หายล่ะ?”
“ข้าก็จะเป็นดวงตา คอยติดตามพระองค์ไปชั่วชีวิต!”
“แล้วถ้าเจ้ารักษาพลาดจนข้าตายล่ะ..”
“ข้าก็จะตายตามพระองค์ไปด้วย!”
“อย่างนั้นรึ…”
“ในทางกลับกัน.. แล้วถ้าข้ารักษาได้ล่ะ!?”
ข้านึกสนุกลองท้าทายเขาด้วยน้ำเสียงสุดแจ่มใส
“ถ้าเช่นนั้น.. ข้าก็จะใช้มันมองเจ้าเป็นคนแรก และมองแต่เจ้าเพียงผู้เดียวตลอดไป.. ดีหรือไม่?”
“…”