คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
มาร์ตินี่ (Martini) คำนาม หมายถึง เหล้าประเภทค็อกเทล
คุณสมบัติ ทำให้เมามายและขาดสติ
ข้อดี หน้าตาดีจนเกินไป
ข้อเสีย ทำร้ายคนอื่น(โดยเฉพาะผู้หญิง) เก่งจนเกินไปเช่นเดียวกัน
คำเตือน อย่าคิดจริงจังกับเขา เพราะเขาไม่คิดจะจริงจัง (ดอกจันทร์ ไม่คิดจะเป็นแต่งงาน) กับใคร
“คุณจงใจ”
น้ำเสียงของเขากล่าวหา
“จงใจให้รองเท้ากัดแล้วอ่อยให้คุณถอดรองเท้าเปลี่ยนให้ ตามด้วยการลากคุณเข้าห้อง บังคับให้คุณทำข้าวผัดจานยักษ์ที่จะทำให้ฉันขาใหญ่เป็นหลักกิโล ต่อด้วยอะไรนะ”
หญิงสาวทำหน้าครุ่นคิด ส่วนเขาไม่ตอบนอกจากกัดฟันจนใบหน้าขึ้นเป็นสันชวนมอง
“แล้วคุณก็เริ่มภารกิจตามหากล่องอะไรสักอย่างที่มีตราบวกสีแดงๆ แล้วเจอกับปลาสเตอร์ลายตลกๆ ในห้องของฉัน”
“ในลิ้นชัก”
เมื่อเขาชี้เป้าที่แน่ชัดเธอก็พยักหน้ารับ
“แล้วคุณก็เจอกับปลาสเตอร์ลายตลกๆ ในลิ้นชักข้างเตียงนอนสีแดงเลือดนกของฉัน”
แววตาของเขาแปลกไปแวบหนึ่ง และเธอเดาออกว่าเขากำลังสนุกกับการเล่าเรื่องของเธอ
แล้วคงจะสนุกมากไปนิดเพราะตอนนี้มือหนากำลังจับที่ข้อพับขาเล็ก
บอกไปแล้วว่ามันเป็นจุดอ่อนไหวของเธอ แล้วถ้าเขาจับแบบนั้น
พระพายจะตัวอ่อนปวกเปียกและข่มเสียงแปลกๆ ให้ออกมาทักทายโลกไม่ได้
แต่รอบนี้เธออดทนกลั้นมันเอาไว้ แล้วเปรยเสียงสั่นนิดๆ ว่า
“ต่อมาฉันก็บังคับให้คุณติดปลาสเตอร์บนแผลเท่ากับมดกัด หลังจากนั้นคุณก็ลูบคลำขาสวยๆ ของฉัน ก่อนจะกล่าวหาว่าฉันจงใจทำให้คุณ…”
“…”
“จงใจอะไรนะ”
เมื่อเธอก้มลงไปถามคนที่กำลังลวนลามขาของตนเองอยู่ ส่วนเขาก็ตอบโดยไม่เงยหน้าขึ้นมาจากผิวขาวๆ สักนิด
“คุณกำลังอ่อยผมอยู่”
หน้านวลพยักรับด้วยท่าทางจริงจังไม่ต่างกัน ก่อนจะเอ่ยเสียงสั่นยิ่งกว่าเดิม
เมื่อนิ้วร้อนขยับสูงขึ้นมาบนหน้าขาขาวแล้ว
“ฉันว่าตอนนี้เป็นคุณมากกว่าที่กำลังทำแบบนั้น อย่าขึ้นมาสูงกว่านั้นเชียวนะคุณตำรวจ”
“…”
“ไม่งั้นคุณได้เจอกับกระสุนปืนใหญ่แน่”
คำกล่าวของเธอทำให้เขาชะงัก ก่อนจะหลุดขำออกมา แม้เสียงหัวเราะของเขาจะแหบพร่ามากก็ตาม
แต่เชื่อเถอะว่า มันสั่นสะเทือนตัวตนของเธอได้ตลอด
บางทีกลไกของมันคงถูกสร้างมาเพื่อทำให้พระพายตัวอ่อนปวกเปียก
และแทบจะหมอบกราบเพื่อให้เขาหัวเราะและยิ้มร้ายๆ แบบนั้นให้เธอ
“คุณไม่น่าจะมี…กระสุนปืนใหญ่นะ”
หญิงสาวยกไหล่ให้ดูเหมือนกับมาดของนางพญาอย่างที่เธอฝึกฝนมันมาเป็นอย่างดี
ก่อนจะตีที่หลังมือหนาเมื่อมันเลื่อนขึ้นสูงมาแล้วจริงๆ
เขาหยุดแล้วเงยหน้าขึ้นมาสบตากับพระพาย
ใครจะเชื่อว่าผู้ชายที่ใครหลายๆ คนบอกว่าเคร่งขรึมอย่างนั้น ดุดันอย่างนี้ จะมีแววตาแบบนี้ได้ด้วย
“ดึกแล้ว ฉันว่าฉันควรกลับไปนอนบนเตียงสีเลือดนกสุดสวย ก่อนที่ตีนกาจะถามหาเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอดีกว่า”
เขาครางในลำคอเหมือนเสือหนุ่มที่ถูกเสี้ยนตำอุ้งเท้าใหญ่ๆ ก่อนจะยอมผละออกห่างแบบไม่เต็มใจนัก
“เตียงสีเลือดนกสินะ”
คนตัวโตพึมพำด้วยน้ำเสียงที่ไม่เข้าใจนัก แต่พระพายไม่สนใจ
ตอนนี้เธออยากลุกออกจากพื้นที่อันตรายที่ฝังทุ่นระเบิดเอาไว้ถ้วนทั่วจะแย่