คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
‘โดมินิก’ ต้องการภรรยาอย่างเร่งด่วน ส่วน ‘พราวฟ้า’ ก็ต้องการเงินก้อนใหญ่
เพื่อให้ได้สิทธิ์ในการอุปการะหลานชาย เรื่องราวก็เหมือนจะลงล็อกดี
ถ้าหากว่าเธอไม่ได้มีทายาทให้เขาในวันที่สัญญาแต่งงานหนึ่งปีสิ้นสุดลง
โดมินิกวาดมือไปข้างตัวเมื่อรู้สึกว่าความอบอุ่นที่เขากกกอดตลอดคืนนั้นหายไป
แต่ไม่ว่าจะพลิกตัวไปทางซ้ายหรือขวาก็ยังว่างเปล่าเขาจึงจำต้องลืมตาแล้วลุกขึ้นมานั่งแล้วหันไปมองรอบตัว
“ไปไหนของเค้านะ”
ชายหนุ่มยกมือขึ้นสางผมอย่างลวกๆ ก่อนจะลุกจากที่นอนในสภาพที่เนื้อตัวเปล่าเปลือย
จากนั้นก็เดินไปทางห้องแต่งตัวด้านหลังแล้วหากางเกงนอนมาสวมทับ
ไม่นานก็ได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิดออกโดมินิกจึงได้หันไปมอง
“ทะ…ทำไมคุณมองพราวแบบนั้นคะ”
พราวฟ้าถามเสียงสั่นเมื่อก้าวออกมาจากห้องน้ำโดยที่เธอสวมเพียงเสื้อเชิ้ตของเขา
และตอนนี้เจ้าของเสื้อก็จ้องเธอไม่วางตา
โดมินิกยังไม่ตอบคำถามนั้นแต่กลับก้าวเข้ามาอย่างช้าๆ ก่อนจะใช้หลังมือแตะไปที่แก้มนุ่ม
แล้วไล้ลงมาจนถึงลำคอระหงแล้วมาหยุดที่สาบเสื้อตรงเนินอกของคนตรงหน้า
ในขณะที่เธอแทบหยุดหายใจเพราะสัมผัสที่ชวนหวั่นไหว
“ก็แค่คิดว่าคุณดูดีนะเวลาที่สวมเสื้อของผม แต่คงจะดีมากกว่า ถ้าหากว่า…คุณไม่ได้สวมอะไรเลย”
พราวฟ้าเผยอริมฝีปากเหมือนอยากประท้วงแต่ยังไม่มีถ้อยคำใดถูกเอื้อนเอ่ยออกมา
ปากเขาก็ปิดลงมาบนปากนุ่มจนแนบสนิท แล้วเสื้อเชิ้ตตัวนั้นก็หลุดไปจากร่างเล็กในเวลาต่อมา
โดมินิกอุ้มภรรยาสาวของเขาให้กลับเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง ก่อนจะวางเธอลงในอ่างขนาดใหญ่
แล้วเขาก็ถอดกางเกงนอนที่เพิ่งสวมให้หลุดไปจากท่อนล่างจากนั้นก็ก้าวตามเธอลงไปในนั้น
“คือว่าฉัน…อาบน้ำแล้วนะคะ”
พราวฟ้าอธิบายเพราะเกรงเขาจะเข้าใจผิด
“ผมรู้ แต่ผมอยากให้คุณอาบด้วยกันอีกรอบ เชื่อสิ…เดี๋ยวคุณก็เหงื่อออกอีก”
เขาไม่พูดเปล่ากลับยกร่างของเธอขึ้นมานั่งบนตักในท่าที่หันหน้าเข้าหากัน