คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
แฟนที่อยู่ด้วยกันมา 3 ปีหนีไปหมั้นกับหญิงอื่นโดยไม่บอกกล่าว
ทิ้งให้เธออกหัก เมาปลิ้นจนไปขึ้นเตียงกับใครก็ไม่รู้ (แต่เขาก็แซ่บอยู่นะ)
พอตัดสินใจได้ว่าจะเท (อดีต) ผัวชั่วแน่นอนแล้ว มันก็ทำท่าจะตามมาอีก!
“ทำงานกับนายแทนเป็นยังไงบ้าง”
เขาถามราวกับจะชวนคุยไปอย่างนั้น สรัญดาวางโทรศัพท์มือถือลงบนหน้าท้องตัวเอง แล้วก็ทำท่าคิด
“อืม… ก็ดีนะ เจ้านายดี เพื่อนร่วมงานก็ดี”
“คิดว่านายแทนเป็นคนยังไง”
“หืม? … คุณรู้จักเขาก่อนฉันอีก ทำไมมาถามฉันล่ะ”
“เราอาจจะคิดไม่เหมือนกันไง”
อยู่ดี ๆ เธอจะต้องมานั่งวิจารณ์เจ้านายให้คนนอก? ฟังหรือนี่ ถึงจะเป็นคนรู้จักของเขาก็เถอะ
“ก็เป็นเจ้านายที่ดีนะ ใจดี ไม่ดุเลย”
“แล้วถ้ามองแบบผู้หญิงมองผู้ชายล่ะ”
สรัญดาหันไปมองเขาแล้วเลิกคิ้ว คำถามแบบนี้ชวนให้นึกถึงเรื่องที่เขาน่าจะมีคดีกับเจ้านายของเธอ
ซึ่งคดีที่ว่ามันต้องเป็นเรื่องผู้หญิงสักคนที่มีความเกี่ยวข้องกับทั้งเขาและแทนทรรศน์ชัวร์ เธอแอบหัวเราะ ‘หึหึ’ ในใจ
“โอ้… ถ้ามองแบบผู้หญิงมองน่ะเหรอ อย่างแรกเลยคือหล่อ รวย โปรไฟล์โคตรดี โสดอีกต่างหาก? รึเปล่า?”
เรื่องหลังเธอไม่ค่อยแน่ใจ แม้จะเคยลองถาม ๆ อธิปกับกุลสตรี
และทั้งคู่จะบอกว่าเจ้านายเธอยังไม่มีแฟนก็ตาม แต่แหม…
ผู้ชายที่ครบเครื่องขนาดนี้จะไม่มีผู้หญิงบ้างเลยหรือไง
อาจจะมีแบบไม่ได้เปิดตัว ซ่อนเอาไว้ หรือไม่ก็ไม่ได้กำหนดสถานะใด ๆ แต่ก็คุย ๆ กันอยู่หรือเปล่า
ชยพัทธ์ได้ยินคำถอบแล้วหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะถามต่อ
“แล้วชอบมั้ย”
“แหม มีผู้หญิงคนไหนไม่ชอบบ้าง ผู้ชายหล่อรวยโสด”
“แปลว่าชอบ?”
“อือฮึ”
“ระหว่างผมกับเขา ชอบใครมากกว่ากัน”
สรัญดาหัวเราะกับคำถามนั้น นี่มันคือการแข่งขันของผู้ชายที่มีคดีเรื่องผู้หญิงกันมาก่อนใช่ไหม
“มันก็ชอบกันคนละแบบ กับเจ้านายก็ชอบแบบเจ้านายที่ดีไง ส่วนคุณเนี่ย……”
เธอแกล้งลากเสียงแล้วเอานิ้วเขี่ยแผงอกแน่น ๆ ของเขาไปมา
“ก็มีอะไรดี ๆ เด็ด ๆ อยู่นะ คิกคิก”
เจอคำตอบและท่าทางที่แสนจะยั่วยวนเข้าเท่านั้นแหละ กระทิงเปลี่ยวผู้หิวโหยก็พุ่งเข้าใส่เหยื่อทันที!
เมื่อมาถึงห้องพัก สรัญดาตั้งใจว่าจะนั่ง ๆ นอน ๆ เอาแรงสักหน่อย
เพราะตอนเย็นคงจะได้ลงเล่นน้ำทะเลกัน
แต่ที่ไหนได้ เพื่อนร่วมห้องที่มาด้วยไม่รู้ว่าเกิดอาการคึกจัดมาจากไหน ถึงได้เริ่มจู่โจมตั้งแต่เข้าประตูห้องมาเลย
“ไปที่ระเบียงกันมั้ย”
ในขณะที่ซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นอยู่นั้น เขาก็เอ่ยชวนเสียงพร่า
“จะบ้าเหรอ กลางวันแสก ๆ อยากจะโชว์ชาวบ้านหรือไง”
ชยพัทธ์หัวเราะเบา ๆ กับเสียงแว้ดแหวนั่น
“น่า… เราก็ไม่ต้องถอดเสื้อผ้า แค่ยืน[*]ก็ไม่มีใครรู้แล้ว”
สรัญดานึกภาพตามแล้วรู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมา
ตาบ้านี่รู้จักหาทางล่อลวงเธอให้อยากลองอะไรพิเรนทร์ ๆ จริงเชียว
แต่ยังไงก็ไม่ได้! เพราะจงคงตามเฝ้าดูเธออยู่ เรื่องอะไรจะไปโชว์ให้เขาดูกันเล่า!
“ไม่เอา ไปทำบนรถดีกว่า”
เธอเสนอทางเลือกอื่นให้ อย่างน้อยรถก็ติดฟิล์มมืด มองเข้าไปก็คงไม่เห็นอะไร
“บนกระโปรงรถน่ะเหรอ ก็ดีเหมือนกัน”
โอ๊ย! วันนี้นายคนนี้มันเป็นอะไรนักหนา ถึงได้อยากหื่นโชว์ชาวบ้านขนาดนี้!