คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
ใครเลยจะรู้ว่าผู้ชายร่างใหญ่หนวดเครารกรุงรัง
จะพ่ายแพ้ให้กับผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่ง
ที่ถูกโจรใจทรามลักทรัพย์แล้วนำมาทิ้งไว้ที่เกาะ…
ใครเลยจะรู้อนาคต ว่าคนที่ไม่เคยกลัวใครเช่นเขา
จะต้องหุบปากฉับเพียงเพราะเธอปรายตาดุๆ มองมา!
ร่างขะมุกขะมอมเปียกชื้นที่นอนนิ่งอยู่กลางพื้นบ้าน
ทำให้ มหากาพย์ ขมวดคิ้วดกดำเข้าหากัน
นี่มันคน…คนชัดๆ มีสองขาสองแขน อีกทั้งยังเป็นเพศหญิง…
“ไหนมึงว่านางเงือก”
เขาหันไปถามไอ้ตัวต้นเหตุที่ยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
“นางเงือกบ้านมึงสิ…นางเงือกมันต้องมีหาง นี่มันสองตีนชัดๆ เห็นมั้ยวะ”
“โธ่นาย นางเงือกนุ่งกุงเกงไม่ได้เรอะ”
“นางเงือกของมึงรวยเนอะ…นุ่งลีวายส์ซะด้วย”
“จ๋า! … แพ้อะไรน่ะครับ ทำไมแก้มกับคอแดงเป็นปื้นแบบนั้น”
จิระประภา ใจหายวาบเมื่อได้ยิน ใบหน้าสวยขึ้นสีเรื่อแดง
เธออุตส่าห์ก้มหน้าก้มตารีบจัดเตรียมมื้อเช้าให้กับทุกคน
หลังจากนี้ก็จะได้หลบขึ้นห้องไปอยู่กับมัดหมี่แล้วแท้ๆ
ว่า ติยะ ยังคงสังเกตเห็นรอยแดงบนใบหน้าเธอจนได้…
เพียงเพราะประโยคนั้นประโยคเดียวทำให้ดวงตาสามคู่
จับจ้องมาที่ใบหน้าของแม่บ้านคนสวย
ความกดดันที่แผ่มาถึงส่งผลให้ร่างบางต้องอ้อมแอ้มตอบ
“แพ้อากาศน่ะค่ะ…คัน”
เอ่ยพลางยกมือเกายิกๆ ไปตามลำคอระหง
“อะแฮ่ม…ไปพักไป”
ผู้เป็นเจ้านายกระแอมแล้วรีบเอ่ยไล่ให้ลูกน้องสาวไปพัก
ด้วยเพราะไม่อยากทำให้เธอต้องขัดเขินไปมากกว่านี้
เขารู้ดีว่ารอยแดงเหล่านั้นเกิดจากสิ่งใด…
นิยายที่เกี่ยวข้อง :
- มหากาพย์กำราบรัก (มหากาพย์ + จิระประภา)
- รักรสมินต์ลิ้มรสรัก (ทศวรรษ + มาริษา)
- ทิวทิวากาล (เทิดวิช + ทิวากาล)
- มหาสมุทรหยุดใจรัก (มหาสมุทร + แก้วกัลยา)
- รักลานตา (พรรษชล + ลานตา)