คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
เราจะยอมเสียสละคนที่เรารักให้คนอื่นทั้ง ๆ ที่รู้ว่าหัวใจจะต้องเจ็บได้จริง ๆ หรือ
นี่คือคำถามที่คำตอบของใครหลายคนอาจตอบกลับมาว่า “ไม่”
เพราะความรัก ไม่ใช่เรื่องที่ต้องเสียสละคนที่รักให้ใคร
แต่คำตอบของ ปลายฝน หญิงสาวที่แอบรักเพื่อนสนิทที่เพิ่งกลายมาเป็นคนรัก
จากความผิดพลาดเพียงค่ำคืนเดียวอย่าง ปฐวี คำตอบของเธอนั้นคือ “ใช่”
เพราะคำว่ารักคำเดียว เธอถึงได้ยอมเฉือนหัวใจของตัวเองให้เจ็บปวด
เพียงเพื่อยอมให้เขาได้กลับไปมีความสุขกับคนที่เขารักมากอีกครั้ง
แม้รู้ดีว่าหัวใจของตัวเองที่ถูกเฉือนนั้นจะกลัดหนองก็ตาม
การต้องบอกเลิกคนที่รักสุดหัวใจนั้นช่างทรมานเหลือเกิน
“เลิกพูดเรื่องนี้เถอะนะ เด็กในท้องของรุจยาควรมีพ่อไม่ใช่หรือไง”
เสียงของปลายฝนนั้นเจ็บปวดสุดหัวใจ
แก้วตามองเพื่อนที่เอนตัวลงนอนที่โซฟากว้างอย่างนึกสงสาร
“แล้วลูกของแกล่ะฝน หลานของฉันมันไม่ควรมีพ่อหรือไง”
คำถามของแก้วตาที่ถามออกมานั้นเรียกหยดน้ำตาของปลายฝนให้ไหลริน
“ก็มีฉันไง”
น้ำเสียงของปลายฝนช่างแผ่วเบา มือบางลูบหน้าท้องที่ยังคงแบนราบ
น้ำตาก็ร่วงรินไหลรดใบหน้างามเศร้า ก่อนที่เธอจะเดินทางไปถึงคอนโดของปฐวี
ก่อนที่รุจยาจะเดินเข้ามาบอกข่าวดี ภาพฝันที่เธอมีนั้นมีแต่ความสุข
สุขที่ได้อยู่ข้างกายคนที่แอบรักมานาน สุขที่จะได้มีครอบครัวเล็ก ๆ ด้วยกัน
แต่ภาพนั้นก็เปลี่ยนตัวแสดงจากเธอเป็นรุจยา เธอถอยเพราะรู้ว่าปฐวีรักรุจยามากแค่ไหน
ถ้าไม่รักเขาจะเจ็บปวดมากขนาดนั้นในวันที่ต้องจากกันหรือไง
และเธออยากให้เขามีความสุขกับคนที่เขารักอีกครั้ง
หากวันใดที่สายฝนซาท้องฟ้าจะกลับมาสดใส