คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
เราแยกกันอยู่มาสี่ปี จะว่าอย่างนั้นก็ไม่ถูกซะทีเดียว
เรียกว่าหนีมาดามใจโดยที่หลัวไม่ได้ตามมาง้อ แต่จู่ๆ เขาก็โผล่มา
ในตำแหน่งผู้อำนวยการโรงเรียน ครูน้อยอย่างฉันก็แย่น่ะสิ
เขาน่ะประกาศตั้งแต่วันแรกว่าจะกลั่นแกล้งฉันให้ทนไม่ไหวจนต้องขอ ‘หย่า’
ผ่านไปไม่กี่เดือนเหตุไฉนมาเสกเด็กเข้าท้องอีกคนกันเล่าไอ้คุณ ผอ.
“แค่มือแน่นะเว้ย”
“ไม่เว้ยสิ เว้ยกับผัวพูดไม่เพราะเลย”
“จะเว้ยทำไมวะ”
ข่มทางสายตา อิพี่ยุก็พยักหน้าแล้วยิ้ม
“เว้ยวะก็ได้ครับผม”
“ปล่อยด้วย”
“ขอจับมือวานอนนะ”
“บ่ได้! คนหยังมาเว้ายากแท้(ไม่ได้! คนอะไรบอกยากจัง)”
“หรือจะให้จับโนมนอน ขี้เซาไม่ใช่เหรอเรา พอวาหลับพี่จับพี่แตะตรงไหนวาก็คงไม่รู้สึกตัวหรอก”
“พี่นี่มันร้ายกาจว่ะ”
ฉันถอนหายใจใส่ อิพี่ยุจูบมือฉันก็หลับตาลง ได้แค่นี้ก็เอาเนอะคน
แต่ละวันฉันต้องเจออะไรแบบนี้เหรอวะ สามีที่ทำร้ายจิตใจเราปางตาย
วันนี้กลับดีเกินเหตุ ด่าก็ยิ้ม ตีก็ยิ้ม ปวดหมองจริงวู้ย