รักเหมือนเดิม (แนว Yuri) – .Normal One

นิยายไทย

คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ

เราเลิกกันไปแล้ว แต่ทำไมพี่เขาถึงทำแบบนี้ล่ะ

Tags:Normal One Yuri ครอบครัว ดราม่า นิยายวาย รัก/โรมานซ์เรตติ้งกระฉูด

เล่นเส้น (LENSEN) – ASSLYASFOX
ไนล์... เพราะปริมาณแอลกอฮอลสวนทางกับปริมาณของสติที่มี บทสนทนาซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นเลยเกิดด้วยประการฉะนี้ “ว่ากันว่าดาราดังๆ หลายคนได้ดีเพราะมีเส้น จริงไหมอ่ะ” “นี่ๆ หน้าตาแบบฉันพอใช้เส้นกะเค้าได้ป่าว” เธมส์... ไม่รู้เพราะคิดอะไรหรือไม่ทันได้คิด พอเห็นสายตาแป๋วจ้องมองมา ก็เผลอยื่นมือไปหา “มาสิ”
So Sweet หวานนักเมื่อรักบังเกิด ซีรี่ส์ เพราะรัก I – พุดพิชชา (ภรปภัช)
“ก่อนหน้านี้พายเรียกพี่ดิน ไม่ใช่คุณดิน” “ก็...ตอนนี้คุณเป็นเจ้านายของพายนี่คะ ไม่ใช่...รุ่นพี่ที่โรงเรียน” “สำหรับพาย...พี่เป็นได้แค่เจ้านายกับรุ่นพี่ที่โรงเรียนเท่านั้นเหรอ พี่มาช้าเกินไปจริงๆ เหรอพาย” “คุณดิน...อย่าพูดเรื่องนี้อีกเลยค่ะ คุณก็รู้ดีว่าอีกไม่นาน...พายก็จะหมั้นกับวินแล้ว” “งั้นพี่คงต้องรีบแล้วสินะ”
I’m a baby red panda (Yaoi) – White Demon
"พอเถอะ ท่านนายพล แกนโลกเอียงหมดแล้ว" Omegaverse (Alpha x Beta) เป็นเรื่องของหวังเฟิง หนึ่งในแก๊งมหาเทพจากเรื่องมหาลัยครึ่งมนุษย์นะคะ หวังเฟิงเป็นเบต้า ที่ซ่อนความลับเรื่องการเป็นแพนด้าแดงตัวสุดท้ายของโลกไว้ และเข้ารับการฝึกทหาร จึงได้พบกับนายพลอีธาน แม็กซ์เวล เอลีทที่แข็งแกร่ง
หนี้ราคะ หนี้ชีวิต (นิยายจีน) – Faang Faang
ชีวิตข้าเลือกเกิดไม่ได้ แต่ข้าเลือกใช้ชีวิตได้ หากชีวิตข้ามีค่ามากพอ ที่จะช่วยผู้มีพระคุณได้ ...ข้ายินดี หากชีวิตข้ามีค่ามากพอ ที่จะทำให้เขามีความสุขได้...ข้ายินดี ขอเพียงให้คนที่ข้ารักมีไม่มีทุกข์...ข้ายินดี "ข้าสัญญา ข้าจะเบามือ หึ ๆ" เสียงบุรุษตัวโตกระซิบข้างใบหูเล็ก ๆ
คู่หมั้นพยศรัก – ปริยากร
“อย่าพูดเหมือนเมื่อกี้ให้พี่ได้ยินอีก!” ร่างของปรีญาพัชน์ถูกปล่อยออกง่ายกว่าที่คิด แต่กระนั้นสายตาคาดโทษที่มองมาก็ยังทำให้เธอทั้งนึกโกรธและกลัวเขาขึ้นไปพร้อมๆ กัน “ปรางจะกลับบ้าน!” “ไม่ได้!! แล้วก็เลิกทำตัวงอแงเหมือนเด็กๆ เป็นผู้ใหญ่ให้จริงสักที พี่ไม่ได้ใจดีเหมือนไอ้ปราณมันหรอกนะ”
ร้านชำสำหรับคนอยากตาย (นิยายแปล) – ฌอง เติลเล่
ร้านชำสำหรับคนอยากตายเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในกิจการร้านของชำเล็กๆ ในเมืองหนึ่ง ซึ่งจำหน่ายอุปกรณ์การฆ่าตัวตาย อาทิ เชือกแขวนคอ ชุดประกอบพิธีฮาราคีรี ยาพิษ หรือแม้กระทั่ง "จูบมรณะ" ตระกูลตูวาชสืบทอดกิจการอันเก่าแก่แห่งนี้มาหลายรุ่น สโลแกนของร้านคือ "ไม่ตายยินดีคืนเงิน"
รักโคตรร้าย ผู้ชายพันธุ์ดิบ – พราวนภา
กระทั่งดวลเหล้ากันจนเมาแบบขาดสติสุดกู่ เขาจึงเผลอปล้ำแม่สาวทอมที่เขาประกาศว่าเกลียดเข้าไส้ หนำซ้ำยังโยนความผิดว่า ‘ความสัมพันธ์บัดซบ’ ที่เกิดขึ้นเป็นเพราะยัยทอมตัวแสบยั่วเขา เมากับเมาเอากันแล้วไง น้ำแตกก็แยกทาง ทว่าพออีกฝ่ายหลบหน้าเขากลับร้อนรนกระวนกระวาย ครั้นทนไม่ไหว
เพียงตะวัน – ปราย ไปรยา
เพียงตะวัน เธอคือผู้หญิงที่เป็นความผิดพลาดในชีวิตของเขา ผู้หญิงเรียบๆ ไร้ซึ่งความโดดเด่นทั้งรูปร่าง หน้าตา และความสามารถ แต่การแต่งงานจำเป็นต้องเกิดขึ้นเมื่อเขาเผลอไปมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเธอจนตั้งครรภ์ ชีวิตครอบครัวที่เกิดจากความไม่เต็มใจจึงเริ่มต้นขึ้น จนกระทั่งโชคชะตาพรากสิ่งสำคัญไปจากเขา
เพลิงรัก (ภูบดินทร์ +นฎา) – ไพนารี
“เตียงไม่ใหญ่หรอก สามฟุตครึ่งเอง นอนคนเดียวยังลำบาก” แน่นอนว่าเธอขอร้องให้พนักงานเปลี่ยนเตียงให้ พร้อมกับให้ทิปพิเศษไปอีกเป็นพัน เพื่อป้องกันปัญหานี้ ที่นี่ไม่มีโซ่ หรืออะไรที่พอจะเป็นเกราะป้องกันได้อีกเหมือนเดิม แน่นอนว่ามันต้องเป็นโอกาสดีของภูบดินทร์ ที่จะลักลอบเข้าห้องของเธอได้อย่างที่ชอบทำ
มึนรัก…ไม่ไหวแล้ว – ณพรรษธ์สรฌ์
ปักใจ คลั่งไคล้ ตลอดไป อยากได้ก็ต้องได้ แต่ทำไมยังไม่ได้ ‘มิ่งมงคล’ ทนมาตั้งสิบสองปี และพอเจอฤกษ์ดี ได้ ‘ลัทธิ’ สมใจ ทำไมมีแต่เรื่องให้ฟินไม่ได้สุด ทั้งตัว ‘คุณลักษณ์’ ที่แสนจะเย็นชา ทั้งคนมากมายรายล้อมเขาที่แสนจะสร้างความรำคาญมากมาย ที่ทำให้ ‘มิริน’ ถึงกับต้องบอกตัวเองว่า ‘ถ้าทนไม่ไหว จะไปทันที’
พระเอกแสนเย็นชาคนนั้น…คือลูกชายของฉันเอง เล่ม 1 – Chafrir
พระเอกเสียพ่อตั้งแต่เด็ก แม่เป็นบ้าเสียสติ โตขึ้นมากลายเป็นคนเย็นชาปากร้าย กว่าจะลงเอยกับนางเอกก็ตบจูบกันทั้งเรื่อง สุดท้ายยังไม่วายตายตอนจบ! ...และใช่ เธอก็คือแม่ที่เสียสติคนนั้น “เด็กน้อย เธอช่วยตบฉันหน่อยได้ไหมจ๊ะ” หลังจากประโยคนี้ถูกเอ่ยออกมา ดวงตาสีฟ้าของเด็กชายวัยแปดขวบตรงหน้าก็เบิกกว้าง
กระโจนรัก – ลานีน
“เมื่อกี้ เธอเรียกฉันว่าไงนะ” “พี่โชนค่ะ” “คุณโชน ไม่ใช่พี่โชน” เขาแก้ “แล้วทำไมกระจิบเรียกพี่โชนได้ล่ะคะ” “ก็นั่นกระจิบ ไม่ใช่เธอ” “สองมาตรฐานนี่นา” ผกากาญจน์ทำหน้างอ ปากยื่น ขณะที่ชัชชวินมองปากอิ่ม ๆ วับวาวนั่น แล้วถึงกับคำรามลั่นในลำคอ ยามนึกถึงตอนที่เสียงใส ๆ เอ่ยเรียกชื่อเขา ‘อ๊ะ อ๊ะ พี่โชนขา’