คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
กฎของการเป็น ‘เสือ‘ คือไม่หลงรัก ‘เหยื่อ‘ ตัวเอง
แล้วจะเป็นอย่างไรหาก ‘กระต่ายล่ามเสือด้วยโซ่‘ มันจะกระชากโซ่ หรือขย้ำเหยื่อให้แหลกคากรงเล็บดี?
“น้องฟองจะเป็นเจ้าสาวของพี่ไรม์”
คำพูดเอาแต่ใจตั้งแต่เด็กของเธอ กลายเป็นโซ่ล่ามทั้งสองไว้ด้วยกัน
ชีวิตของเขาคือของเธอ ชีวิตของเธอคือของเขา
อิสระของเขาคือ การแต่งงาน และก็เป็นโซ่พันธนาการในเวลาเดียวกัน
ความสุขของเธอคือ การแต่งงาน และก็เป็นที่คุมขังจองจำในเวลาเดียวกัน
“เพราะความเอาแต่ใจในตอนเด็กของเธอทำให้ชีวิตฉันไร้อิสระ เธอช่วงชิงอิสระของฉันไปเกือบสิบกว่าปี และตอนนี้ฉันได้มันคืนมาแล้ว อย่าได้… เข้ามายุ่งกับชีวิตฉันอีก”
“แต่ว่า… เราแต่งงานกันแล้วนะ”
“นั่นมันความต้องการของเธอ ไม่ใช่ของฉัน”
“…”
“อยากแต่งงานกับฉันนักไม่ใช่? ก็สมใจเธอแล้วนิ”
ไม่ใช่… เธอไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนี้…
“และจำใส่หัวเอาไว้… การแต่งงานที่เธอใฝ่ฝันนักหนา มันก็เป็นแค่ ‘โซ่’ ที่ล่ามเธอกับฉันไว้เท่านั้น อย่าสำคัญตัวเองผิด”