Home » ลิขสิทธิ์รักจอมบงการ – โมริน

ลิขสิทธิ์รักจอมบงการ – โมริน

คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ

ดาวน์โหลดนิยาย ลิขสิทธิ์รักจอมบงการ pdf epub โมริน Morin_BOOK

“เอิงไม่สนใจอะไรแล้วล่ะค่ะ เอิงมีคุณอยู่ตรงนี้”

เธอทำท่าฮึดสู้

“เกี่ยวอะไรกับผมล่ะ”

เขาถาม กระนั้นก็ดีใจ

 

“ก็คุณเหมือนพ่อ เหมือนพี่ชาย เหมือนเจ้านาย ที่คอยปกป้องเอิงจากภัยร้ายทั้งปวงนี่นา”

“ฟังพี่นะอิหนู จะเรียกใครว่าพ่อทั้งที ระวังปากให้ดี รู้จักมั้ย ปากพาซวยน่ะ”

“ร้ายกาจ ที่เอิงพูดอยู่นี่คือ”

“อะไร พูดให้มันดี ๆ นะ”

“ก็พ่อของลูกไงคะ”

 

อัญนิกา สะดุ้งเฮือก เธอเหมือนไม่รู้ตัวว่าพูดอะไรออกไป

“เอิง” หญิงสาวกรอกตาไปมา

ทิวากร ขยับเข้ามาใกล้ ๆ แล้วโอบไหล่อัญนิกาไว้

 

“ถ้าอยากเป็นเมียพี่ หนูก็ต้องขยันทำลูกกับพี่หน่อยนะ และที่สำคัญ ครั้งเดียวมักไม่เคยพอ”

อัญนิกายิ้มยั่ว

“ถ้าเกิดว่าหนูเป็นเด็กดื้อหัวแข็งล่ะคะ พี่จะจัดการยังไงดีล่ะ?”

เธออยากต่อปากต่อคำกับเขา

 

“เอิงคงไม่อยากรู้หรอกใช่ไหม เวลาที่อยู่ใต้ร่างของผมแล้วมันจะเป็นยังไง ถ้าผมจะทำรักแรง ๆ รู้นะ ว่าจะเจอกับอะไรบ้าง ผมมีทั้งโซ่ แส้ กุญแจมือ ยิ่งดื้อมาก ผมก็ยิ่งอยากจะลงโทษเอิงมาก ๆ เพราะงั้นอย่าดื้อ”

ทิวากรยกอัญนิกาขึ้นมานั่งบนตัก

“คุณอาทิตย์ จะทำอะไร”

“พี่ก็จะสั่งสอนให้หนูหลาบจำ ไม่เหิมเกริมกับพี่ แต่ก่อนที่เราจะทำอะไรกันได้ หนูรู้ใช่ไหมว่า…”

นิ้วแข็งเลื่อนมาที่ลำคอระหง

“เราต้องไม่ใส่เสื้อผ้า”

 

“นี่”

อัญนิกาหัวเราะ

“ชอบแกล้งเอิงอยู่เรื่อยเลย”

“พูดจริง”

เขาทำหน้าตาจริงจัง แล้ววางมือลงดังเดิม

 

“กฎข้อที่หนึ่ง ห้ามยั่วผม ไม่ว่ากรณีใด ๆ ก็ตาม อย่าใช้สายตามาอ้อน หรือการกระทำที่เข้าขั้นอ่อย ขอให้งดอย่างเด็ดขาด”

“เอิงเปล่าทำซะหน่อย”

เธอปฏิเสธ

“ขอให้เป็นพ่อของลูก นี่เหรอบอกไม่ทำ”

“เอิงก็แค่”

เธอก้มหน้าน้อย ๆ ใช้นิ้วจิ้มแผงอกคนตัวใหญ่

“มือ!”

แป๊ะ! ทิวากรฟาดเข้าให้ จนทำให้หญิงสาวชักมือกลับ

 

“โอ๊ยยย เจ็บนะคะ…นี่กะจะให้เอิงนั่งบนตักไปนานแค่ไหนคะเนี่ย บอกเอิงว่าอย่าอ่อย แล้วก็ไม่ดูว่าตัวเอง ว่าอยากจะสัมผัสเอิงมากแค่ไหน ลุงนะลุง”

“เรียกใครลุง!”

ทิวากรลมออกหู ฉุนเล็กน้อย

“อ้าว ก็สี่สิบแล้วนี่นา ไม่เรียกลุง จะให้เรียกอะไรดีล่ะ”

“ปากดีเหลือเกิน”

เขาส่ายหน้ายิ้ม ๆ แล้วยกอัญนิกาขึ้นมาจากตัก ให้เธอนั่งที่โซฟาไม้เช่นเดิม

เธอเพ่งมองเขาอย่างพิจารณา แล้วเผลอยิ้มออกมา

 

“อย่า อย่ามองแบบนั้น เพราะเอิงคงจะไม่อยากข้ามขั้นเป็นเมียผมหรอกใช่ไหม”

เขาถามแล้วลุกขึ้นมา โน้มกายแกร่งลงไปใกล้ ๆ จนแนบชิด

“แล้วถ้าเอิงบอกว่าอยากล่ะ”

คนตัวใหญ่โน้มใบหน้าลงไป ให้จมูกสัมผัสกัน เด็กมันยั่วขนาดนี้ ความกระสันซ่าน ก็ยากจะดับลงได้