คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
‘หลิวเป็นผู้หญิงของผม! ใครก็แตะไม่ได้’
คำพูดพวกนี้ทำให้หัวใจเหมือนมีหยาดน้ำผึ้งชโลม คนฟังเลยใจอ่อนยวบได้ไม่ยาก
มิหนำซ้ำในปากเขามีน้ำชากลิ่นรสหอมหวานอยู่ด้วย
ชาที่เขาเคยบอกว่า… ’ถ้าเป็นชาที่หลิวชง จะร้อนหรือเย็นผมก็ชอบทั้งนั้น’
คงเพราะช่วงเวลาแห่งความสุข…น้ำชาจะเย็นหรือร้อน ล้วนอร่อยลิ้นทั้งสิ้น
เวลาจะหมุนเร็วหรือช้า ล้วนไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกต่อไป
คืนนั้นพัทยาได้ดื่มน้ำชาที่เมฆาลัยช่วยอุ่นให้ไปหลายคำ…
เป็นครั้งแรกที่แม่มดแห่งชาอย่างเธอพบว่า น้ำชาก็พาให้คนมึนเมาได้เช่นกัน
แต่…คนอย่างเขามาอยู่ที่นี่ คือผิดที่ผิดทาง เหมือนจับนกอินทรีมาตัดปีกแล้วขังไว้ในกรง
พญานกย่อมไม่อาศัยรังของนกกระจอกไปจนตาย…
ทว่า…นกที่เพิ่งบินออกจากกรง ย่อมไม่ยอมหวนคืนถิ่นโดยง่าย
โดยเฉพาะเมื่อเขาค้นพบว่า…
“เมียกำลังจะทิ้งผมไป ยังจะให้มีเหตุผลอะไรอีก”
ความต้องการ ความรัก ความใคร่
เหมือนเชือกเส้นใหญ่ที่ฟั่นเกลียวเข้าหากันจนตัดไม่ขาด แยกไม่ได้
หรือวิมานรักที่ทั้งสองร่วมสร้าง จะไม่สลายไปกับสายลมอย่างที่เธอหวาดหวั่น