คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
หรือดาวน์โหลดแบบ SET ครบชุด 2 เล่มจบ
เกิดเหตุแก๊สระเบิดที่ศูนย์วิจัยโรคติดต่อร้ายแรงทำให้ ‘ดร.หลินเหยียนซี’ ย้อนอดีต
กลับมาอยู่ในร่างของ ‘เหยาเหยียนซี’ สาวงามเครื่องบรรณาการจากแคว้นเล็กๆ
ที่ฮ่องเต้พระราชทานให้ท่านแม่ทัพใหญ่ไร้ใจวัยขึ้นคาน ‘หลี่อี้เทียน’
เหยียนซีที่ฟื้นขึ้นมาในร่างของอนุคนงามกลายเป็นสตรีสติวิปลาส
สามีไม่แยแสต้องอาศัยอยู่ในเรือนเล็กหลังจวนแม่ทัพเสมือนเป็นกาฝาก สิ่งของไร้ค่า!
สาวหลงยุคจะเอาชีวิตรอดในดงคนโบราณที่ยกย่องบุรุษเป็นใหญ่เหยียดย่ำว่าสตรีไร้ค่าได้หรือไม่!
เหยียนซีรู้สึกทั้งโกรธทั้งอาย ยกแขนเรียวเล็กขึ้นกอดเข่า
ท่ามกลางกลีบดอกไม้สีสันสดใส ปากก็ส่งเสียงไล่ตะเพิดคนโรคจิต ลามก วิตถาร
กล้าไล่ข้า! มือใหญ่หยาบกร้านคว้าผมยาวๆ กระชากแรงจนหน้าหงาย
แล้วยื่นใบหน้าคร้ามคมเข้ามาใกล้…ใกล้แค่ลมหายใจกลั้น
“ข้าจะครอบครองอะไรก็ตามที่ข้าต้องการ ทุกเมื่อที่ข้าต้องการ และถ้าข้าได้มันมาจากสตรีไร้ค่าน่ารังเกียจเช่นเจ้า เจ้าจะต้องสำนึกขอบคุณ”
คิ้วกระบี่เลิกขึ้นด้วยท่าทีเย้ยหยันกวนประสาท
“ข้าเกลียดท่าน”
“นั่นจะสำคัญอะไรสำหรับข้า ข้าไม่ได้มีความรักต่อสตรีไร้ค่าน่ารังเกียจเช่นเจ้าเช่นกัน”
คำก็สตรีไร้ค่า สองคำก็สตรีไร้ค่า สตรีไร้ค่าคนนี้โกรธก็ได้ ร้ายก็เป็น!
นางหาใช่สตรีอ่อนแอที่จะปล่อยให้ผู้อื่นเหยียบย่ำรังแกได้ง่ายๆ
“ซีเอ๋อ เจ้าแต่งให้ข้าแล้วเราสองคนเป็นสามีภรรยากัน เรามามีลูกชายกันเถิด”
เรามามีลูกชายกันเถิด! ชวนกันดื้อๆ แบบนี้เลยเหรอความโรแมนติกหามีไม่!
เหยียนซีหวนคืนสู่การมีสติ เมื่อครู่ช่างน่าอายยิ่งนัก นางอ่อนระทวยด้วยความใคร่อย่างสตรีไร้สมอง
“มีกับผีเซ่ ข้าไม่อยาก…”
นางผลักไส ดิ้นเร่าๆ อยู่บนตักแกร่ง ยิ่งดิ้นร่างเล็กยิ่งเสียดสีแนบชิดกับร่างแกร่ง
นางจิ้งจอกน้อยยั่วให้เขาอยากจัดๆ แล้วไม่สนอง! บรรดากุนซือแคว้นชินเหย่
และตาเฒ่าเจ้าเล่ห์เหยาเฉินคงสอนสั่งนางมาใช่หรือไม่ ช่างน่าสนใจยิ่ง
ชายหนุ่มที่กำลังอยากจัดๆ ให้ขัดใจทำเสียงจึ๊กจั๊กในลำคอ ดวงตาเรียวร้อนรุ่มด้วยราคะ
หรี่ตามองนางนิ่งๆ เหมือนเสือมองเหยื่อที่มันจะตะปบกิน
“เมื่อไหร่เจ้าจะอยาก…”
เอ่ยถามด้วยเสียงแหบพร่า ไม่มีวัน!
“ไม่รู้! เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น ถ้าไม่รักข้าภรรยาทำไม่ได้ ท่านไปหาสตรีอื่นเถิด”
“เจ้า! สตรีไร้ค่าน่ารังเกียจ”
หลี่อี้เทียนตวาดลั่นด้วยโทสะ เมื่อครู่ยังพูดว่าจะไม่ผลักไส
หรือยกเขาให้ผู้ใด ไม่ทันไรก็ผลักไสเขาไปหาสตรีอื่นแล้ว
ชายหนุ่มแสร้งถามความเห็นชอบจากอนุคนงาม ว่าเขาจะรับอนุตามคำบัญชาของหยางจื่อผู้เป็นย่า
เหยียนซีไม่ได้หึงหวงแต่ให้เดือดดาล
‘หลี่อี้เทียนจะแต่งผู้ใดเป็นศรีภรรยาหรือรับผู้ใดเป็นอนุก็รับไปสิไม่เห็นเกี่ยวกับนาง!’
เหยียนซีไม่หึงจริงๆ หรือ? หลี่อี้เทียนมองอนุคนงามด้วยสายตาคลางแคลงใจ
พอนางพูดเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้นไยเขาต้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ
และหาเรื่องกลั่นแกล้งรังแกนางไม่ให้อยู่เป็นสุขด้วย!