คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
เพราะเขาเกลียดนางที่ใช้เล่ห์เหลี่ยมจนได้ขึ้นสู่บัลลังก์หงส์
ดังนั้นไม่ว่าความผิดใดที่เกิดขึ้นในวังหลัง จึงกลายเป็นความผิดของนางทั้งสิ้น
เมื่อมัดรวมความผิดทั้งหลายเข้าด้วยกัน
เขาจึงกล้าหยิบยื่นจอกสุราพิษให้นางด้วยมือตัวเอง
ทว่าความตายนั้นไม่ได้น่ากลัว สิ่งที่น่ากลัวคือการตายอย่างไร้ความยุติธรรม
ได้ชื่อว่าเป็นฮองเฮาอำมหิต ทั้งที่มือไม่เคยเปื้อนเลือด
หากมีโอกาสอีกสักครั้ง นางขอกลับมาพลิกชะตา
ทำให้ตัวเองเหมาะสมกับคำว่า ฮองเฮาอำมหิต อย่างแท้จริง
บุรุษที่ผ่านสตรีมาแล้วนับร้อยนับพัน กลับถูกฮองเฮาของตัวเองพูดใส่หน้า
ว่าเขาทำให้นางรู้สึกดีไม่ได้ จึงไม่จำเป็นต้องทำเรื่องพวกนี้กับนางอีก
สวรรค์! แค่เขาไม่มาหานางหลายปี กลับทำให้นางไม่มีความรู้สึกกับเขาอีกแล้วหรืออย่างไร
“เจ้าไม่รู้สึกอะไรกับข้าเลยจริงๆ หรือ”
“ไม่ใช่อย่างนั้นเพคะ”
“แล้วเพราะอะไร”
“ไม่ใช่ไม่รู้สึกอะไร แต่หม่อมฉันรู้สึกไม่ดีทุกครั้งที่ต้องมีความสัมพันธ์กับฝ่าบาท”
“…”
ในที่สุดเขาก็เข้าใจ ว่าเหตุใดทุกคนในวังจึงได้เรียกนางว่า ฮองเฮาอำมหิต