คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
รวิศ หนุ่มวิศวกรโยธา หน้าชุ่มเหงื่อ มือเปื้อนทราย คลุกคลีวุ่นวายอยู่กับกลุ่มชายวัยฉกรรจ์
ไม่คิดไม่ฝันว่าวันหนึ่งจะมีสาวน้อยตัวบางๆ อกตูมๆ มายืนหลบแดดอยู่หน้าไซต์งาน
โหย…นี่คนหรือนางฟ้า ชื่อก็แสนจะน่ารักว่า วันวิวาห์
พอจะเดินหน้าจีบก็ถูกทำให้ใจฝ่อ เพราะสเปกเธอคือคุณหมอในชุดกาวน์ หนุ่มเสื้อช็อปอย่างเขาจะมีอะไรไปสู้
นอกจากหน้าหล่อๆ มุกเสี่ยวๆ และความเฟี้ยวฟ้าว แพรวพราว โลดโผน แต่เป็นคนที่รักเธอหมดใจ!
“พี่ขอรางวัลหน่อยสิครับ”
“รางวัลอะไรคะ”
“พูดว่าชอบพี่”
วันวิวาห์กลอกตา แล้วเสตักต้มยำเอาไปจ่อตรงปากเขา
“มิ้ลค์ชอบ…กินต้มยำกุ้งค่ะ ที่ร้านนี้ปรุงรสจัดจ้านมาก ลองชิมสิคะ”
รวิศหัวเราะในลำคอ เฉไฉเก่ง แถมยังบอกชอบผ่านต้มยำกุ้งอีก แต่ว่าประเด็นตอนนี้คือช้อนที่อยู่ตรงหน้าต่างหาก
เขามองแล้วรู้สึกว่าน้ำต้มยำกุ้งน่าจะเผ็ดร้อน ปกติเขาไม่กินเผ็ด แต่ว่าวันวิวาห์จ่อช้อนมาตรงหน้าขนาดนี้ เลยทำให้เขาต้องลอบกลืนน้ำลายลงคอ
“กินสิคะ”
วันวิวาห์คะยั้นคะยอ
เขาแพ้ดวงตาคู่หวานกับน้ำเสียงออดอ้อน จึงอ้าปากรับน้ำต้มยำเข้ามา ไม่ผิดจากที่คิด มันเผ็ดร้อนจริงๆ ยิ่งเห็นสีหน้าลอบยิ้มของคนตัวเล็กก็ทำให้เขาเริ่มตงิดใจ
“มิ้ลค์รู้ว่าพี่ไม่กินเผ็ดใช่ไหม แต่ก็ยังป้อนให้พี่กิน”
วันวิวาห์ตีหน้าซื่อตาใส รีบตอบ
“ไม่รู้ค่ะ อ้าว พี่นิวกินเผ็ดไม่ได้หรือคะ แย่จัง”
“รู้แล้วยังแกล้งพี่ ฝากไว้ก่อนนะครับ อย่าให้พี่เอาคืน มิ้ลค์จะร้องซี้ดแน่”
เขาขู่ ดวงตาเจ้าเล่ห์กรุ้มกริ่ม
วันวิวาห์อายแต่ก็รีบตอบเขาอย่างไม่ยอมแพ้
“ไม่มีวันหรอกค่ะ”
“ครับ ไม่มีวันเดียวหรอก ต้องมีหลายวัน อันนี้พี่คอนเฟิร์ม”