คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
“เนิส ฟัง…”
ไม่ทันได้เอ่ยอะไรออกมา นวินดา ก็ฉุดตัวเองขึ้นจากความอ่อนแอ แล้วคว้ากล่องเค้กมาปาใส่หน้าเขาชนิดไม่ออมแรง
จนเค้กช็อกโกแลตซึ่งฝึกทำเองเป็นครั้งแรกเลอะเปื้อนดวงหน้าหล่อเหลา บางส่วนก็เละเทะไม่เป็นชิ้นดีอยู่บนพื้น
“เจ็บไหม”
คนถามน้ำตาไหลพรากราวกับทำนบพัง เขาก็แค่เจ็บตัว แต่เธอนี่สิ ทั้งกายและใจแทบจะแหลกสลาย
“ถามว่าเจ็บไหม ตอบสิ! ตอบมา!”
นวินดาตะเบ็งเสียงเขย่าคนตัวสูงกว่าอย่างน็อตหลุด
“เนิส…”
มือหนาเอื้อมแตะหวังปลอบประโลม ทว่านวินดากลับถอยหนี ติณห์ ใจหายวาบ บางสิ่งบางอย่างบอกเขาว่าครั้งนี้ทุกอย่างจะเปลี่ยนไป เธอจะไม่มีวันหวนกลับมา
“เราเลิกกันเถอะ”
บอกเขาเสียงเรียบเย็นเจือกระแสร้าวราน ไม่คิดว่าวันแห่งการแตกหักจะมาถึงเร็วขนาดนี้
“ไม่นะ ฟังติณห์ก่อนนะเนิส”
ติณห์พยายามจะอธิบาย แต่นวินดาไม่ฟังคำแก้ตัวใดๆ อีกต่อไป เธอวิ่งออกจากห้องไปในทันที
ทำให้คนที่อยู่ในสภาพไม่พร้อม ได้แต่ชกกำแพงระบายความอัดอั้นใจ ปล่อยให้เลือดไหลอย่างไม่แยแส เลือดชั่วๆ เอาออกซะได้ก็ดี
“โธ่โว้ยยยย!!”
สายตาอันว่องไวของมหภพทันเห็นร่างบางคุ้นตาในสภาพเท้าเปล่าวิ่งออกจากลิฟต์คล้ายคนสติหลุดก็ปรี่เข้าไปหา
นวินดาเงยหน้าแดงก่ำขึ้นมามอง พอเห็นเป็นใครก็โผเข้ากอดแน่น ร้องไห้โฮออกมาอย่างไม่อายใคร
เธอเจ็บ เจ็บเหลือเกิน…