คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
เพราะบิดาเป็นหนี้เขา เธอจึงต้องมาขัดดอก
“พ่อส่งหว้ามาขัดดอกจ้ะ”
ลูกหว้า หรือ ชาคริยา ร้องอธิบายด้วยรอยยิ้มที่ดูชืดเจื่อน
“ฉันบอกนายสินไปแล้วว่าไม่รับเป็นคน”
ปรมัตถ์ สวนกลับด้วยวาจาหนักแน่น เขาย้ำบอกกับฝ่ายนั้นไปแล้ว แต่เหมือนนายสินจะยังดื้อด้าน
“คนที่ไหนจ๊ะ นี่นางฟ้าต่างหากละนาย”
“นายอ่อยหว้าหรือเปล่า”
สายตามองไปยังปรมัตถ์ที่กลับมาจากชำระร่างกาย เขาก็เอาแต่เดินไปเดินมาอยู่เบื้องหน้าของเธอ
ชายที่ถูกเรียกทำเป็นหยุดเท้าแล้วเอียงคอมอง
ชาคริยาบุ้ยปากบอกด้วยท่าทาง แต่ปรมัตถ์กลับยังวางเฉยเลยต้องเอ่ยออกไปเสียงหนัก
“นายใส่เสื้อนอนก็ได้”
เวลานี้พ่อคนตัวโตสวมเพียงกางเกงนอนตัวเดียว ด้านบนเปล่าเปลือยเผยหุ่นที่แซ่บยิ่งกว่าพริก
ที่เธอใส่ไปในก๋วยเตี๋ยวเมื่อช่วงเย็น ดูซิกซ์แพ็กนั้นสิเป็นลอนสวย
แล้วไหนจะเอววีเชปนั่นอีก แถมกางเกงที่สวมก็ดูหมิ่นเหม่อยู่ต่ำอย่างไรชอบกล
“คืนนี้เราจะตีลังกาหมุนรอบบ้านกันไม่ใช่หรือไง ขี้เกียจถอดอีก”
ปรมัตถ์แสร้งถามหน้าซื่อ แต่สายตาเจ้าเล่ห์สื่อความนัย มือเลื่อนไปอยู่ตรงขอบกางเกงพร้อมดึงให้ต่ำไปอีกนิด
ชาคริยาขบกลีบปากเข้าหากันอย่างแรง ยั่วกันชัดๆ แต่มีหรือเธอจะไม่เอาคืน
จึงตอกกลับไปด้วยประโยคง่ายๆ ที่ปรมัตถ์รีบถลึงตาใส่
“ตะขอบราอยู่ข้างหน้านะนาย”