คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
“ชาจะหย่า”
สิ้นเสียงนั้นทำให้มือหนาที่กำลังบิดน้ำออกจากผ้าหยุดชะงัก
ใบหน้าหล่อเหลาค่อย ๆ หันมามองหน้าคนพูดด้วยความรู้สึกวาบหวิวในอก
“ถ้าพรุ่งนี้หรือมะรืนชาดีขึ้น เราไปเซ็นใบหย่ากันนะคะ”
“หมายความว่าไง”
วินทร์ถามพร้อมกับหัวใจที่ไหววูบ บอกไม่ถูกว่ารู้สึกอย่างไรเมื่อได้ยินคำนั้น
ทีแรกเขานึกว่าตนหูฝาด ทว่าพอเห็นสีหน้าจริงจังของเธอทำให้เขาไปต่อไม่ถูก
ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอช้า ๆ แล้วถามอีกครั้ง
“แล้วหนูณิ…”
“ชาตัดสินใจให้หนูณิอยู่ในความดูแลของพี่วินทร์ค่ะ แต่ชาขอแค่มีโอกาสกลับมาเยี่ยมลูกบ้าง”
พูดออกไปก็รู้สึกจุกในอก ไม่รู้ว่าพอถึงวันนั้นจริง ๆ เธอจะกล้าสู้หน้าลูกหรือไม่
“ชาขออะไรพี่วินทร์อย่างหนึ่งได้ไหมคะ”
“อะไร”
เสียงเขาเบาแผ่ว ด้วยยังมึนงงกับสิ่งที่ได้ยิน
หญิงสาวเบียดริมฝีปากเข้าหากันอย่างคิดหนัก ชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งว่าควรพูดดีหรือไม่
แต่เพราะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับลูก เธอจึงตัดสินใจพูดออกไปในที่สุด
“ถ้าวันหนึ่งพี่วินทร์แต่งงานใหม่ ชาขอได้ไหม ขอให้ผู้หญิงคนนั้นดีกับหนูณิ รักหนูณิ…เหมือนที่ชารัก”
เธอเสียงสั่นในช่วงท้าย เธอพยายามห้ามตัวเองไม่ให้ร้องไห้แล้ว
หากก็ห้ามได้ยากเสียเหลือเกิน ณิชาไม่ได้เจาะจงว่าผู้หญิงที่จะแต่งงานกับวินทร์ในอนาคตคือเปียวดีหรือใคร
แต่เธอกลัว กลัวว่าณิศราจะกลายเป็นส่วนเกินในความสัมพันธ์ของพวกเขา
“เธอ…คิดดีแล้วใช่ไหม”