คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
เมื่อหายนะแห่งการสูญสิ้นเผ่าพันธุ์เสือบินของเขาคืบคลานเข้ามาใกล้
โทระ ราชาแห่งเผ่าฮาเนะผู้ครอบครองเกาะคาเสะซึ่งเป็น 1 ใน 4 เกาะที่ยิ่งใหญ่ของโลกแห่งนี้
จึงได้เผชิญหน้ากับการทดสอบของดวงจันทร์ เมื่อเขาสามารถผ่านด่านทดสอบของดวงจันทร์ได้แล้ว
เขาจึงขอพรจากดวงจันทร์ ให้ส่งคนรักแห่งโชคชะตาให้กับเขา!
ดวงจันทร์ผู้ซึ่งเป็นเทพที่คอยดูแลโลกแห่งนี้จึงตอบรับคำขอและมอบภรรยาที่โทระเฝ้ารอให้กับเขา…
ยูริ ชายหนุ่มผู้เกิดมามีดวงตาสีแดงและเส้นผมสีขาว หากเขาเกิดในโลกโบราณ
อาจจะถูกหาว่าเป็นปีศาจหรือผู้ถูกสาป แต่โชคดีที่เขาเกิดในยุคที่วิทยาศาสตร์เริ่มพัฒนา
ทำให้สามารถหาสาเหตุที่เกิดมามีสีตาและผมที่แตกต่างเช่นนี้ได้
แต่ถึงกระนั้นผู้คนก็ยังคงมองเขาด้วยสายตาสงสัยและระแวง แม้แต่พ่อ แม่แท้ ๆ ก็ไม่ต้องการเขา
ยูริถูกทิ้งตั้งแต่เกิด เขาใช้ชีวิตในบ้านเด็กกำพร้าจนอายุ 18 ปี จากนั้นก็ทำงานส่งตัวเองเรียน
และเมื่อเรียนจบ เขาก็ได้เข้าทำงานในห้องสมุดที่ว่ากันว่าใหญ่ที่สุดในโลก!
เนื่องจากเกิดมามีรูปลักษณ์ที่แตกต่างยูริจึงมักต้องอยู่คนเดียวเสมอ หนังสือจึงเป็นเพื่อนที่เขาสนิทมากที่สุด
งานในห้องสมุดนี้เป็นงานที่ยูริใฝ่ฝัน เพราะมันจะทำให้ยูริได้อ่านหนังสือมากมายในห้องสมุดอันกว้างใหญ่แห่งนี้ได้
โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายและยังสร้างรายได้ให้กับเขาได้อีกด้วย
แต่ในวันหนึ่งอยู่ ๆ ยูริก็ถูกไล่ออกจากงาน เหตุเพราะมีคนบอกว่าสีผมและสีตาที่แตกต่างของเขานั้น
ทำให้บรรยากาศในห้องสมุดน่ากลัว!? เมื่อไม่มีทางเลือกยูริจึงต้องยินยอมลาออกจากงาน
แต่หัวหน้าผู้ดูแลห้องสมุดกลับบอกยูริว่าสามารถเลือกหนังสือเล่มไหนก็ได้ออกไปด้วยหนึ่งเล่ม
ถือเป็นคำปลอบใจและแทนคำขอโทษจากเจ้าของห้องสมุดที่ยูริทำงานมาหลายปี
ยูริไม่ได้โกรธหรือไม่พอใจที่เจ้าของห้องสมุดตัดสินไล่ยูริออก เพราะท้ายที่สุดแล้ว
ยูริก็มักจะเจอเหตุการณ์เช่นนี้เสมอมาตั้งแต่เด็ก เขาชินเสียแล้ว แต่ในเมื่อ(อดีต)เจ้านายอยากให้
ยูริก็จะรับไว้ด้วยความเต็มใจ
ยูริเลือกเข้าไปในห้องเก็บหนังสือเก่า เพื่อเลือกหนังสือเก่าที่ห้องสมุดไม่ใช้แล้ว
แทนที่จะเลือกหนังสือมีค่าหรือหนังสือหายากในห้องสมุด
เมื่อแสงสว่างหายไป ยูริก็พบว่าเขายืนอยู่กลางป่าแห่งหนึ่งที่มีต้นไม้สูงใหญ่
ยืนต้นบดบังแสงสว่างจากท้องฟ้า จนแทบจะไม่อาจส่องลงมายังผืนดินได้!
“นี่คือ… ความฝันเหรอ !?”