Home » เวสเปอร์ – ติยากร

เวสเปอร์ – ติยากร

คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ

อ่านนิยาย เวสเปอร์ pdf epub ติยากร

ในครั้งหนึ่ง บรรพบุรุษของพวกเราได้ทำเรื่องผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่เอาไว้

และผลของการกระทำในครั้งนั้น ก็ทำให้พวกเรามากกว่าครึ่งมอดไหม้ เพราะกองเพลิงที่ลุกโชนไปถึงสวรรค์ชั้นฟ้า

นอกจากเถ้าถ่านอันเกิดจากเลือดเนื้อของเผ่าพันธุ์ และหยาดน้ำตาอันเกิดจากความหวาดกลัวแล้ว

สิ่งที่ ‘ท่านผู้นั้น’ เหลือทิ้งเอาไว้ให้พวกเราก็คือ คำสาปแช่งที่จะไหลเวียนอยู่ในเลือดเนื้อของพวกเราไปตลอดกาล

บันทึกจากหอทำนายหลวง

อาลักษณ์เผ่ามังกรสีเพลิง

 

“แกเป็นหนูหรือไง”

เสียงสวบสาบเพราะการขยับตัว ทำให้กลิ่นอายที่พยายามเก็บซ่อนของเขาฟุ้งกระจายออกมามากยิ่งขึ้น

และมันก็ทำให้ แสงตะวัน สูดลมหายใจเข้าลึกโดยไม่รู้ตัว ดวงตากลมสีแดงอมส้มมองทะลุผ่านความมืดไปยังเก้าอี้

ตรงนั้นปรากฏภาพของคนที่กำลังนั่งเท้าคางกับฝ่ามือ ส่วนแขนอีกข้างวางพาดเอาไว้บนพนัก ด้วยท่าทางสบายอารมณ์

ซ้ำเขายังนั่งมองแสงตะวันด้วยสายตา… ที่ทำให้หญิงสาวขนลุกนิดๆ

ทำยังกับว่าเธอเปราะบางและพร้อมจะแตกหัก ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วแสงตะวันคือมังกรเพศหญิง

ที่เกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์ และพลังอำนาจที่สามารถทำให้โลกนี้เกิดความหายนะได้ง่ายๆ

 

“คุณฝันร้าย?”

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับหนูอย่างแกกันล่ะ”

เธอเลียเขี้ยวที่คันนิดๆ และรู้สึกซาบซ่านหน่อยๆ เมื่อจินตนาการว่าตนจะได้ลิ้มชิมรสชาติเลือดของคนตรงหน้า

ลมหายใจของเธอผิดปกติจนเขาสัมผัสได้ เพราะแบบนั้นเขาเลยเอียงหัวไปด้านหนึ่ง

และเผยให้เห็นลำคอแกร่งที่มีเส้นเลือดวาดผ่าน

 

“อยากขย้ำผมเหรอ”

หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะส่งเสียงขึ้นจมูก ไม่อยากยอมรับว่าตนรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ

“ทำไมเราต้องลดตัวลงไปทำแบบนั้นด้วย”

“….”

เสียงทุ้มต่ำแหบพร่าทำให้ร่างเพรียวที่มีเม็ดเหงื่อที่ยังไม่แห้งดีสั่นสะท้าน

มือเล็กทว่าแข็งแกร่งกำเข้าหากันแน่น ก่อนจะคลายออกแล้วตวัดสายตาเชือดเฉือนไปยังเขา

 

“แกรู้ชื่อของเราได้ยังไง”

นามที่แท้จริงของคนระดับหัวหน้าเผ่าล้วนเป็นความลับ น้อยมากที่จะมีคนรู้

เพราะชื่อนั้นสามารถสร้างหายนะให้แก่คนอย่างเธอได้หากมันถูกนำไปใช้ในทางมนต์ดำ

แล้วมังกรเผ่าสีนิลที่ถนัดทำเรื่องพวกนี้ก็ไม่ได้ชอบเธอนักหรอก

 

“แกเป็นใครกันแน่”

เสียงกึ่งคำรามของเธอทำให้แก้วในห้องปริร้าว กระทั่งไอความร้อนก็แผ่ขยายออกมา

อย่างไม่คิดจะสนใจว่าตนอาจจะทำให้ตึกทรงหรูหรานี้พังทลายลงมาภายในพริบตาเดียว

แต่มันไม่มีผลต่อเขา ชายหนุ่มเพียงจ้องมองเธออย่างเปิดเผย แล้วเอ่ยตอบรับโดยไม่กลัวเกรง

 

“คุณรู้ดีอยู่แก่ใจว่าผมเป็นใคร”

“…”

“ผมมาที่นี่ทำไม”

“…”

“เราหนีโชคชะตาไม่พ้นหรอกนะ”

“…”

“แล้วต่อให้ไม่มีไอ้โชคชะตาเวรระยำที่ว่า ผมก็จะดึงดันให้พวกเราสองคนเป็นของกันและกันอยู่ดี”

 

นิยายที่เกี่ยวข้อง :

ไดนาดิน

ไดนาดิน pdf