คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
“ม่าน เธอได้ยินฉันไหม”
เสียงทุ้มของรณพีร์ครางระโหย เรียกชื่อภรรยาที่นอนสลบอยู่บนเตียงคนไข้ใจจะขาด
“ถ้าหากย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะไม่ดึงเธอมาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เลย”
มือหนาของรณพีร์กุมบางของคนที่สลบไม่ได้สติตลอดเวลาไม่ห่างกายไปไหนเลย
กลัวเหลือเกินว่าหากเธอฟื้นขึ้นมาจะไม่เห็นว่าเขานั่งอยู่ตรงนี้
ดวงตาคู่คมบัดนี้มีน้ำอุ่น ๆ ไหลออกมาเป็นทาง
กลัวเหลือเกินว่าหญิงสาวจะไม่ตื่นขึ้นมาฟังคำขอโทษจากปากของเขา
เขาอยากจะขอโอกาสจากเธออีกครั้ง…
มือที่กุมไว้ถูกยกขึ้นมาแนบแก้มสาก ริมฝีปากของเขาพร่ำบอกคำขอโทษต่าง ๆ นานาไม่ขาดปาก
“ม่าน…เธอตื่นเถอะนะ ตื่นมารับคำขอโทษจากฉัน…ฉันผิดเอง”
เขาเอ่ยกับคนบนเตียงด้วยหัวใจที่มีความหวังว่าเธอจะรอด
“คนไข้ไม่เป็นอะไรมากแล้วครับ ศีรษะของเธอได้รับการกระทบกระเทือนเล็กน้อยแค่นั้น”
“แล้วทำไมเมียผมยังไม่ฟื้นสักทีล่ะครับคุณหมอ”
รณพีร์กุมมือของนายแพทย์วัยกลางคนอย่างมีหวังว่าจะช่วยเมียของเขาได้
ขอแค่ช่วยเธอให้ได้จะเสียเงินมากมายเท่าไรเขายอม
“ต้องใช้เวลาสักระยะครับ”