คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
เมื่อนายแพทย์หนุ่มผู้หมดอาลัยตายอยากกับชีวิต มีเหตุจำเป็น
ต้องมาอยู่อาศัย ภายใต้ชายคาเดียวกันกับเด็กสาววัยแรกแย้ม
ทั้งสวย สดใส ด้วยกันสองต่อสอง ความรื่นเริงบันเทิงใจจึงเกิดขึ้น
ชายหนุ่มวัยสามสิบห้ากลายเป็นพี่เลี้ยงเด็กจำเป็นไปโดยปริยาย
ถ้าหากเด็กที่ว่าเป็นเด็กอายุสามขวบเขาก็คงไม่มีปัญหาหรอก
แต่นี่.. เด็กมีเนื้อ นม ทั้งส่วนเว้าส่วนโค้งเห็นแล้วก็สะโพกกลมกลึงนั่นอีก
แถมยังออดอ้อนทำเสียงอ่อนเสียงหวานเก่งเสียด้วย
“พี่วินด์ขา วันนี้มีนัดดินเนอร์กับคู่ค้าชาวต่างชาตินะคะ”
เลขานุการส่วนตัวของท่านประธานรายงานตารางการทำงานวันนี้
“บอสหิวหรือยังคะ”
เมื่อครู่เธอเผลอตัวเรียก เหมันต์ อย่างสนิทสนมทั้งที่จริงไม่ควรเลยสักนิด
เพราะตอนนี้เธอทำงานที่นี่ในฐานะเลขานุการของชายหนุ่ม
เหมันต์มองคนตัวเล็กแล้วอมยิ้ม หนึ่งเดือนแล้วสินะที่เขาต้องคอยดูแลทั้งเรื่องงาน
และเรื่องที่บ้านทั้งหมดแทน พรพระพาย ภาระงานน่ะไม่เท่าไหร่
แต่เรื่องใครบางคนนี่สิ ยุ่งยากหัวใจชะมัด!
“มัสพึ่งเอาอาหารว่างมาให้พี่กินเมื่อยี่สิบนาทีก่อนเองนะ ใจคอจะขุนพี่ให้อ้วนเป็นหมูเลยรึไง”
เขาแกล้งดุทั้งที่ปากยิ้ม เพราะความใกล้ชิดจึงทำให้ มัสยา สนิทและเข้าถึงเหมันต์ได้
ภายในระยะเวลาอันรวดเร็ว หนึ่งอาทิตย์แรกเจ้าหล่อนเกร็งแทบบ้าที่ต้องอยู่ใต้ชายคาเดียวกันกับเขา
แต่พอปรับตัวได้ก็รู้สึกว่ามันไม่ได้แย่เลยสักนิด มันดีกว่าที่คิดเสียด้วยซ้ำ
“อืม.. หวานจัง”
เขาพึมพำทั้งที่ยังซุกซนหยอกเย้ากับเรียวปากอิ่มไม่ยอมปล่อยให้หญิงสาวเป็นอิสระ
เหมันต์ดันเจ้าของร่างอรชรจนแผ่นหลังแนบชิดติดผนัง มือสองข้างขึงตรึงกันเอาไว้
แล้วใช้ปากซุกไซร้ซอกคอขาว ฟันซี่เล็กขบเม้มผิวเนื้อหอมกรุ่น
แสดงความต้องการที่กำลังวิ่งพล่านอยู่ภายในกาย