คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
ไป๋จูหรง ไยเจ้าจึงไม่เข้าหอ
ไป๋จูหรง คุณหนูรองแห่งจวนไป๋กั๋วกงเจ้ากรมตุลาการ ผู้ที่ถูกเล่าลือว่าขี้โรค อ่อนแอ
“แต่งงานก็ช่างเถิด ออกเรือนให้คนเกียจคร้านย่อมดีกว่าออกเรือนให้คนมักใหญ่ใฝ่สูงจนนำภัย นำเรื่องวุ่นวายมาใส่ตน แต่งไปแล้วก็ต่างคนต่างอยู่ ชีวิตที่สงบสุขของนางคงมิได้รับผลกระทบเท่าใดนัก”
โจวอ๋อง หรือ โจวเฟิ่งเหยียน อ๋องผู้เกียจคร้าน ถึงไม่เข้าขั้นเสเพล แต่ก็มิเคยว่างเว้นสุรา และนารี
เมื่อถูกบังคับจับแต่งงาน เขาจึงควานหาสตรีใกล้ตาย เพื่อตัดความรำคาญ และหลีกหนีความวุ่นวาย
“ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องแต่ง มิสู้แต่งกับสตรีขี้โรคตายเร็วหน่อยก็ดี จะได้มิเป็นภาระให้นานนัก”
เขาจึงเลือกเอาบุตรีคนรองแห่งจวนไป๋กั๋วกง ที่ล่ำลือกันว่าอ่อนแอขี้โรค มาแต่งด้วย
อย่างน้อยแต่งเข้าจวนเขา นางก็คงไม่มีแรงวิ่งตามหึงหวงให้เขาต้องปวดหัว
แต่ที่ใดได้!!! เมื่อ…เขามิได้เกียจคร้านเสเพลอย่างที่นางคิด
นางเองก็มิได้อ่อนแอใกล้ตายอย่างเขาที่หวัง
จากที่ควรสงบกลับวุ่นวาย จากที่ควรสบายกลับเป็นทุกข์
แทนที่จะต่างฝ่ายต่างได้รับผลประโยชน์ตอบแทน ต่างคนต่างอยู่อย่างสงบสุข
กลับเป็นเขาที่เรียกร้องตักตวงหาประโยชน์จากนางอยู่ฝ่ายเดียว
ช่วยอยู่อย่างสงบเช่นที่ทำข้อตกลงกันไม่ได้หรือ ช่างน่าตายนัก!!!