สำหรับเขา… เธอเป็นแค่นางบำเรอ ไม่ใช่คนที่เขาต้องการให้เป็นแม่ของลูก สำหรับเธอ… เขาคือทุกสิ่งทุกอย่าง คือรักแรกพบ คือผู้ชายที่เธอรักจนหมดหัวใจ เมื่อ ‘เหนือนภา’ กลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง แถมยังมีลูกสาวที่หน้าตาน่ารักเหมือนเขาตอนเด็กๆ มาด้วยอีกคน ‘ปฐพี’ จึงไม่มีทางปล่อยเธอให้หลุดมือไปอีกเป็นอันขาด
เมื่ออุบัติเหตุ ‘บนเตียง’ ไม่ใช่เรื่องของคนสองคน แต่มีหนึ่งชีวิตก่อเกิดขึ้นมาเป็นพันธะผูกรั้งเอาไว้ เขาจึงต้องทิ้งการแต่งงาน เพื่อมารับผิดชอบ ‘แม่ของลูก’ แม้เกลียดชังเธอเพียงใด แต่หน้าที่พ่อนั้นค้ำคอไว้ ทำให้เขาดิ้นรนหลีกหนีไม่ได้จริงๆ … “ต้องพูดให้ชัดใช่ไหมว่าฉันจะเอาเธอ ได้…ฉันจะเอาเธอไงวาสิตา
ขนาดพยัคฆ์ร้ายยังไม่คิดกินลูก ทว่าเจ้าถึงกับฆ่าลูกตัวเองเลยรึ? “ซ่งหลิงซิว”เจ้ายังเป็นคนอยู่รึเปล่า ? ภาพจำสุดท้ายของฮองเฮานักรบอย่าง “กู้ชิง” ต้องจบด้วยเลือดแห่งความแค้นที่เดือดข้น เมื่อสามีที่นางอยู่เคียงข้าง กลับฆ่านางและลูกในไส้ของตัวเองได้อย่างเลือดเย็น ทั้งยังร่วมมือกับ “ซูจิ้งโหยว” หญิงใจอำมหิต
เพราะอารมณ์หงุดหงุดของเขาแท้ๆ ที่พลั้งปากไล่เธอไปเอาเด็กออก แล้วเธอก็ไปจริงๆ เธอหายออกไปจากชีวิตเขานานเกือบห้าปี วันนี้เขาเจอแล้วทั้งเมียและลูก จะทำยังไงดีในเมื่อเธอไม่ใช่ลูกไก่ในกำมือผมอีกต่อไป!!! “พ่อทำงานไกล ไปส่งดนย์ไม่ได้” พิราอรดึงลูกเข้ามากอดหัวใจสั่นสะท้านอย่างรุนแรง
วินาทีที่ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วพบว่า…ร่างกายเปลือยเปล่า…มีชายคนหนึ่งนอนคว่ำหน้าอยู่ข้างๆโลกทั้งใบเหมือนจะดับวูบลงในวินาทีนั้น… ”ชลพรรษา” สาวสวยที่เมาจนขาดสติเพียงคืนเดียวต้องกลับกลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ หล่อนตัดสินใจเลี้ยงลูกเพียงลำพังไม่เคยคิดเรียกร้องอะไรจาก ”สามีชั่วคืน”
จันทร์กระจ่างเป็นเพียงเงาของใครบางคน ที่เขามีไว้เพื่อปลอบใจตัวเองว่าใครคนนั้นยังคงอยู่… จนกระทั่งถึงวันที่แน่ใจแล้วว่าไม่มีวันที่เขาจะมองหล่อนอย่างคนรัก จึงตัดสินใจเดินออกมาเงียบๆ พร้อมกับอีกหนึ่งชีวิตที่เพิ่งอุบัติ…
‘ปาริสา’ ตั้งใจมาขอหย่ากับสามี ที่เจอกันครั้งสุดท้ายในคืนแต่งงานเมื่อสามปีก่อน ทว่าในวันเดียวกันนั้น… ‘เจคอบ’ กลับเปลี่ยนภรรยาในนามให้กลายเป็นภรรยาทางพฤตินัยได้สำเร็จ มิหนำซ้ำยังล่ามเธอเอาไว้ด้วยโซ่เส้นใหญ่ที่เรียกว่า ‘ลูก’ “ปีนี้คุณอายุเท่าไหร่แล้วนะ?” “เอ่อ ยี่สิบค่ะ ยี่สิบปีแล้ว” “งั้นก็ไม่ใช่ผู้เยาว์แล้วสินะ”
มธุรสหรือน้ำผึ้ง พนักงานสาวในไร่อนันตราของพ่อเลี้ยงวรินทร ช่วงกลางวันเธอเป็นเลขาในที่ทำงาน แต่ตอนกลางคืนเธอเป็นเลขาบนเตียงของพ่อเลี้ยง ทั้งสองคนมีข้อตกลงไม่ผูกมัดซึ่งกันและกัน แยกแยะความสัมพันธ์เรื่องงานและเรื่องส่วนตัวออกจากกันอย่างชัดเจน แต่ความสุขของเธอเริ่มหายไปเมื่อเขาพาผู้หญิงอีกคน
โฉวเจียวเข้ามาอยู่ในนิยายอิโรติกของเธอ กลายเป็นโฉวเจียวเจียวนางเอกผู้น่าสงสารที่ถูกสามีตัวร้ายข่มเหงย่ำยีด้วยแท่งหยกปลอมเท่าของลา เธอจะต้องหาทางหนีจากชะตากรรมอันโหดร้ายก่อนที่เขาจะเอามันเข้ามาในตัวเธออีกครั้ง! “หากเจ้าไม่ตั้งครรภ์ เจ้าก็จะหนีไปใช่หรือไม่?” “ใช่ ท่านไม่เคยรักข้า
เขาต้องการมีลูก แต่ไม่ต้องการมีเมีย ทางเลือกที่ดีคือการจ้างผู้หญิงสักคนมาอุ้มบุญ ทว่า… เธอกลับขโมยลูกของเขาไปนี่สิ โทษของเธอคือ ต้องมาเป็นเมียจริงๆ ของเขา อลิชาใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับน้องโรซีลูกสาวตัวน้อยวัยห้าขวบ วันหนึ่งอลิชาได้ช่วยชีวิตผู้ชายคนหนึ่งไว้ คนที่ครั้งหนึ่งเคยว่าจ้างให้เธอ เป็นแม่อุ้มบุญ
หลายปีผันผ่านโดยไม่คาดหวัง เขากลายเป็นหนุ่มใหญ่ประธานบริษัทระดับโลกหวนกลับมาหาเองด้วยความคิดถึง เธอเลือกปิดบังความลับไว้เพราะคิดว่าตระกูลเขาคงไม่ต้องการ แต่น้องมะนาวลูกสาวผู้น่ารักและฉลาดเกินวัยของกลับเป็นฝ่ายเดินไปบอกเผยความลับว่า “คุณคือคุณพ่อของหนูค่ะ”
“ลูกผมยังไม่ตายใช่ไหม!” คราวนี้ชายหนุ่มเปลี่ยนจากล้อเล่นมาเป็นแข็งกร้าวแต่หญิงสาวทำหน้าเหมือนรำคาญ หมุนตัวหนีแต่เขาตวัดแขนเอาไว้ “ปล่อยนะ” “มิเรียมใช่ไหม มิเรียมเป็นลูกผม” “ไม่ใช่ จะให้บอกอีกกี่ครั้งว่าลูกคุณตายไปแล้ว ฉันจะเก็บเลือดเนื้อเชื้อไขผู้ชายมั่วไม่เลือกอย่างคุณเอาไว้ให้ประจานตัวเองทำไม”
‘ลูก’ คือสิ่งเดียวที่ร้อยรัดเธอและเขาไว้ด้วยกัน “ไม่ได้อยากท้องงั้นเหรอ ? หึ…ตอนนี้คุณจะพูดอะไรก็ได้” “ขวัญไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้จริงๆ คุณเจตน์จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่” “ขวัญแค่อยากบอกให้คุณเจตน์รับรู้ แต่ถ้าคุณไม่ได้ต้องการ ขวัญก็จะจัดการ…” “จัดการยังไง ?” “อย่าแม้แต่จะคิดที่จะเอาเด็กออก…”
วเรนทร์เพิ่งรู้ว่าผู้หญิงเขาเก็บซ่อนไว้ในมุมมืดมาหลายปีสำคัญแค่ไหนก็ตอนที่เธอตัดสินใจหันหลังให้เขา…พร้อมกับลูกในท้อง คนที่เคยคิดว่าตัวเองเป็นต่อยอมทำทุกทางอย่างที่ไม่เคยลงให้ใครขนาดนี้มาก่อนเพียงขอแค่ได้ใกล้ชิดผู้หญิงและเด็กน้อยที่เป็นเหมือนลมหายใจ ไหมทอ…หญิงสาวแสนดี
เธอกับเขาพบกันโดยบังเอิญ และตกลงคบกันแบบมีเงื่อนไข “ผมอยากจ้างคุณร้องเพลงกล่อมนอน” ถ้ามันจบที่เธอร้องเพลงกล่อม แล้วเขานอนหลับสนิท ชีวิตเขาก็คงไม่มีเรื่องให้ช็อก “ฉันท้องค่ะ..แต่ไม่ต้องห่วงว่าฉันจะเรียกร้องอะไร ฉันแค่บอกให้รู้เท่านั้น” ณิณาท้อง! ได้รู้ว่าในท้องเธอมีลูกเขาอยู่ เขาก็ช็อกพอแล้ว