แนวรักต่างวัย พระเอกกับนางเอกอายุต่างกัน / พระเอกแก่กว่านางเอก / นางเอกแก่กว่าพระเอก
ป้าของเธอพามาอยู่บ้านหลังใหญ่นี้ตั้งแต่สิบขวบ ด้วยเพราะผู้เป็นแม่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ซ้ำร้ายที่พอเธออายุสิบห้าญาติผู้ใหญ่เพียงคนเดียวก็มาด่วนจากไปด้วยโรคร้าย…รั้วบ้านโชติธนกิจกลายเป็นสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ หากโลกภายนอกก็เป็นสิ่งที่ ‘เหมือนแพร’ ตั้งคำถาม ‘เจตน์’ เป็นคนตอบคำถามนั้น
ทาจิบานะ อากิระ เป็นนักเรียนชั้น ม.5 อายุ 17 ปี เด็กสาวผู้ไม่ค่อยถนัดเรื่องการแสดงความรู้สึกออกมาทางสีหน้าคนนี้ มีคนที่แอบชอบอยู่ซึ่งก็คือ คอนโด มาซามิ อายุ 45 ปี ผู้จัดการร้านอาหารสำหรับครอบครัวที่เธอทำงานพิเศษอยู่ เรื่องราวความรักเล็กๆ ที่ถักทอขึ้นจากเรื่องของเธอ
เพราะถูกเอามาทิ้งไว้ตั้งแต่แบเบาะ ฉันถึงได้เจอกับเขา ‘เฮียโลกีย์’ เขารักและดูแลฉันประหนึ่งน้องสาวแท้ ๆ เมื่อถึงจุดพลิกผันของชีวิต…คนที่ยังอยู่เคียงข้างและไม่ทิ้งฉันไปไหนก็ยังเป็นเขา แต่ใครจะรู้ว่าวันหนึ่งคนที่ฉันยกให้เป็นพี่ชายที่รักที่สุดดันคิดไม่ซื่อกับตัวเอง “เฮียขอได้ไหม” “อะ อะไรคะ”
จุมพิตแห่งรักแท้ที่เคยได้ยินแต่ในนิทาน ใครจะไปคิดว่าจะเกิดขึ้นกับเธอในชีวิตจริง ในวันนั้นที่ได้ปลุกเจ้าหญิงให้ตื่นขึ้นจากห้วงแห่งความฝันในการหลับใหลไปตลอดกาล วรัญญา สายใจ หรือ วันใหม่ นักศึกษาแพทย์ชั้นปี 4 ได้รับงานจากรุ่นพี่หมอคนสนิทให้มาติดตามเฝ้าอาการผู้ป่วยในความดูแล
ฝีเท้าของฐิตารีย์เบาเหมือนแมว เขาแทบไม่ได้ยินความเคลื่อนไหวของเธอ มารู้ว่าเธออยู่ที่ไหนก็เมื่อรู้สึกถึงแรงกดที่ข้างเตียง จากนั้นก็มีสัมผัสเบาๆ อุ่นๆ แตะเข้าที่ข้างแก้มเขา มันเบามากจนหากเขาหลับอยู่เขาคงไม่รู้ตัว “จะลักหลับฉันเหรอ” ฐิตารีย์ที่แอบหอมคนหลับสะดุ้งจนเกือบหงายหลังเมื่อถูกทักแบบนั้น
ในยุคที่วัฒนธรรมร่วมสมัยเคป็อปแพร่ขยายทั่วโลก การประกาศร่วมทุนระหว่างค่ายเพลงชื่อดังในลอสแอนเจลิส กับบริษัทอุตสาหกรรมบันเทิงที่ทรงอิทธิพลของเกาหลีใต้ทำให้ทั้งคู่ได้พบกัน คิม จูเลียน คือ อัจฉริยะทางดนตรีวัย 16 ปี ผู้มีลุคเหมือนหลุดมาจากจินตนิยายแนวแฟนตาซีไซไฟหรืออิมเมจจากตัวละครอนิเมะ
“ไทก้า! ทำบ้าอะไร…” “อย่ายุ่งกับเขา ผมขอเตือนพี่ไว้” ทันทีที่เรียวปากหนาพูด ใบหน้าเรียวสวยก็จ้องมองหน้าน้องชายเพื่อนนิ่ง “อะไรของเรา” “แฟนเก่าพี่…อย่ายุ่งกับเขา” วีนัสชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะได้สติ “นี่มันไม่เกี่ยวกับเรานะ” “ไม่เกี่ยวกับผมเหรอครับ…” ใบหน้าหล่อไร้ซึ่งรอยยิ้มเอ่ยถามร่างบางเสียงนิ่ง
หมอเทวดา หนึ่งในผู้นำฝ่ายธรรมะ ได้รับสมรสพระราชทานแต่งให้กับสตรีที่อยู่ในร่างของเด็กอายุสิบขวบ ซ้ำยังมีบรรดาศักดิ์ท่านหญิงบังหน้า แต่แท้จริงคือนางมารน้อยที่มีวิชาตัวเบาเป็นอันดับหนึ่งในยุทธภพ!
ซีซวน ไม่เคยพบหน้าบิดามารดา เป็นเด็กกำพร้าที่ต้องดิ้นรน เส้นทางชีวิตห้าสิบปีที่ผ่านมาต้องปีนป่ายด้วยตนเองจนประสบความสำเร็จ ทว่ากลับต้องมาตายอย่างโดดเดี่ยว เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งให้ต้องลืมตาขึ้นมาในร่างเด็กน้อยนาม อาซวน ช่วงชีวิตลำบากยากเข็ญกลับมาเยือนอีกครั้ง ครั้งนี้โชคยังดีที่มีมารดา
เตียงหัก…เพราะรักแรง
“หึ แค่นี้ทำเป็นโกรธมากกว่านี้ก็เคยมาแล้ว ทำไมพอมีผัวใหม่ เรียกสิ่งที่ผัวทำว่าเลวเลยเหรอ แต่ก่อนก็เห็นว่าออกจะชอบร้องครางตลอด” “คุณมันเลว ไม่เป็นสุภาพบุรุษ” เมยาวีเปล่งเสียงต่อว่าเขาอย่างยากลำบาก เจ็บจุกไปทั้งใจ “หึ ทำมาเป็นด่า ไวไฟสะขนาดนี้ ของขาดเหรอ ถ้าของขาดบอกนะ จะสงเคราะห์ให้”
สองปีที่แล้วเธอกับเขาแต่งงานกันเพราะเงื่อนไขบางอย่าง เธออยู่อย่างไร้ค่าในสายตาเขา เมื่อความอดทนสิ้นสุด เธอจึงขอหย่า แต่เขาไม่ยอมหย่า แถมยังทำตัวเหมือนหมาบ้าไล่กัดผู้ชายทุกคนที่เข้าใกล้เธอ
“พะวาอยากเป็นเด็กคุณคีค่ะ” คำที่โพล่งบอกทำให้เธอดูบ้าบิ่นไม่น้อย ทว่ามันถูกไตร่ตรองมาหลายวันแล้ว “ใครๆ เรียกฉันว่าเฮีย” คีหรือว่าคิระที่ได้ฟังประโยคนั้นดูไม่ได้ตกใจ คงเพราะเขาเจอกับเรื่องพวกนี้เป็นประจำ แตกต่างไปก็ตรงสรรพนามที่หญิงสาวตรงหน้าเรียกขานเขา “ค่ะ พะวารู้”
แฟนที่อยู่ด้วยกันมา 3 ปีหนีไปหมั้นกับหญิงอื่นโดยไม่บอกกล่าว ทิ้งให้เธออกหัก เมาปลิ้นจนไปขึ้นเตียงกับใครก็ไม่รู้ (แต่เขาก็แซ่บอยู่นะ) พอตัดสินใจได้ว่าจะเท (อดีต) ผัวชั่วแน่นอนแล้ว มันก็ทำท่าจะตามมาอีก แล้วสรัญดาจะทำยังไงต่อไปดี “ระหว่างผมกับเขา ชอบใครมากกว่ากัน” “มันก็ชอบกันคนละแบบ”
“คุณใหญ่นอนกับตัวเล็กได้มั้ยคะ ตัวเล็กอยากขายตัวให้คุณใหญ่…” มี ‘เนื้อหวานๆ’ มาป้อนให้ถึงปาก มีหรือว่า ‘เสือดุ’ อย่างเขาจะปล่อยให้เธอกลับไป เมื่อเธอมา ‘เสนอ’ เขาก็เต็มใจที่จะ ‘สนอง’ ให้! “ถ้าอยากขายตัวให้อา…ก็มาขึ้นเตียง!”