‘ผู้หญิงคนนั้นย้อนเวลากลับมาจากอาทิตย์ที่แล้ว…เพื่อกุมมือพาฉันเดินข้ามทางม้าลาย’ 7 ปีก่อน ฉัน ‘เกลียวคลื่น’ ถูกผู้หญิงคนหนึ่งช่วยเหลือเอาไว้ในวินาทีคาบเส้นระหว่างความเป็นความตาย เธอผู้นั้นคือนักศึกษาแพทย์ที่มีความสามารถในการควบคุมเวลาได้ และเลือกจะยื่นมือเข้ามาทำให้ฉันยังมีลมหายใจ
ด้วยปณิธานอันแรงกล้า นำมาซึ่งสิ่งล้ำค่าแห่งหัวใจ เมื่อสัตว์แพทย์ผู้รักษา ต้องมาพบกับ เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าผู้ปกป้อง เขาทั้งสองจึงต้องร่วมกันต่อสู้ เพื่อรักษาผืนป่าที่เป็นต้นกำเนิดแห่งรัก ชลธาร นักศึกษาสัตวแพทย์ปี 3 ที่มาฝึกงานกับทีมสัตวแพทย์อุทยาน ถูกคนร้ายข้ามชาติจับตัวได้และกำลังจะถูกพวกมันยิงทิ้ง
“ไม่เอาค่ะพี่หมอ” “น่า นิดเดียว หนูจะได้ไม่ต้องหนีบขาเดินออกไป” โชคดีที่วันนี้หนูโมสวมกระโปรงมา เขาจึงดันให้เธอไปนั่งที่เก้าอี้แล้วดึงชายกระโปรงขึ้นไปกองไว้ที่หน้าท้อง “พี่หมอทำโมเดินไม่ไหวนะคะ” หนูโมเลียริมฝีปากพูดเสียงสั่น “พี่ช่วยพยุง ลุกเถอะ” เขาจับขาเรียวลงจากที่พักแขนแล้วตลบกระโปรงหน้าขา
จากกันโดยที่ไม่ได้เอ่ยแม้คำลาทำให้แพทย์หนุ่มคิดว่าพยาบาลสาวไม่เคยมีความรู้สึกดีๆเช่นที่เขามีให้เธอ 8 ปีต่อมา เธอกลับมา จากที่คิดว่าหัวใจด้านชาพอที่จะไม่สนใจเธอ แต่แล้วทำไมหัวใจมักอยากวนเวียนอยู่ใกล้ๆเธอ
เพราะความอ่อนไหวในค่ำคืนหนึ่ง วราลี จึงเผลอมี One Night Stand กับคนแปลกหน้า แต่แล้วจู่ๆ หนุ่มหล่อสุดแซ่บที่เป็น ‘ผัวทิพย์ 4 ยก’ คนนั้น กลับเป็นคนเดียวกับ ‘อาจารย์หมอ’ ที่เธอต้องสัมภาษณ์งานด้วย! นพ. อารัมภ์ เอื้อบารมี ภายใต้หน้ากากสุภาพบุรุษ น้อยคนจะรู้ว่าเขาคือหมาป่าตัวร้าย
หลังหมอ KEI ได้ทราบข่าวว่ามีหมอเถื่อนมีฝีมือสุดยอดพอๆ กับ ดร. K เธอจึงไม่รอช้า ไปตามหาตัวเขาที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง ชายคนนั้นแท้จริงแล้วเขาคือ เงาของตระกูล K ที่เธอเคยเจอสมัยยังเด็ก KEI ตัดสินใจเกลี้ยกล่อมให้เขาออกจากหมู่บ้านเพื่อมาเป็นตัวแทนของ ดร. K ที่เสียชีวิตไปแล้ว
ด้วยเพราะเคยถูกช่วยชีวิตไว้เมื่อตอนยังเป็นเด็กเล็ก นั่นเป็นสาเหตุให้เด็กชาย ไซโจ มิโคโตะ มุ่งมั่นที่จะเป็นศัลยแพทย์เด็กที่เก่งกาจที่สุดให้จงได้ ความฝันของเด็กหนุ่มยังมีอันต้องผกผัน เมื่อได้พบกับยอดคนอีกมากมาย และการที่ได้เข้าไปเกี่ยวข้องกับชีวิตของผู้คนเหล่านั้น ได้เปิดหนทางที่เด็กหนุ่มคาดไม่ถึงขึ้นอีกมาก…
เขาตายแล้วฟื้นในโลกใหม่ที่เหมือนกับหลุดมาจากพงศาวดารจีน สอบเข้าแพทย์หลวงเมื่ออายุสิบสี่ แต่งงานตอนอายุสิบเจ็ด เสียมารดาไปด้วยอายุสิบเก้า เสียคนรักไปตอนอายุยี่สิบห้าแล้วยังต้องถูกนำตัวไปสังเวยให้เหล่าอสูรตอนอายุยี่สิบหก เกือบถูกจับกินทั้งเป็นแต่รอดมาได้ แต่เจ้าสัตว์เทพนั้นยังไม่รามือกับเขาอยู่ดี
“อุรณา” ไม่เคยคิดว่าชีวิตแต่งงานตัวเองกับนายแพทย์หนุ่ม “พชรพล” จะเป็นแบบนี้ เขา ‘ชัง’ เธอเธอรู้ และเธอ ‘รัก’ เขาเขารู้แต่เขาไม่สนใจ “ทำยังไงดี ไม่อยากหย่าแล้วสิ” “แต่ฉันจะหย่าและปล่อยมือฉันด้วยค่ะ มันไม่เหมาะสม” “งั้นก็ฟ้องหย่าสิ และจะจับแล้วจะทำไม ก็นี่มือของเมียพี่” เขาตอบหน้าตาไร้อารมณ์แต่แฝงความเจ้าเล่ห์
เมื่อคุณหมอหล่อตี๋ หื่น ดิบ เถื่อน ดันหลง(รัก)เหยื่อของตัวเอง จะทำอย่างไรเมื่อเสือร้ายหลงกลิ่นกวางน้อยเข้าเต็ม ๆ จากผู้ล่าเลยกลายเป็นอยากถูกล่า ข้อตกลงแค่ ‘เซ็กส์แลกเงิน’ มันเลยกลายเป็นภารกิจใจแลกใจ –เพราะหมอไม่อ่อนโยน–
เรื่องราวของอรวีร์กับธีทัต ทั้งสองคนเคยคบกันมานาน ก่อนจะเลิกกันด้วยเหตุผลบางประการที่อรวีร์บอกเขาไม่ได้ คนถูกทิ้งเจ็บเจียนตาย คนทิ้งไปก็เจ็บไม่ต่างกัน กว่าจะได้มาเจอกันอีกครั้งก็ผ่านมานานถึงเจ็ดปี อดีตคนรักต้องกลายมาเป็น ‘เจ้านาย’ กับ ‘ลูกน้อง’ ความใกล้ชิดจะเปลี่ยนหัวใจของทั้งคู่ให้กลับมารักกันอีกครั้งได้หรือไม่
อาร์เธอร์เป็นผู้ป่วยความจำเสื่อมในระยะเริ่มแรก เขาอยู่ที่บ้านพักคนชราในเมืองแคนมอร์ โดยมีตรีภัทร์เป็นพยาบาลที่ใกล้ชิดและผูกพันกับเขาที่สุด หญิงสาวทำงานพิเศษให้มิช่า ศัลยแพทย์กระดูก ซึ่งต้องการจ้างพยาบาลมาคอยดูแลแคทลีน ย่าของเขา เธอรู้สึกว่าเรื่องราวของคนไข้ทั้งสองช่างคล้ายคลึงกันเหลือเกิน
ณ สถานจำคุกที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น สึกิชิมะ โคโคโนะ แพทย์หญิงคนใหม่ของโรงพยาบาลกลางฮาเนคาวะ ได้รับหน้าที่ให้มาตรวจรักษาที่เรือนจำดังกล่าว จึงจำใจต้องมุ่งหน้าสู่ดินแดนของเหล่านักโทษอย่างหวาดระแวง และที่นั้นเธอได้พบกับนักโทษประหาร โทมะ เรจิ “ฆาตกรสุดโหดผู้ชื่นชอบการสับให้เป็นชิ้น ๆ”
พระราม ทายาทโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังสุดอัจฉริยะ ชีวิตของเขาเพอร์เฟ็คทุกอย่างเว้นเสียแต่เรื่องความรักที่ต้องมาโดนเมียทิ้งเพราะความใจร้ายของตัวเอง พราวพริ้ง อดีตเมียขัดดอกที่ต้องกลายมาเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวสู้ชีวิตหาเงินเลี้ยงลูกคนเดียวตั้งแต่อายุยี่สิบเจ็ด โดยที่พ่อของเด็กไม่เคยรู้เรื่องลูกมาก่อน
มหาเทพกลับมาเกิดใหม่กลายเป็นหมอเทวดา แถมยังกลายเป็นคุณพ่อ แม่ของลูกก็สวยราวกับนางฟ้านางสวรรค์ แถมลูกสาวที่น่ารักยังไม่เถียงที่จะหาแม่คนที่สอง คนที่สาม ลูกคนนี้ช่างเป็นเด็กไหวพริบดีจริงๆ ฮ่าๆๆ…