มนตราใจภักดิ์ – กิ่งเกสร วีรินทร์
“มานี่สิ ไปยืนทำตัวลีบอะไรอยู่ตรงนั้น มาใกล้ ๆ” เสียงเข้มเอ่ยเรียก “ค่ะ” มนตราขยับขาเข้าไปใกล้อีก แต่ยังรักษาระยะห่างกับคนที่นั่งเรียกอยู่ริมขอบเตียงเกือบ 2 เมตร สายตาที่มองมาเหมือนจะกลืนกินเธอทั้งตัว ทำให้คนถูกมองรู้สึกไม่วางใจ “ห้าปีที่ฉันไม่ได้มาหา เธอขัดคำสั่งฉันหรือเปล่า”