“เย็นนี้มีนัดที่ไหนหรือเปล่า” จู่ๆ เขาก็เปลี่ยนเรื่องคุย ใจจริงกลัวหน้าแดงๆ ของหล่อนจะระเบิดออกมามากกว่า “ทำไม! คุณจะทวงหนี้ที่ฉันติดข้าวคุณหนึ่งมื้อเหรอ” หญิงสาวพูดพลางนึกไปถึงสัญญาเลี้ยงข้าวที่เคยบอกเขาไว้ “ถ้าได้ก็ดี ผมกำลังหิวอยู่พอดี” เขายกมือขึ้นลูบท้องตัวเอง “เสียใจ วันนี้ฉันมีนัดแล้วย่ะ!”
“รู้ตัวไหมว่าคุณกำลังทำลายสมาธิของผม” เขาพูดคล้ายคนที่หมดความความควบคุมตัวเอง ลุกขึ้นยืนเดินเข้ามายืนประชิดหน้าหญิงสาว ช่อเอื้องจะถอยหลังกลับแต่ก็ถูกมือแข็งแรงคว้าข้อมือบางไว้ได้ก่อน “จะหนีไปไหน ผมอุตส่าห์ยอมตัดใจหยุดทำงาน” เขาพูดขณะดึงร่างบางเข้ามาแนบลำตัว ช่อเอื้องหน้าหน้าแดง
ชายหนุ่มมองร่างบางด้วยสายตาชื่นชม ก่อนจะคว้าข้อมือหญิงสาวให้เดินตามมา “ฉันลองใส่ชุดนี้แล้ว ให้ฉันไปเปลี่ยนชุดเดิมคืนก่อนนะ” หญิงสาวขืนตัวเองไว้ยกมือข้างหนึ่งปิดเนินอกที่พ้นออกมานอกชุดของตัวเองไว้อย่างอายๆ “คุณอยากจะให้คนอื่นๆ เขามองคุณเดินควงผู้ชายอยู่บนห้างในชุดนักศึกษาเหรอ”
“คุณยังไม่ได้ทำตามข้อแลกเปลี่ยนของเราเลยนะ คุณจะมาขี้โกงไม่ได้นะ ผมไม่ยอมด้วย” “นี่มันก็ดึงมากแล้ว คุณกลับไปก่อนเถอะคะ แล้วเราค่อยคุยกันใหม่วันหลัง” หญิงสาวพูดอย่างใจเย็นที่สุด ขณะพยายามบิดแขนให้พ้นจากอุ้มมือของเขา แต่ดูช่างยากเย็นเหลือเกิน “งั้นผมก็ไม่ปล่อย อยู่กันแบบนี้แหละผมชอบ”
“ยกเลิกงานแต่งงานกับตารักษ์ซะเอมมิกา” ร่างกำยำเดินเข้ามาในห้อง เอมมิกาแม้จะตกใจอยู่แต่ความเสียใจเพราะถูกคนใจร้ายหลอกทำให้หญิงสาวเลือกที่จะยืนเฉยๆ และเงยหน้าขึ้นเผชิญหน้ากับเขา “ไม่ค่ะ เอมกำลังกลัวว่าตัวเองจะท้องไม่มีพ่ออยู่พอดี” เชิดหน้าขึ้นตอบอย่างไม่กลัวเกรง รามเทพได้ยินก็โกรธจัด
“คะ…คุณเข้ามาได้ยังไงคะ” เสียงสั่นถามออกไป จำได้ว่าตัวเองล๊อคประตูห้องไว้แล้ว “ลืมไปหรือเปล่าว่าผมเป็นเจ้าของห้อง จะมีกุญแจสำรองก็ไม่เห็นแปลก” เขาเม้มปากเข้าหากันมองหญิงสาวไล่ตั้งแต่หัวจรดเท้า บอกตัวเองในใจว่าเกิดมาจะอายุครบสามสิบสามปีอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าแล้ว แถมยังผ่านผู้หญิงมานับไม่ถ้วน
ความผิดพลาดในวันนั้น ทำให้ ‘เพียงธาร’ ด้อยค่า ไร้ราคาในสายตาเขา ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ยอมรับลูกที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไข แต่เธอยังถูกเขาตราหน้าและด่าว่าเสียๆ หายๆ เธอตัดสินใจออกไปจากชีวิตของเขาพร้อมกับลูก…ที่เขาไม่ต้องการ โดยไม่รู้เลยว่าวันหนึ่งเขาจะกลับเข้ามาในชีวิตเธออีกครั้ง
เพราะความจำเป็นทำให้เธอต้องยอมขายศักดิ์ศรี เอาทั้งร่างกายและที่ดินแปลงน้อยไปจำนองกับซาตานใจร้าย “ใช่! ฉันมันต่ำต้อยแต่คุณก็ยังลดตัวลงมาเกลือกกลั้วให้กลิ่นโคลนตมมันติดตัว ถ้าคุณไม่โรคจิต ก็คงเพราะไม่มีผู้หญิงหน้ามืดที่ไหนยอมขึ้นเตียงด้วย” “แก้วตา! อย่าทำปากดี”