Home » ธารธารา

ธารธารา

กาลครั้งหนึ่ง…ถึงความหลัง – ธารธารา

กาลครั้งหนึ่ง…ถึงความหลัง – ธารธารา

หญิงสาวทิ้งตัวลงบนเตียงอย่างเหนื่อยล้าพลางคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา วินจะเคยรักหล่อนบ้างไหมนะ แม้การกระทำของเขา จะแสดงออกถึงความห่วงใยอย่างชัดเจน แต่เพราะเคยถูกเขาทิ้งร่างไปนาน หลายปีที่ปั่นทอนกำลังใจของหล่อนทุกครั้งเมื่อนึกถึงมัน ปีแรกเธอร้องไห้เกือบทุกวัน คิดถึงเขาเกือบทุกลมหายใจเข้าออก

ขอได้ไหม…อย่าปันใจรัก – ธารธารา

ขอได้ไหม…อย่าปันใจรัก – ธารธารา

แผนการแกล้งเป็นแฟนเริ่มต้นขึ้นเมื่อ คนหนึ่งหวังเพียงปราบพยศ คนหนึ่งเพียงตกกระไดพลอยโจน ท้ายสุดจะลงเอยเช่นไร ความรักจะก่อเกิดดังใครหวังหรือไม่ ก่อนพบเธอ เขา : ผู้หญิงที่อายุเกือบจะเข้าเลขสามแถมยังไม่มีแฟนและทำแต่งาน ไม่ต้องบอกก็พอจะรู้ว่าเป็นยัยเพิ้งแน่ ฉายา : ยัยแร้งเพิ้ง

รักสิบสี่วันของฉันและเธอ – ธารธารา

รักสิบสี่วันของฉันและเธอ – ธารธารา

กักตัวสิบสี่วันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ใครๆ ก็ทำกัน แต่เรื่องง่ายๆ กลับแปรเปลี่ยนเป็นคอขาดบาดตาย เมื่อคนที่เธอต้องกักตัวด้วยดันเป็นเขา ผู้ชายที่เป็นรักแรกเมื่อสิบปี และทิ้งเธอไปอย่างไม่ไยดีเมื่อเจ็ดปีก่อน มีแต่สวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่าเธอพร้อมจะเขี่ยถ่านไฟเก่าแค่ไหน ให้ตายสิ!

ซ้ำรอยรัก – ธารธารา

ซ้ำรอยรัก – ธารธารา

คนเราสามารถตกหลุมรักคนคนเดิมซ้ำได้ไหม ชายหนุ่มที่ใช้ผู้หญิงเปลืองอย่างกับคอนแทกต์เลนส์รายวัน อาจจะตอบคำว่านี้ว่าไร้สาระ นับตั้งแต่หัวใจถูกทำลายไม่เหลือชิ้นดีไปเมื่อหกปีก่อน หนุ่มเจ้าเสน่ห์สาวกรี๊ดอย่างเขาจึงต้องการแค่คู่ควง…ไม่ใช่คู่ชีวิต จนกระทั่งหญิงสาวในชุดเดรสสีแดงเบอร์กันดีปรากฏตัว

จอมนางเคียงหทัย ดวงใจจักรพรรดิ (นิยายจีน) – ธารธารา

จอมนางเคียงหทัย ดวงใจจักรพรรดิ (นิยายจีน) – ธารธารา

เว่ยมี่อิงเคยมั่นใจมาโดยตลอดว่าเป็นคนมีความสามารถ โดยเฉพาะทำตัวจืดจางจนถูกลืมเลือนอย่างหมดจดเกลี้ยงเกลา ทำได้ดีมาหลายปีดีดักจวบจนกระทั่งจับพลัดจับผลูเข้าวังก็ยังคงสามารถ ไม่คาดพบพระพักตร์ฮ่องเต้เพียงครั้งแรก… เขาถึงกับเปิดโปงกันอย่างไม่ไว้หน้า ชีวิตในวังหลังที่เคยสงบสุขของนางถึงกับพลิกคว่ำพลิกหงาย

กรุ่นกลิ่นอวลรัก (นิยายจีน) – ธารธารา

กรุ่นกลิ่นอวลรัก (นิยายจีน) – ธารธารา

มู่กุ้ยฟางเพิ่งมาสำนึกเสียใจภายหลัง ฉินอ๋องผู้สูงส่งหยิ่งยโสหาได้เรียบง่าย จากที่คิดว่าเขาย่อมรังเกียจภรรยาที่มีข่าวลือว่าดุร้ายป่าเถื่อน จนมิยอมย่างกรายมาตำหนักของนาง ทว่าทุกสิ่งกลับตาลปัตร มิย่ำเท้าเข้าตำหนักอันใด นี่เขาย่ำเสียจนพื้นประตูตำหนักแทบสึก นางยังถูกเขาเคี่ยวกรำทุกค่ำคืน