นางเอกปิดบังพระเอกเรื่องลูก (ท้องแล้วหนี)

“ลูกผมยังไม่ตายใช่ไหม!” คราวนี้ชายหนุ่มเปลี่ยนจากล้อเล่นมาเป็นแข็งกร้าวแต่หญิงสาวทำหน้าเหมือนรำคาญ หมุนตัวหนีแต่เขาตวัดแขนเอาไว้ “ปล่อยนะ” “มิเรียมใช่ไหม มิเรียมเป็นลูกผม” “ไม่ใช่ จะให้บอกอีกกี่ครั้งว่าลูกคุณตายไปแล้ว ฉันจะเก็บเลือดเนื้อเชื้อไขผู้ชายมั่วไม่เลือกอย่างคุณเอาไว้ให้ประจานตัวเองทำไม”

วเรนทร์เพิ่งรู้ว่าผู้หญิงเขาเก็บซ่อนไว้ในมุมมืดมาหลายปีสำคัญแค่ไหนก็ตอนที่เธอตัดสินใจหันหลังให้เขา…พร้อมกับลูกในท้อง คนที่เคยคิดว่าตัวเองเป็นต่อยอมทำทุกทางอย่างที่ไม่เคยลงให้ใครขนาดนี้มาก่อนเพียงขอแค่ได้ใกล้ชิดผู้หญิงและเด็กน้อยที่เป็นเหมือนลมหายใจ ไหมทอ…หญิงสาวแสนดี

แต่แล้วเจตนาบริสุทธิ์ของเขาก็ต้องแปรเปลี่ยน เมื่อเธอเติบโตขึ้นเป็นหญิงสาวที่สวยสะพรั่ง ในตอนแรกที่เขาเห็นเธออีกครั้งในรอบสี่ปี เขาเพ้อเจ้อจินตนาการไปว่าเธอเป็นนางจากสรวงสวรรค์ เขาใช้ความเจ้าเล่ห์และอำนาจในมือทำให้เธอตกเป็นหนึ่งในนางบำเรอของเขา เขาลุ่มหลงแต่ก็เผลอทำร้ายเธออย่างไม่น่าให้อภัย

ไปรยาจดจำได้ทุกจังหวะความคิดและความรู้สึกในเวลานั้น หล่อนไม่เคยลืมมันได้เลย… พลันเสียงเจื้อยแจ้วที่แสนคุ้นเคยก็ดึงหญิงสาวให้ออกจากความหม่นหมอง ‘แม่กุ๊บกิ๊บคร้าบ แม่กุ๊บกิ๊บอยู่หนาย คุณตาพาอชิไปซื้อขนมมาเยอะแยะเลยคร้าบ’ สำหรับไปรยา เป็นเด็กชายอชิระผู้เป็นแก้วตาดวงใจของหล่อน

ห้าปีก่อนชีวิตเฮงซวยผลักให้เธอมีเซ็กซ์ร้อนฉ่ากับหนุ่มหล่อ ที่มารู้ทีหลังว่าเขาคือคุณหมอพลัชเจ้าของโรงพยาบาลใหญซึ่งจับได้ทันทีว่าเด็กหญิงข้างกายคือลูกเขา งานนี้ความหวานคลั่งรักดุบนเตียงจึงรุกใส่

‘ภูบดินทร์’ เขาจะทำอย่างไร เมื่ออยู่ๆ ลูกพี่ลูกน้องสาว ยัดเยียดตำแหน่ง ‘พี่เลี้ยงเด็กแฝด’ ที่เอาแต่เรียกเขาว่า ‘คูมป๊า’ ทั้งวัน จนน่าปวดหัว ‘พรชนิตว์’ “เพียงหนึ่งคืนที่เผลอพลาดพลั้ง ทำให้เธอกลายเป็น ‘คุณแม่ลูกแฝด’ โดยไม่ได้ตั้งใจ” ‘เด็กหญิงพิมพ์ดาว พราวฟ้า’ หนูน้อยฝาแฝดที่เปรียบเสมือน ‘สะพานรัก’

ความรักบนความชิงชังไม่มีทางที่จะมาบรรจบกันได้ด้วยความสุข ใบหย่าคือของขวัญสำหรับเขา แต่ลูกของเขาคือของขวัญสำหรับเธอ “ทีกับผัวไม่ต้อนรับ แต่กับคนที่จะมารอเป็นชู้กลับยิ้มหน้าระรื่นต้อนรับอย่างดี คิดหรือไงว่าชาตินี้เธอจะได้มีผัวใหม่”

เธอคิดว่าเขาหมดรัก เขาคิดว่าเธอเอาเด็กออก ยอมรับเงินสิบล้านไปใช้ชีวิตที่เมืองนอก เขาไม่อยากเชื่อแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เมื่อเธอเลือกที่จะตัดทุกการติดต่อกับเขา เขาจำต้องตัดใจ กระทั่งวันนี้… วันที่เขาได้พบเด็กผู้หญิงแสนน่ารัก เด็กผู้หญิงที่เรียก พะแพงว่า “คุณแม่ขา” ใจของเขาเหมือนถูกช็อตด้วยไฟฟ้า

เพราะความเจ็บช้ำที่ได้รับจากการกระทำของ ‘กรกันต์’ ทำให้ ‘เพ็ญพนอ’ ตัดสินใจเก็บเรื่องการตั้งครรภ์ที่เธอเพิ่งรับรู้หลังจดทะเบียนหย่าไว้เป็นความลับ ด้วยหวังจะใช้เวลาช่วยเยียวยาบาดแผลในหัวใจที่กลัดหนอง… กระทั่งคนทั้งคู่ได้กลับมาพบกันอีกครั้ง หลังจากที่เวลาล่วงเลยไปถึงหกปีเต็ม

‘มุกดา’ ยอมอดทนอยู่ข้างเขาโดยไม่มีสถานะเพราะเฝ้ารอคำว่า ‘รัก’ กระทั่งวันหนึ่งทนไม่ไหว เธอยอมแพ้และออกจากชีวิตเขาไปทั้งที่กำลังตั้งท้อง ในวันที่สำนึกได้ศรณ์กลับเข้ามาในชีวิตเธออีกครั้ง มุกดาให้โอกาสเขาได้ดูแลแค่ลูกน้อย จะไม่มีเรื่องราวระหว่างเธอกับเขาอีกต่อไป ถึงแม้หัวใจจะยังคงรักไม่เปลี่ยนแปลง

ดึกดื่นค่ำคืนนางหลบหนีไป ไม่อยากจะมีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับบุรุษที่จิตใจลึกลับซับซ้อนผู้นี้อีก เดิมทีจึงคิดเสียว่าโดนหมากัด แต่หลังจากนั้นสองเดือนกว่า สิ่งที่ควรมากลับไม่มา แถมอดีตคู่หมั้นยังหวนมาทวงสิทธิ์ที่อยู่ในท้องของนาง ทำไมนางต้องแต่งงานกับเขาด้วย ในเมื่อเป็นแม่ค้าผู้ร่ำรวยดีกว่าเป็นอนุภรรยา

หลังยุติความสัมพันธ์แบบ Friends with Benefits ‘ลลินา’ เก็บเศษใจที่ถูกเผาไหม้แล้วจากไปพร้อมกับลูกในท้อง ไม่นึกว่าวันหนึ่งพระเอกสุดฮอตอย่าง ‘ธาวิน’ จะพบเธอพร้อมลูกแฝด! “ปะป๊า!” เสียงเล็กประสานกัน ก่อนสองร่างจะวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้ามากอดขาร่างสูงโปร่งคนละข้าง ชายหนุ่มเลิกคิ้วสูงพลางก้มลงมอง ‘เด็ก’ อย่างอึ้งๆ

ตามหึงหวงเขาเหมือนคนบ้า ตบตีจิกกัดผู้หญิงของเขาจนตัวเองน่าสมเพช แต่เขากลับบอกเธอว่า “ฉันไม่ใช่ผัวของผู้หญิงไร้ค่าแบบเธอ” ไอ้เวร! นอนด้วยกันทุกคืนแต่บอกไม่ใช่ผัว ใครจะเอาไปก็เชิญ! เธอพอแล้ว!

ของบางอย่างมักเห็นค่า ในเวลาที่เสียมันไป “เปิ้ลจะมาอยู่บ้านหลังนี้ในฐานะเมียพี่อีกคนนะ” ความเจ็บช้ำที่พราวฟ้าได้รับน้อยไปใช่ไหม ปรินทร์ถึงได้โยนความรู้สึกนั้นเข้าจิตใจเธอมากขึ้น มันมากมายเสียจนพราวฟ้าคิดว่า ชาตินี้ทั้งชาติไม่รู้ว่าจะสลัดหลุดความร้าวรานใจได้หรือไม่ น้ำตาที่เพิ่งแห้งเหือดไปพักหนึ่ง