นิราอร

จันทร์กระจ่างเป็นเพียงเงาของใครบางคน ที่เขามีไว้เพื่อปลอบใจตัวเองว่าใครคนนั้นยังคงอยู่… จนกระทั่งถึงวันที่แน่ใจแล้วว่าไม่มีวันที่เขาจะมองหล่อนอย่างคนรัก จึงตัดสินใจเดินออกมาเงียบๆ พร้อมกับอีกหนึ่งชีวิตที่เพิ่งอุบัติ…

ที่เขาต้องการคือผู้หญิงเต็มวัยไม่ใช่เด็กอมมือ แต่คนพวกนั้นกลับไม่เข้าใจ ยังกล้ายัดเยียดเด็กผู้หญิงคนนี้มาให้แทนคนที่เขาต้องการ และคนตรงหน้าก็เด็กเกินกว่าที่เขาจะเอาทำเมีย ต่อให้เป็นแค่ชั่วครู่ชั่วยามก็ตามที! ทว่าเมื่อสบตาแป๋วๆ ที่สะท้อนแววสิ้นหวังออกมา จู่ๆ เขาก็นึกอยากจะลอง ‘เลี้ยงเด็ก’ ดูสักครั้ง

เพราะความเมาเป็นเหตุ ทำให้ภพธรเผลอไปคว้ากอหญ้าหลานสาวของแม่บ้านเข้าห้องนอนกลางดึกในคืนหนึ่ง เมื่อตื่นขึ้นมาเขาจึงพบว่าได้ข่มเหงเด็กสาวจนย่อยยับ ทว่าชายหนุ่มนั้นมีคู่หมั้นคู่หมายที่เหมาะสมอยู่ก่อนแล้ว คุณนายงามตาผู้เป็นมารดาจึงหาทางออกโดยการส่งกอหญ้าเข้าไปเรียนต่อในกรุงเทพฯ

ความลับที่ซุกซ่อนเอาไว้รอวันถูกเปิดเผย เมื่อผู้หญิงสองคนมีใบหน้าเหมือนกันราวพิมพ์เดียว แล้วคนไหนจะมารับบท ‘เมียที่อยู่บนเตียง’ ของเขากันล่ะ พะนอขวัญเดินทางกลับเมืองไทยด้วยเหตุผลบางอย่าง และเพื่อปลดเปลื้องพันธะมารที่พันธนาการน้องสาวเอาไว้ให้สิ้นซาก

การเปลี่ยนผู้หญิงคนแล้วคนเล่าของธัณย์ ทำให้ดุจดาวคิดเสมอว่าเขาคือผู้ชายเย็นชา ไร้หัวใจ ไม่เคยคิดจริงจังกับผู้หญิงคนไหน ต่อให้สวยหยาดฟ้ามาดินยังเป็นได้เพียงทางผ่าน…หล่อนเองก็เช่นกัน แม้จะเติบโตมาด้วยกัน แต่ก็ไม่เคยมีความสำคัญในสายตาของเขา ความสัมพันธ์ระหว่างธัณย์และดุจดาวจึงทั้งตื้นเขินและเปราะบาง

คนบางคน กว่าจะรู้คุณค่าของสิ่งที่เคยทิ้งขว้าง ก็ต่อเมื่อไม่มีสิ่งนั้นอยู่ข้างๆ อีกต่อไป… พาทิศ ไม่เคยคิดจะรักแม่ของลูก ที่ยอมจดทะเบียนสมรสก็เพราะเขาพลาดท่าทำหล่อนตั้งท้อง เดือนอ้าย เพราะความรักที่มีให้แก่พาทิศอย่างท่วมท้น ทำให้หล่อนยอมทนต่อสายตาดูแคลนของคนรอบกาย

สัญญาลวงจากผู้ชายสารเลว ทำให้นาตาชาหรือ ‘นังช้อย’ ของเพื่อนๆ ต้องตกอยู่ในสภาวะอกหักรักคุด เป็นเหตุให้ค่ำคืนเคาท์ดาวน์ที่แสนเงียบเหงากลายเป็นค่ำคืนเคาท์ดาวน์ที่เร่าร้อนอย่างไม่น่าจะเป็นไปได้ และผู้ชายที่ทำให้นาตาชากลายเป็นผู้หญิงร้อนแรงชนิดเจ้าตัวยังตกใจนั้นไม่ใช่ใคร แต่เป็นเพื่อนของไอ้ผู้ชาย

เมื่อสิบสองปีก่อน เขาเคยพบกับนางฟ้าตัวน้อยอายุเจ็ดขวบ หลอกล่ออย่างไรก็ไม่ยอมเข้าใกล้ แต่ ณ เวลานี้ มีเพียงนางมารน้อย ที่เขาจะสลัดอย่างไรก็สลัดไม่หลุด!! “อาโนช” มาโนชถอนหายใจยาว แต่ไม่ได้หันไปมองคนที่มายืนข้างๆ และทำเป็นไม่สนใจเสียงหวานๆ ที่ดังหงุงหงิงเข้าหูคนตัวบางขยับเข้าใกล้

เมื่อถูกบังคับให้แต่งงานกับลูกสาวของเพื่อนพ่อ ธาดา ฉันทวัฒน์สัญญากับตัวเองอยู่เงียบๆ เขาจะยอมให้ผู้หญิงคนนั้นนอนกอดทะเบียนสมรสได้นานเท่าที่ต้องการ แต่จะไม่มีวันให้สิทธิ์แตะต้องตัวเขาแม้ปลายก้อย! ทว่าในวันที่ลมหายใจของหล่อนริบหรี่ หัวใจของเขาราวจะขาดรอนตามไปด้วย ความปรารถนาในยามนั้น

เสียงหัวใจเต้นด้วยจังหวะหนักหน่วง ลมหายใจสม่ำเสมอ อ้อมกอดที่ไม่คุ้นชินและ… กลิ่นกายแปลกใหม่ สิ่งเหล่านี้ทำให้ปนัสยาที่รู้สึกตัวแล้วแต่ยังไม่ยอมลืมตาหวนรำลึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา แล้วภาพต่างๆ นานาก็โถมกระหน่ำระลอกแล้วระลอกเล่า คิ้วเรียวสวยขมวดมุ่น เหตุการณ์ในความทรงจำช่างบาดลึกเสมือนจริง

ความรักของหล่อนคือการครอบครอง…แม้จะดูเห็นแก่ตัว… แต่มันก็คือความรัก ความรักของเขาคือไฟบรรลัยกัลป์ ที่พร้อมเผาไหม้ทั้งกายและใจให้เป็นจุณ! “คุณภาคปล่อยฉันนะคะ ปล่อย!” “ไม่ปล่อย หมดเวลาที่ฉันให้เธอแล้ว ฉันจะพาเธอไปอาบน้ำ!” “อย่า…” “ไม่หย่า…” “คุณภาค…”

จากความสัมพันธ์ต้องห้ามเพียงชั่วคืน ก่อเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขที่ไม่อาจบอกใครได้ กลายเป็นตราบาปที่ขอรับไว้แต่เพียงผู้เดียว… “บอกพี่มา! ใคร ใครที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้มินตรา!!” “ไม่! คุณนนท์อย่า มิ้นเวียนหัว คุณนนท์…” “มาอย่าสำออยมินตรา! เธอไปมั่วกับใครมาบอกพี่ บอกมาสิ บอกมา!!”

กษิดิศแต่งงานเพราะธุรกิจ อันธิตาแต่งงานเพราะความรัก ปาริสาสัญญาว่าจะทำทุกวิถีทางเพื่อทวงเขากลับคืน หนึ่งรัก สามหัวใจ ใครจะอยู่ ใครจะไป ในเมื่อสุดท้าย ‘ตัวจริง’ มีได้เพียงหนึ่งเดียว “หยุดดิ้นนะอัน! อย่าลืมว่าพี่มีสิทธิ์ในตัวเธอ” “ไม่! พี่ดิศไม่มีสิทธิ์อะไรทั้งนั้น ปล่อยอัน หยุดเอามือสกปรกน่ารังเกียจของพี่มา…

บลินดา หล่อนแรง…เขายิ่งแรง…หล่อนร้าย…แต่เขาร้ายกว่า! บลินดาจะทำอย่างไรให้ชายหนุ่มที่หมายตาเข้ามาสยบ ซบอกอวบๆ ของหล่อนเพียงผู้เดียว รพี เมินเสียเถอะผู้หญิงเอาแต่ใจไร้สาระ… เพราะคนอย่างเขาไม่มีวันเสียเวลากับผู้หญิงเปรี้ยวซ่าอย่างหล่อนเด็ดขาด!

จากเทพบุตรผู้ช่วยชีวิต กลับกลายเป็น จอมมารผลาญพรหมจรรย์ “รักไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้ คุณกำลังทำให้รักหมดความศรัทธาในตัวคุณ” สาวน้อยบอกทั้งน้ำตา ทำให้คนที่กำลังลวนลาม หาเศษหาเลยถึงกับชะงัก แต่แล้วเขาก็เอ่ยออกมาอย่างไม่สะทกสะท้านว่า “เธอไม่ต้องศรัทธาฉัน เพราะฉันไม่ใช่นักบวช”