เธอเป็นดั่งของขวัญที่เขาได้มาจากการต่อรอง จากเมียที่ต้องอยู่ใต้กฎกติกา… ห้ามท้อง และห้ามรัก กลายเป็นผึ้งน้อยแสนหวานที่ยากจะคลายออกจากอ้อมกอดได้ง่ายๆ ทั้งที่ชีวิตเขามีผู้หญิงรายล้อมตั้งไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ แต่ทำไมแค่อยากได้ “เมียขวัญ” มาอยู่ข้างหัวใจสักคน มันถึงได้ยากเย็นนัก
เมื่อถูกน้องชายคนรักจัดฉากว่าเธอมีอะไรกับเขาทั้งๆ ที่เธอบริสุทธิ์ แล้วเขาก็เชื่อ และโกรธจนแทบไม่อยากมองหน้า เธอจะทำอย่างไรกับความรักที่ผิดทิศผิดทางแบบนี้…
ใครจะมองยังไงเขาไม่สน เธออับอายแค่ไหนเขาไม่แคร์ เธอจะเจ็บปวดยังไงเขาไม่รับรู้ สำหรับผู้หญิงคนนี้เขาให้ได้ทุกอย่าง ยกเว้นทะเบียนสมรส
ชีวิตหลังแต่งงานน่าจะชโลมด้วยหยาดน้ำผึ้งหวานหอม ท่ามกลางไร่แคนตาลูป มะเขือเทศ โรงเรียนสอนขี่ม้า และไอหมอกหนาในยามเช้า แต่…เจ้าสาวแสนสวยที่เคยเป็นลูกแมวขี้อ้อน กลับกลายเป็นม้าพยศที่ทั้งแสนงอน เอาแต่ใจ ไร้เหตุผล กว่าจะคว้าเอาเธอมาเป็นเมียขวัญประดับบ้านไร่ได้ ก็เล่นเอาเลือดตาแทบกระเด็น
คีรูฟส์เลือกใช้ความแค้นเป็นเครื่องทุ่นแรง ตอบแทนความรักของแม่น้ำค้างหยดนี้ ด้วยน้ำตาและความเจ็บปวด แล้วหัวใจของเขาเล่า… จะได้อะไรตอบแทน เมื่อกำแพงแห่งการเอาชนะและทิฐิไม่อาจพังทลายลงได้ เพียงเพราะแรงปรารถนาและไฟพิศวาส ที่โหมกระพือระหว่างเขาและเธอ
อำนาจแห่งเงินตรา… ซื้อได้ทุกอย่าง ซื้อร่างกาย ซื้อศักดิ์ศรี ซื้อความเจ็บปวด มีเพียงสิ่งเดียวที่เงินซื้อไม่ได้ นั่นก็คือ ‘หัวใจ’ แต่จะมีประโยชน์อะไรเล่า ในเมื่อหัวใจของเธอมันเป็นของเขาอยู่ก่อนแล้ว
ใครจะเชื่อว่าพ่อเลี้ยงหนุ่มที่ทั้งดุทั้งขรึมจะเป็นโรค “กลัวเมีย” เมียที่เขาคว้ามาย่ำยีทำร้ายจิตใจเพียงแค่ต้องการหักหน้าคู่ปรับ วันนี้ถ้าเรียกเธอว่า “ทูนหัว” ได้เขาคงเรียกไปแล้ว ส่วนเธอน่ะหรือ…ความมั่นใจในเขาช่างน้อยนิด เพราะแม้จะอยู่กับเขาเป็นปีๆ จนมีโซ่ทองคล้องใจอยู่ในครรภ์ แต่ไม่เคยมีคำว่า “รัก” หลุดจากปาก
เธอเกลียดเขา ชนิดที่ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะเกลียดใครได้ขนาดนี้อีกแล้ว… นับแต่วันที่ถูกเขาพร่าเอาความสาวไปโยนไว้ใต้เตียง แค่เขา ‘อยากได้’ เธอเพียงอย่างเดียวเธอถึงได้ ตกเป็นเบี้ยใต้ถุนร้านให้เขาเล่นยามว่าง หนีก็ไม่ได้ ไปไหนก็ไม่พ้น เมื่อคำว่าบุญคุณ และจ้าวชีวิตค้ำคอ
สองมือของเขาเคยทะนุถนอมเธอมาตั้งแต่เยาว์วัย แต่เธอกลับตอบแทนอย่างเจ็บแสบด้วยการจากไป พร้อมกับขโมยหัวใจดวงน้อยๆ ติดท้องไปถึงสามดวง ไม่ว่าเหตุผลคืออะไร เขาก็ไม่สนทั้งนั้น เพราะตอน ‘เอาคืน’ เขาจะต้องเอาสี่…หรือไม่ก็ห้า !
สายใยเส้นเดียวที่มีคือ ลูกสาวตัวน้อย ไร้เดียงสา ทำให้ไม้เลื้อยไร้ค่าอย่างเธอมีที่ยืนเล็กๆ ในบ้าน และเมื่อลูกคือแก้วตาดวงใจของเขา เธอจึงไม่ต่างจากขยะที่รอวันโดนกวาดออกนอกบ้าน เป็นวัชพืชที่ถูกหล่อเลี้ยงด้วย… น้ำตา ความเดียวดาย และด้อยค่า เป็นเพียง ‘ภรรยากาฝาก’ ที่ทำหน้าที่อยู่ใน ‘ห้องเล็ก’