เทียนเปียว

“ตั้งแต่เกิดมาข้ามิเคยเห็นสตรีนางไหนหน้าไม่อายเช่นเจ้ามาก่อน หากต้องการข้าถึงเพียงนี้ข้าก็จะสงเคราะห์ให้ แต่ข้าจะไม่มีวันมองหน้าเจ้าเด็ดขาด จะพยายามนึกว่าเจ้าคือหญิงนางโลมนางหนึ่งเท่านั้น” ด้วยโทสะที่กำลังปะทุในอกทำให้เว่ยอ๋องเดินย่างสามขุมเข้าไปหา จางลี่ยืนอยู่ที่เดิมเผชิญหน้าอย่างไม่เกรงกลัว

วันแรกที่เหม่ยหวาเข้ามาเป็นสาวใช้ในจวนท่านแม่ทัพหยางก็ได้รับงานหนักซะแล้ว หน้าที่ของนางคือต้องดูแลท่านแม่ทัพหยางผู้ที่เพิ่งจะได้รับบาดเจ็บจากการออกศึกมา มันจะไม่ยากเลยหากเขาไม่ใช่คนเย็นชาไร้หัวใจ เป็นคนแปลกประหลาดตั้งแต่นางเคยรู้จักมา แต่ด้วยหน้าที่จึงต้องเอาอกเอาใจ ดูแลเขาอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง