Darin

เมื่อพูดถึง ‘ภาคิน’ วิศวะปีสอง ผมมั่นใจว่าคนทั้งคณะต้องคิดถึงหมอนั่นมากกว่า ชื่อโหลไม่ใช่เรื่องผิดหรอก ถ้ามันไม่ทำให้ชีวิตผมซวย ต้องเจ็บตัวแทนไอ้หน้าหล่ออยู่บ่อยๆ เพราะดันมีทั้งชื่อเล่นและชื่อจริงเหมือนกัน ความจริงผมควรเกลียดอีกฝ่าย กลับตกปากรับคำว่าจะไปทำงานบ้านให้มัน ก็งานสบายรายได้ดี ใครจะไม่เอา

“เหมันต์” นักธุรกิจหนุ่มเนื้อหอม ที่แม้จะพ่วงตำแหน่งพ่อหม้ายลูกหนึ่งเข้าไป ก็ไม่ได้ทำให้ความร้อนแรงของเขาลดลง ชายหนุ่มบอกตัวเองว่าจะไม่ใช้ชีวิตคู่อีกเป็นครั้งที่สอง หากแต่…วันดีคืนดี น้องชายตัวแสบที่อายุห่างกันเก้าปี ก็ฝากเพื่อนรักเข้ามาอาศัยในบ้าน เด็กหนุ่มหัวรั้นที่พร้อมจะกวนประสาทเขาได้ทุกเวลา

พอกันทีกับวาเลนไทน์ที่ไม่มีสาวอยู่ข้างกาย! เมื่อสองเพื่อนซี้ ‘จุน’ กับ ‘เขียว’ เกิดอาการเบื่อหน่ายความโสด และยังสดของตัวเองขั้นรุนแรง พวกเขาจึงคิดแผนการเด็ดดอกฟ้าจากกลุ่มซุปตาร์มหาลัยขึ้นมา ด้วยหวังว่าจะช่วงชิงผู้หญิงที่ชอบมาเป็นของตนเองให้ได้ แต่งานนี้มีหรือ 2 ซุปตาร์อย่าง ‘ทิเบต’ และ ‘อินทรีย์’ จะ…

‘มหา’ คือฉายาที่เพื่อนๆ ใช้เรียกเขา ส่วน ‘รัก’ คือความรู้สึกของเขาที่มีต่อคุณชายหมอ ไม่รู้เป็นเพราะโชคชะตาหรือความตั้งใจที่ทำให้ ‘นิว’ ได้มีโอกาสใกล้ชิดกับ ‘วิน’ คุณชายหมอที่แสนจะเพอร์เฟกต์ของสาวๆ ทั่วมหาวิทยาลัย แต่ไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไร เขาต้องขอบคุณในโอกาสนั้นที่ทำให้คนธรรมดาคนนี้ได้กลายเป็น…

“กวี” หนุ่มน้อยผู้ตกหลุมรัก “พฤกษ์” สถาปนิกหนุ่ม พนักงานในบริษัทของบิดามานาน แต่ไม่ว่าจะเพียรพยายมจีบแค่ไหน สิ่งที่ได้รับกลับมาคือความเมินเฉย เมื่อเป็นคนแล้วไม่ได้ผล หนุ่มน้อยผู้มีพันธุกรรมพิเศษสืบทอดมาจากมารดา จึงอาศัยความสามารถที่ได้รับมาแปลงร่างเป็น “เหมียวส้ม” แมวหลงที่น่าสงสาร

จากพี่ชายจอมซึน กับเด็กน้อยจอมแสบในวันวาน เติบโตกลายเป็นชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ กับหนุ่มน้อยหุ่นน่าฟัด ใครจะคิดว่าความผูกพัน ที่ก่อตัวขึ้นช้าๆ ระหว่างพวกเขา จะทำให้ ‘บลู’ กลายเป็นหนุ่มน้อย ที่ ‘มา’ ปล่อยให้ห่างสายตาไม่ได้อีกเลย

เมื่อหนุ่มน้อยผู้มั่นใจในความหล่อของตัวเองอย่าง “เก้าอี้” เข้ากรุงจึงได้พบกับความจริงที่ว่า หน้าตาอย่างเขาไม่มีสาวเหลียวแล สายตาทุกคู่มุ่งตรงไปยัง “คีรินทร์” รุ่นพี่ปีสามที่ชอบทำหน้ายักษ์แต่ดันหล่อบาดใจ อย่ากระนั้นเลย ไหนๆ ก็มีต้นแบบให้เห็นตรงหน้า คนฉลาดอย่างเก้าอี้จึงเลือกก๊อบปี้ให้มันรู้แล้วรู้รอดไป

‘เด็กชายอาโป’ เจ้าตัวแสบของ ‘เพทาย’ และ ‘สาริน’ เติบโตเป็นหนุ่มน้อย วัยมหา’ลัย ‘วาริช’ ที่ยังคงไม่ลืมคำมั่นสัญญาในวันวานระหว่าง ‘พี่ขุน’ หรือ ‘ภูผา’ พี่ชายและเพื่อนเล่นวัยเด็ก จากเด็กชายตัวสูง เก้งก้าง พูดน้อย ของ ‘พ่อพนา’ กลายเป็นหนุ่มหล่อเพียบพร้อมที่ใครๆ ก็หมายปอง ถึงคราววาริชหลาน ‘อาคีย์’

เรื่องตลกร้ายของ “หญ้า” ชายหนุ่มผู้จริงจังกับชีวิต ที่ดันไปตกหลุมรักหนุ่มมาดเซอร์ แสนชิล อย่าง “เมฆ” เข้า สี่ปีในรั้วมหา’ลัย เขาตกหลุมรักเอง และ ตัดใจเอง โดยอีกฝ่ายไม่เคยระแคะระคาย จนกระทั่งพวกเขาได้มาพบกันอีกครั้งบนรถไฟสายกรุงเทพฯ – เชียงใหม่ ทริปพักผ่อนก่อนเริ่มงานจึงกลายเป็นทริปตลกร้าย

ความลับของหนุ่ม (หน้า) เนิร์ด ที่แอบหลงรักรุ่นพี่ปีสามอดีตเดือนมหา’ลัย ความฝันที่อยู่ไกลเกินเอื้อม การเฝ้าดูจึงเป็นสิ่งเดียวที่เขาทำได้… “เจ้าบอกว่าผมกำลังตกหลุมรัก ส้มบอกว่าผมอาการหนัก เดซี่บอกว่าผมเป็นเกย์ แต่ผมว่าผมกำลังเป็น Stalker มือใหม่เต็มขั้น” … แต่จะเกิดอะไรขึ้น!

‘เพทาย’ หลีกหนีรักเก่า มุ่งหน้าขึ้นเหนือ เซ็นสัญญารับเป็นพี่เลี้ยงเด็กด้วยเงื่อนไขที่ทำให้ตาลุกวาว นั่นเพราะเขายังไม่ว่า ‘เด็กชายอาโป’ เป็นเจ้าตัวแสบมากแค่ไหน และยังไม่รู้ว่า ‘สาริน’ นายจ้างคนใหม่ของเขา ก็ร้ายกาจไม่แพ้ลูกชาย!

เป็นวันมหาซวยของผม เมื่อเพื่อนร่วมห้องแจ้งว่าจะย้ายออกสิ้นเดือนนี้ ตามมาด้วยการถูกไล่ออกจากงานพิเศษที่ทำอยู่ภายในวันเดียวกัน คำว่าไหล่ห่อคอตก คงน้อยไปสำหรับผมในตอนนี้ ขณะที่วันห่วยๆ ยังดำเนินต่อไป ผมบังเอิญได้เจอกับ “ตฤน” นายแบบสุดฮอตที่กำลังโด่งดัง ท่าทางหัวเสียของอีกฝ่ายทำให้ผม…

75 Meters High คือความสูงของตึก 25 ชั้น ระยะแหงนคอตั้งบ่าจากหน้าร้านกาแฟเล็กๆ ขณะมองขึ้นไปยังห้องทำงานผู้บริหารบริษัทยักษ์ใหญ่ ระยะห่างระหว่างพวกเขา จะเป็นอุปสรรคต่อรักครั้งนี้หรือไม่?

มันไม่ง่ายเลย ที่ต้องบังคับตัวเองให้ใช้ชีวิตอย่างเพื่อน ทำตัวให้เหมือนเพื่อน คิดให้เหมือนเพื่อน เพราะเขาคิดเกินกว่าเพื่อนมานานแล้ว “หลงรักเพื่อนสนิท” นั่นแหละสิ่งที่เขาเป็นอยู่… เมื่อ “ปัณณ์” แอบรักเพื่อนสนิทอย่าง “พายุ” สิ่งเดียวที่ทำได้ คือ…เก็บมันไว้ในใจ

‘ผ้าใบ’ หนุ่มนักดนตรีขี้สงสาร และ ‘คีรี’ หนุ่มหล่อทายาทเจ้าของโรงแรม โคจรมาเจอกันเพราะฝ่ายหลัง จอดรถสปอร์ตหรูขวางเวสป้าลูกรักของนักดนตรี จึงเกิดสงครามประสาทตอบโต้กันไปมา จากคนแปลกหน้าที่มีโอกาสได้ปะทะคารมกัน กลายเป็นคู่ไม้เบื่อไม้เมา ที่ไม่ว่าจะหนีไปทางไหนเป็นต้องได้เห็นหน้ากันตลอด