ชีวิตภพปัจจุบันนั้นเกลียดผู้ชายมากรัก ตายแล้วเหมือนนรกชังยังส่งมาให้เจอบุรุษไร้ความรับผิดชอบ รูปงามแล้วอย่างไรเล่า ร่ำรวยแล้วอย่างไรเล่า สูงศักดิ์แล้วอย่างไรเล่า หากไม่มีความรับผิดชอบ “ข้าจะทำให้ท่านเสียโฉม ข้าจะทำให้ท่านยากจน และอยู่อย่างไร้ศักดิ์ศรี หากไม่เลี้ยงดูลูกในท้องของข้า”
คนรักถูกพรากจาก บ้านเมืองถูกยึดครอง ชีวิตถูกจองจำ ทำทุกอย่างเพื่อล้างแค้น แม้นว่าตัวข้าจะเหลือเพียงเถ้ากระดูก ข้าก็จะไม่มีวันมีท่านอยู่ในหัวใจ ยิ่งเกลียด ยิ่งอยากอยู่ใกล้ ยิ่งแค้น ยิ่งรัก ยิ่งรัก ยิ่งเสน่หา เจ้ายิ่งเกลียดข้า เจ้ายิ่งแค้นข้า ยิ่งทำให้ข้าไม่มีวันปล่อยมือเจ้า แม้นว่าเจ้าจะเหลือเพียงเถ้ากระดูก
“รักเหรอ พี่เปรมมาพูดทำไมในวันที่ทุกอย่างมันสายไป” เธอหนี เพราะเขาตามทวงสิทธิ์ เธอหนี เพราะเขาตามทวงรัก เธอหนี เพราะเขามาทวงทุกอย่างจากเธอ “มิ้มติดค้างพี่ พี่จะทวงทุกอย่างที่เป็นของพี่คืน แม้กระทั่งตัวของมิ้ม”
จากหัวหน้าหน่วยสวาทมากฝีมือ ตายแล้วย้อนเวลามาเป็นแม่ทัพหญิงของแคว้น คำดูถูก คำเหยียดหยาม คือแรงผลักดันให้สตรีเช่นนนาง ก้าวสู้ตำแหน่งแม่ทัพหญิงคนแรกได้ ก่อนตายได้ชื่อว่าสาวทอมจอมเหี้ยม ตายแล้วถูกเรียกขานว่าหญิงงามจอมโหด ใครหน้าไหนอย่าได้ดูถูกสตรีเช่นข้า บุรุษมิเคยอยู่ในสายตา
ชีวิตข้าเลือกเกิดไม่ได้ แต่ข้าเลือกใช้ชีวิตได้ หากชีวิตข้ามีค่ามากพอ ที่จะช่วยผู้มีพระคุณได้ …ข้ายินดี หากชีวิตข้ามีค่ามากพอ ที่จะทำให้เขามีความสุขได้…ข้ายินดี ขอเพียงให้คนที่ข้ารักมีไม่มีทุกข์…ข้ายินดี “ข้าสัญญา ข้าจะเบามือ หึ ๆ” เสียงบุรุษตัวโตกระซิบข้างใบหูเล็ก ๆ
เพื่ออำนาจท่านจึงโอบกอดข้าไว้ข้างกาย เพื่ออำนาจท่านจึงบอกรักข้าทุกค่ำคืน ลาก่อน ความรักจอมปลอม ข้านั้นแสนชิงชัง ชาตินี้ขอให้เราหมดสิ้นเวรสิ้นกรรมต่อกัน เคยสูญเสียจิตวิญญาณแห่งรักแท้ เมื่อได้นางคืนกลับมาอีกครั้ง ข้านั้นแสนหวงรัก ชาตินี้อย่าได้คิดพรากจาก
แม้ข้าจะเป็นสตรีลวงโลก แต่ ข้ารักท่านมาก แม้ข้าจะเป็นสตรีร้ายกาจ แต่ ข้ารักท่านมาก แต่ในวันนี้ สตรีลวงโลกร้ายกาจผู้นี้เลิกรักท่านแล้ว เราหย่ากันเถิด! “อย่ามัวแต่เล่นลิ้นซูซู ข้าใกล้จะหมดความอดทนแล้ว” จงฮั่นฉินโน้มหน้าลงมาพูดใกล้กับใบหูแอบกัดติ่งหูของนางอย่างมันเขี้ยว “อ้ะ! ข้าเจ็บนะ”
เมื่อพี่ชายฝาแฝดถูกลอบสังหาร ก่อนการได้รับแต่งตั้งเป็นองครักษ์แห่งวังหลวง แฝดน้องจึงต้องสวมรอยมาสืบหาคนร้ายที่พรากชีวิตพี่ชายฝาแฝด สืบความมิใช่เรื่องยากแต่ชีวิตนั้นลำบากยิ่ง เมื่อโอรสสวรรค์จ้องจะกินสตรีในคราบบุรุษ
โลกปัจจุบันกำหนดชีวิตตัวเองได้ทุกอย่างยกเว้นการแต่งงาน ตายข้ามภพมาแล้วไยต้องมาเจอสิ่งที่เหมือนกันอีก เกิดเป็นสตรีจะยิ่งใหญ่เพียงใดแต่ต้องแพ้พ่ายให้กับประเพณี คนอยากแต่งกลับไม่ได้แต่ง คนที่ไม่อยากแต่งกลับได้แต่ง ผู้ใดฆ่าข้า แล้วผู้ใดฆ่านาง
สามปีแล้วที่ข้าสู้รบเคียงบ่าเคียงไหล่เขา สามปีแล้วที่ข้าคอยดูแลเอาใจใส่เขาทุกชั่วยาม สามปีแล้วที่ข้าอยู่ในฐานะสหายสนิท วันนี้เขามีสตรีคนรักที่เขาใฝ่ฝันมาอยู่เคียงข้างแล้ว สหายเช่นข้าคงได้เวลาบอกลา “ลาก่อน สหายรัก” “อย่าคิดมากข้าไม่มีทางคิดอะไรกับเจ้าหรอก ต่อให้เจ้าแก้ผ้าล่อนจ้อนข้าก็ไม่มีทางมีอารมณ์”
บุตรสาวเศรษฐีตกอับหนีงานแต่ง ผิดแผนต้องมาเป็นสาวใช้เจ้าสำนักจอมโหด ผู้เพียบพร้อมไปด้วยเงินทองอำนาจและสตรี ความเจ้าเล่ห์และแสนซนของนางทำให้เขาหลงรัก นางคิดหนี ส่วนเขาคิดไล่จับ แล้วผู้ใดกันจะสมหวัง
พรหมจรรย์แค่เยื่อบาง ๆ ที่ไร้ค่า เช่นเดียวชีวิตข้าที่มิเคยมีค่าในสายตาบิดา รังควานดีนักข้าจะกำจัดมันทิ้งเสีย ดียิ่งคืนเดียวข้าได้เจ้าแฝดมาโดยที่มิต้องมีสามีให้กวนใจ อ๋องเหี้ยมคิดจะเป็นสามีข้า เมินซะเถิด! สตรีหน้าไม่อายหลอกใช้ร่างกายเปิ่นหวางแล้วทอดทิ้ง เปิ่นหวางจะตามล่า นางต้องรับผิดชอบ!
“ข้าไม่เป็นไร ท่านนอนเถิดเจ้าค่ะ อย่าให้สตรีน่ารังเกียจเช่นข้าต้องไปนอนร่วมเตียงกับท่านจะดีกว่า” อวิ้นเหมย “หึ! ข้าจะไม่ปล่อยสตรีน่ารังเกียจเช่นเจ้าออกไปเพ่นพ่านนอกจวน” แม่ทัพหมิงเฟยสบถก้มลงมองใบหน้าสวยคมซึ่งกำลังหลับอยู่บนอกของเขา สตรีเช่นนางต้องอยู่ใกล้ๆ เขาเพียงเท่านั้น ไม่อาจปล่อยให้ออก…
นางเกลียดการแต่งงาน เกลียดการเกี่ยวดองกับราชวงศ์ หากแต่บิดาหมายมั่นส่งนางไปเป็นพระสนม แผนการหลบหนีจึงเกิดขึ้น! ดื่มสุราผิด ชีวิตเปลี่ยน กลับได้เสียกับบุรุษแปลกหน้า “ข้าสาบาน ข้าจะหาเจ้าและบุตรให้เจอ แล้วข้าจะจัดการขั้นเด็ดขาดกับเจ้า หึ!”
หากร่างกายข้า ชีวิตข้า สามารถชดใช้หนี้ที่บิดาข้าก่อได้ ข้ายินดีที่จะเป็นสาวใช้อุ่นเตียงให้ท่าน ข้าจะนับวันรอ วันที่ข้าและท่านจะหมดพันธะสัญญา ข้าจะไปจากท่านโดยไม่มีน้ำตาแม้แต่หยดเดียว ข้าสัญญา!