เฌอเอม?….เฌอเอมไหนว่ะ ก็ตอนรับงานมาท่านสุวรรณบอกว่าเป็นผู้ชายนี่หว่า หรือว่า……ตายห่าแล้ว! “เออ ข้าขอโทษด้วย บังเอิญว่าข้ามารับนายบันลือ ไม่ใช่เอ็ง” “อ้าวเฮ้ย! ทำไมพูดหมาๆ อย่างนั้นวะ! อยู่ๆ โผล่มากลางถนน ทำให้ฉันต้องตาย แล้วแค่พูดขอโทษฉันจะฟื้นไหม!”
คนขี้คุกอย่าง แอนโทนี่ ริเวร่า ไม่ยี่หระกับเรื่องถูกคุมประพฤติหรอก แต่อย่าดูหมิ่นมาเฟียใหญ่อย่างเขาด้วยการส่งยายแว่นหนามาทำหน้าที่นี้ มันหยามกันเกินไปโว้ย! แอนโทนี่มองหญิงสาวตรงหน้า แล้วขมวดคิ้วแน่น นี่กรมคุมประพฤติคิดเล่นตลกอะไร ถึงส่งผู้หญิงแว่นหนา ที่แต่งตัวด้วยชุดยูนิฟอร์มเชยๆ
วิศวัส บิน ซาเยส อัลนาจาฟ นักธุรกิจหนุ่มลูกครึ่งไทย-อิสฟาฮาน มาดูงานแทนพ่อที่เมืองไทย กำลังจะก้าวขึ้นรถเพื่อไปขึ้นเครื่องบินกลับอิสฟาฮาน แต่อยู่ๆ ก็มีเจ้าสาวของใครก็ไม่รู้เปิดประตูรถเขา แล้วเข้ามานั่งตัวสั่น เหงื่อแตกซิกที่ซอกเบาะหลังคนขับ “อย่าไล่ฉันเลยนะ ฉันขออาศัยไปลงที่ป้ายรถเมล์ตรงไหนก็ได้”
เมื่อแม่บุษบาตัวหอม ได้สบสายตากับ พ่ออิเหนาหน้าฝรั่ง ในระยะประชิดโดยไม่ได้ตั้งใจ จะด้วยรักแรกพบ หรือพบพักตร์ก็เกิดรักก็ไม่รู้ ที่เล่นงานพ่ออิเหนาจนได้เลือด งานนี้จึงต้องตามเอาคืนแม่บุษบาจนถึงบ้าน