บุรัสกรใช้ชีวิตตามแบบแผนมาตลอด เธอทุ่มเทให้งาน ทุ่มเทให้ธุรกิจของครอบครัวด้วยวาดหวังไว้อย่างแรงกล้าว่าเมื่อถึงเวลา ตนจะหลุดพ้นจากบ่วงรัดคอนี่ไปได้เสียที แต่แล้วเสถียรภาพของการลงทุนลงแรงทั้งหมดกลับถูกสั่นคลอน ดาราสาวที่เธอเคยพบในสถานการณ์ชวนกระอักกระอ่วนเมื่อสามปีก่อนปรากฏตัวขึ้น
ในที่สุดวราลีก็ตระหนักว่าชีวิตคุณหนูของตนไม่อาจอยู่สบายไปได้ตลอดชีวิต เธอจะถูกปองร้าย ตกอยู่ในอันตราย เว้นว่าตู้นิรภัยเดินได้จะคุ้มครองเธอตามคำสั่ง… แต่ยักษ์มารอย่างนภัสกรจะเชื่อใจได้แน่หรือ
“มีพื้นที่ส่วนหนึ่งในใจของฉันถูกสงวนไว้ให้เหงาและโดดเดี่ยวอยู่เสมอน่ะค่ะ ไม่เกี่ยวว่าทางกายภาพจะอยู่ที่ไหน หรืออยู่กับใคร” ‘จริณ’ สาวออฟฟิศบริษัทจัดการสินทรัพย์กำลังอกหัก รักเจ็ดปีจบลงในเสี้ยววินาทีหลังคำบอกเลิก ถูกผิดไม่สำคัญ จะสาเหตุใดก็ช่าง จบก็คือต้องจบ ความสูญเสียกลายเป็นพื้นที่ว่าง
เมื่อคุณหนูถูกลักพาตัวไปจากเขาต้งกู่ สาวใช้ประจำกายผู้ซื่อสัตย์อย่าง ‘อาจู’ จึงรีบร้อนออกติดตามหาตัวเจ้านาย ระหว่างทางนางได้พานพบกับเรื่องยุ่งยากใจหลายประการ หนึ่งในนั้นคือ ‘หวังลี่ฟาง’ สตรีงามครึ่งชาวฝัวหรั่งจี เถ้าแก่เนี้ยแห่งโรงเตี๊ยมหวังหย่ง เถ้าแก่เนี้ยผู้นี้มีบิดากับพี่ชายอีกสองคนรักใคร่ตามใจ
ยวี่เฟยคือเชลยกิตติมศักดิ์จากชนเผ่าต้งกู่ นางถูกรับตัวเข้าเป็นอนุภริยาในจวนองค์หญิงใหญ่ แต่ตำแหน่งนี้หาใช่ตบแต่งแก่สวามีของพระนางไม่ ยวี่เฟยถวายตัวให้องค์หญิงใหญ่ต่างหาก !
‘หากมีโอกาส ได้ย้อนเวลากลับไปเรียนมัธยมอีกครั้งก็คงดี’ เพราะนั่นคือช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมที่สุดและน่าเสียใจมากที่สุด แพรวพราวเองก็มีเรื่องที่อยากจะแก้ไข… โดยเฉพาะเรื่องราวระหว่างตัวเธอกับเด็กสาวคนนั้น