คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
“เอ่อ นายครับ”
ศิวัธเรียกรั้ง บอดี้การ์ดหนุ่มหันไปมองนายหญิงก่อนที่นายของตนจะเดินควงไปกับคุณเบอร์ 1
“มีปัญหา?” พิศัลย์เลิกคิ้ว
“ผมแค่จะถามว่านายจะให้รอหรือเปล่าครับ”
“ไปกับคนสวยกูเคยให้มึงรอ?”
โดยปกติเขาจะไปส่งแล้วปล่อยนายทิ้งไว้ไม่กับคุณเบอร์ 1 ก็กับคุณเบอร์ 2
พอส่งถึงห้องก็รีบพาตัวเองหายหัว ซึ่งก็ไม่เคยได้รอ ศิวัธก้มหน้างุด
เขามัวแต่คิดว่าทำยังไงถึงจะรั้งนายไว้ได้ในคืนเข้าหอเลยถามสิ้นคิดไปหน่อย
“อ่า โอเคครับ ไม่ให้รองั้นพวกผมจะไปส่งนายหญิง”
รดาเบนสายตาจดจ้องกระจกรถ เธอไม่เบี่ยงสายตาไปอีกทางเลยแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียว
พอได้ยินคำตอบของลูกน้องมุมปากของพิศัลย์จึงคลี่ยิ้มอย่างผิวเผิน
ก่อนที่เขาจะเดินกลับไปหาเจ้าสาวของตนซึ่งนั่งหน้าเชิด
“ไม่เอาแบบนี้!”
รดาปฏิเสธ สองแขนยกป้องหน้าอกตนเองจากแผงอกกว้างแกร่งสุดแรงกำลัง
ทว่าก็ไม่รอดพ้น
กระชากเรียวแขนเล็กบางให้ขยับมาใกล้ตนแล้วพิศัลย์จึงนาบปากเบียดปากรูปกระจับของรดาเน้นๆ
แต่ก็ไม่ง่ายเท่าไหร่ในเมื่อคนที่เขาเข้าใจว่าคลั่งเขาแทบบ้าไม่ยอมเปิดริมฝีปากให้เขาหยอกเอิน
ก็ดี!
ดีมาก!
เขาไม่ได้พิศวาสเธอถึงขั้นสุด ก็แค่อยากจะเตือนมันก็เท่านั้น
พิศัลย์กวาดปลายลิ้นเลียมุมปาก หลังจากปล่อยคนตัวบางเจ้านายของศิวัธจึงพูดอย่างน่าเกรงขาม
“เฝ้าไว้ให้ดี อย่าให้เห็นไอ้พวกหมาขี้เรื้อนมาเฉียดนายหญิงของกูแล้วกัน”
จบสิ้นคำสั่งจึงโอบเอวเดินเคียงไปกับคุณเบอร์ 1