คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
“ฉันชื่อ ตรีลักษณ์ แต่คุณจะเรียกฉันว่าที่รักก็ได้นะ”
หญิงสาวบอกพลางซ่อนยิ้มไว้อย่างเต็มที่ ตามองผู้ชายต่างชาติที่ตนเองเอาปูนแดงหมายหัว ว่าชาตินี้ต้องได้เป็นผะ… เอ่อ เป็นคนรักให้ได้ มือบิดผ้าเช็ดหน้าไปมาจนมันจะฉีกอยู่รอมร่อ
“โอเค… ผมจะเรียกคุณว่า… อืม อะไรนะ”
คนพูดไทยไม่ได้ขมวดคิ้ว พยายามออกเสียง
“ทะ… ที”
“ที่… รัก ค่ะ ช้าๆ ที่…รัก”
กรี๊ดดด นึกภาพเขาเรียกเธอแบบนี้ต่อหน้าสาวๆคนอื่นในมหาวิทยาลัยสิ อาจารย์ภาษาไทยผู้เงียบขรึมประจำภาควิชากลั้นเสียงหัวเราะแห่งชัยชนะไว้
“โอ..”
ศาสตราจารย์หนุ่มตาน้ำข้าวยิ้มกว้าง
” ที…”
^/////^
ตรีลักษณ์ยิ้มบางๆก่อนจะตาเหลือกเมื่อเขาเรียก
“ทีเรกซ์ โอ… เป็นชื่อที่น่าสนใจนะ แต่ก็เหมาะกับคุณดี ทีเรกซ์ ต่อไปนี้ผมจะเรียกคุณทีเรกซ์”
“เอ่อ… ไม่ใช่ค่ะ คือ เอ่อ”
“ทีเรกซ์ น่ารักดี ผมชอบไดโนเสาร์ตั้งแต่เด็กๆแล้ว”
แบรทลี่ย์ ยิ้มสดใสให้เธอ ชะนีไทยที่กำลังจะอ้าปากแย้งว่าเขาเรียกผิดเลยพูดไม่ออก หญิงสาวยิ้มเจื่อน…
น่ารักดี น่ารักดี น่ารักดี
คำนี้สะท้อนก้องในหัวเธอ….
เอาวะ…
“ค่ะ ทีเรกซ์ก็ทีเรกซ์”
หญิงสาวถอนหายใจเฮือก ก้มหน้าอย่างออกอาการเซ็ง เลยไม่เห็นแววตาพราวระยับอย่างคนกลั้นหัวเราะ ของผู้ชายที่นั่งตรงกันข้าม
ผู้หญิงใส่แว่นหนาผมม้าตรงแหน่วหน้าเขาไม่รู้เลยว่าเขาแกล้งเธอ
มีอีกหลายอย่างที่ตรีลักษณ์ไม่รู้เกี่ยวกับเขา เช่นว่า … เขาพูดและฟังภาษาไทยได้รู้เรื่องดีพอๆกับเจ้าของภาษาทีเดียว แบรทลี่ย์ยิ้มตีหน้าซื่อ เมื่อเธอเงยหน้ามอง
เธออยู่ในวัยที่เรียกว่ารถไฟป้ายสุดท้ายวิ่งเลยป้ายไปนานแล้ว ความโสดช่างโหดร้าย และผู้ชายดีๆก็หายาก
เมื่อฟ้าส่งผู้ชายดีๆที่หล่อมากมาให้ ตรีลักษณ์เลยทำทุกอย่างเพื่อมัดใจเขาไว้
เอาล่ะนะ… มารยาห้าร้อยเล่มเกวียนของสาวไทย ปฏิบัติการอ่อยแบบละมุนละไม..จึงเริ่มขึ้น