Home » ยอมใจจำนนรัก – ปารีเซียง

ยอมใจจำนนรัก – ปารีเซียง

คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ

ดาวน์โหลดนิยาย ยอมใจจำนนรัก pdf epub ปารีเซียง

ในวัยสิบแปดปีหากเทียบเด็กทั่วไป อันน์ ถือว่าเรื่องเพศตรงข้ามเป็นเรื่องไกลตัว

พูดได้เต็มปากว่าผู้ชายคนแรกที่มีโอกาสแตะเนื้อต้องตัวเธอ มีเพียง กตตน์ คนเดียวเท่านั้น

เนื่องจากแม่นอมย้ำเสมอว่า ห้ามให้ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้ หรือโดนเนื้อตัวเป็นอันขาด…

 

“คุณกตตน์คะ”

อันน์เผลอร้องเสียงหลง เมื่อมือใหญ่เริ่มจัดการกับเสื้อเชิ้ตแขนสั้นลำลองด้วยตัวเอง

อุทานตามอีกระลอกเมื่อเห็นเสื้อตัวนั้นปลิวไปตกอยู่บนเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงาน

เด็กสาวรีบเบือนหน้าออกจากภาพนั้นโดยเร็ว

 

“ยืนอยู่ตรงนั้นห้ามหันไปไหน”

เสียงเข้มเฉียบขาด ทำร่างที่กำลังจะหันหลังให้ภาพหวาดเสียวชะงักกึก เอ่ยเสียงตะกุกตะกัก

“คุณกตตน์ไปถอดในห้องนอนไม่ดีเหรอคะ คือ…”

ถอดเสื้อผ้าในห้องทำงานเพื่อจะเดินไปอาบน้ำในห้องนอนเนี่ยนะ เจ้านายของเธอคิดอะไรอยู่

หรือปัญหาเรื่องสุขภาพทำกตตน์เกิดอารมณ์แปรปรวนไปแล้ว

 

“…”

ไร้เสียงตอบจากคนร่างสูง คนที่เบือนหน้าหนีไม่ยอมมองตรง ๆ เริ่มเกิดความสงสัย

จึงทำใจกล้าค่อย ๆ หันกลับมา กตตน์อาจเดินออกไปแล้วก็เป็นได้

“…”

อันน์ต้องนิ่งงันไปเพราะภาพที่ปรากฏต่อสายตานั้นทำเธอแทบช็อก

มือเล็กยกขึ้นตะปบปิดปากกั้นเสียงกรีดร้องของตัวเอง ดวงตานั้นเบิกกว้างกว่าครั้งไหน ๆ

 

“เธอเห็นอะไรไหม”

น้ำเสียงเฉยชาเอ่ยถามลอย ๆ ออกมา เรียกเอาคิ้วเรียวยิ่งกว่าขมวดเป็นปมแล้วตอนนี้

เด็กสาวกะพริบตาพยายามทำความเข้าใจคำถาม แต่ดูเหมือนสมองส่วนคิดวิเคราะห์มันดับลงชั่วคราว

เพราะ…เรือนร่างสูงใหญ่ยืนตระหง่าน… เปลือยเปล่างดงามสมชายชาตรี

กลุ่มขนรกครึ้มที่ซุกซ่อนแผงอกตึงแน่นเอาไว้อย่างน่าค้นหา ลอนหน้าท้องเป็นร่องเรียงกันราวลูกระนาด…

 

“…”

อันน์กวาดมองขึ้นลงพลางพยักหน้าเบา ๆ จะบอกไม่เห็นก็กระไรอยู่

เต็มสองตาแบบนี้ทั้งอยู่ใกล้ ซะจนรับรู้ไอร้อนที่กระจายออกมาจากผิวกายสีเข้มน่าสัมผัส

 

“เห็นอะไร”

เสียงทุ้มต่ำถามต่อขณะย่างเท้าเข้าใกล้อีกนิด ยกสองแขนกางออกเล็กน้อยขยับใบหน้าเอียงข้าง

มุมปากที่ยังมีหนวดเคราปกคลุมอยู่ยกขึ้นยิ้ม… ยิ้มที่อันน์ไม่เคยเห็นมาก่อน

เป็นยิ้มที่กระตุ้นให้ผิวเนื้อสาวเต้นระริกอย่างน่าอายและน่าตื่นกลัว

 

“เห็นคุณกตตน์ค่ะ”

เสียงสั่นตอบฉะฉานชัดเจน ก็อันน์เห็นกตตน์จริง ๆ จะให้บอกว่าเห็นอะไรล่ะ

“เห็นฉันก็ดีแล้ว”

กตตน์ส่ายหน้าเหนื่อยหน่ายกับความไม่ประสาของเธอ

“และจำได้ไหมว่าเธอสัญญาว่าจะดูแลฉันจนกว่าจะหายดี”

 

นิยายที่เกี่ยวข้อง :