คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
“ที่เมื่อวานพี่กอดมัส ก็เพราะคำสั่งพี่นุหรือคะ”
เจอคำถามนี้ ชายหนุ่มก็เงียบไปสักพักหนึ่ง
“อื้ม”
“ไอ้ปัณณ์”
ณานดนุเรียกชื่อเสียงหลง เพราะความตึงเครียดคงได้หวนกลับมาอีก ทั้งที่เมื่อเช้ารู้สึกว่ามันเบาบางลงแล้ว
“ถ้างั้นต่อไปนี้ ไม่จำเป็นที่ต้องทำอะไรที่ฝืนใจนะคะ มัสก็ไม่อยากได้ค่ะ”
สองมือกำแน่นพลางต้องพยายามตีหน้าเรียบ และที่สำคัญการกระทำที่ไร้ความจริงใจ เธอนั้นไม่ต้องการ
“มึงเอาบ้าอะไรมาให้กูไอ้นุ”
เนื่องจากในถุงนี้มีแต่เลือดเต็มไปหมด
“สิ่งที่มึงต้องการตรวจดีเอ็นเอไง”
ณานดนุตอบฉะฉาน และหวังให้มันกระแทกใจดวงร้ายๆ นั่น
แค่ได้ฟังปาริธก็รู้สึกว่าสมองอื้ออึงไปหมด แต่ก็ยังมีสติสวนกลับไป
“มึงพูดบ้าอะไร”
พร้อมกับส่ายหน้าคล้ายไม่เชื่อ แต่จ้องถุงเลือดนี้ไม่วางตา
“ถ้ามึงไม่ลากน้องไปหย่า มันก็คงไม่เกิดขึ้น”
ประโยคที่เน้นย้ำนี้แสนชัดเจน ปาริธตัวชาหนึบราวกับโดนสาป
“สมใจมึงแล้วสินะ คราวนี้ก็คงไม่ต้องตรวจแล้วดีเอ็นเอ เพราะลูกมึงหลุดออกมาแล้ว อ้อ ไม่สินะ ที่มึงตรวจเพราะคิดว่าไม่ใช่ลูกของมึง