คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
นางลืมตาตื่นขึ้นมาในค่ายทหาร ไม่มีความทรงจำหลงเหลืออยู่แม้แต่น้อย
ทั้งยังเกือบโดนทหารทั้งค่ายย่ำยี ทว่าวินาทีนั้น
ชินอ๋องหลี่รั่วหลานกลับพานางไปเป็นสตรีอุ่นเตียงของเขาแทน
ระหว่างที่ซูเจียวตั้งใจแต่งกายให้กับบุรุษตรงหน้า เขาก็เอ่ยบางสิ่งบางอย่างออกมา
“เจ้าทำหน้าที่สตรีอุ่นเตียงได้ดีเลยทีเดียว”
ซูเจียวไม่ได้เงยหน้ามองเขา เพียงแต่นางรู้สึกเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูกกับคำว่าสตรีอุ่นเตียง
กระนั้นก็ทำใจแข็งยืนปรนนิบัติเขาต่อ
ชินอ๋องหลี่รั่วหลานเห็นว่าซูเจียวไม่ได้ตอบสิ่งใด จึงเป็นฝ่ายพูดกับนางอีกครั้ง
“ข้าอยากเตือนเจ้าไว้อย่าง ห้ามมีใจให้ข้าเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นเจ้าจะเสียใจ เพราะข้าไม่มีวันรักเจ้าอย่างแน่นอน”
เขาเพียงอยากเอ่ยเตือนซูเจียวเอาไว้ หากวันใดวันหนึ่งนางมีใจให้เขาขึ้นมา
คงเจ็บปวดเป็นอย่างมาก เพราะเขาไม่สามารถรักนางตอบ
ซูเจียวได้ยินคำกล่าวเมื่อครู่ มือไม้ของนางสั่นไปหมดขณะแต่งกายให้เขา
ก้มหน้าก้มตารีบทำให้เสร็จ จึงเอ่ยขอตัวน้ำเสียงสั่น ค่อยออกมาจากเรือนเหลียวเกอ
ตลอดทางเดิน หัวใจของซูเจียวคล้ายถูกบีบรัด แม้กระทั่งเข้าไปในเรือนลี่หรูก็ยังคงจดจำคำพูดนั้นได้ขึ้นใจ