คลิกรูปปกหนังสือ เพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
เมื่อคู่อริริอ่านเปลี่ยนแผนตบตีเป็นตลบกระโปรงคลุกวงใน กามเทพตัวเล็กจึงถือโอกาสยึดครองพื้นที่และผูกด้ายแดงเชื่อมโยงพวกเขาด้วยงานวิวาห์
“อะไรวะ ไหนมึงบอกไม่นอนกับกู”
แสร้งเอะอะเสียงดังทั้งที่ในใจเบิกบานเป็นกระด้งตากปู
“ในเมื่อมึงนอนสบายได้ทำไมกูต้องลำบากด้วยวะ แค่นอนกับมึงกูไม่ตายสักหน่อย และถ้ามึงกล้าทำอะไรกูมึงต่างหากที่ต้องตาย”
“แล้วถ้ากูอยากตาย…มึงมีปัญญาหรือเปล่า”
รอยยิ้มมุมปากและสายตากระหายอยากอย่างรุนแรง
แก้ววารี ตวัดแขนขาเก็บเข้าที่พลิกตัวจะถอยหนีแทบจะทันที ทว่า…เธอหลงกลไอ้พายุควายเข้าเต็มเปาไปแล้ว!!!
“มึงจะไปไหน ฆ่ากูให้ตายก่อนสิจ๊ะลูกแมวน้อย”
ขนทั้งกายลุกชันไปหมดแล้ว แก้ววารีสะบัดเท้าข้างที่ถูกฉุดไว้สุดแรง แต่ทำได้เพียงครั้งนั้นครั้งเดียวเท่านั้นเมื่อพริบตาต่อมากลับไร้เรี่ยวแรงไม่มีเหลือกับความอุ่นชื้นที่แตะลงมาสัมผัสกับข้อเท้าตนเอง
“มึงบ้าไปแล้วรึไงไอ้พายุ ปล่อยเท้ากูนะ”
“มึงหวานชะมัดเลยลูกแมวน้อย”
“ไอ้ยุปล่อยกู”
มือที่เคยอยู่ตรงข้อเท้าขยับช้าๆ ลูบไล้ตามปลีน่องไต่ระดับขึ้นมาตรงเรียวขา ก่อนจะหยุดนิ่งตรงความอวบอิ่มของเพศหญิง
“อย่านะไอ้ยุ มึงอย่านะ!!!”
แควก
มันไม่ฟังเสียงทัดทานสักนิด กางเกงชั้นในสีขาวบริสุทธิ์ถูกฉีกทึ้งขาดวิ่นลอยละลิ่วหายไปในอากาศ กระโปรงชุดแต่งงานถูกสองมือตลบไปกองอยู่ตรงหน้าท้อง สะโพกผายถูกยกขึ้นจนลอยจากที่นอน
“มึงเคยได้ยินไหมลูกแมวน้อย ลูกน่ะยังต้องได้รับการต่อแขนต่อขาจากพ่อเพื่อให้แกเกิดมาสมบูรณ์แข็งแรง ไหนๆ คืนนี้มึงกับกูก็แต่งงานกันแล้ว เรามาต่อแขนต่อขาให้ลูกกันเถอะ”